مقالات ترجمه شده دانشگاهی ایران

ارتقای توابع موجود حسابرسی داخلی در سطح سازمانی

ارتقای توابع موجود حسابرسی داخلی در سطح سازمانی

ارتقای توابع موجود حسابرسی داخلی در سطح سازمانی – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه حسابداری
مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

قیمت

قیمت این مقاله: 38000 تومان (ایران ترجمه - Irantarjomeh)

توضیح

بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.

مقالات ترجمه شده حسابداری - ایران ترجمه - irantarjomeh
شماره
۵۹
کد مقاله
ACC59
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
ارتقای توابع موجود حسابرسی داخلی در سطح سازمانی
نام انگلیسی
Improving the Existing Functions of Internal Audit at Organizational Level
تعداد صفحه به فارسی
۲۴
تعداد صفحه به انگلیسی
۹
کلمات کلیدی به فارسی
حسابرسی داخلی, توابع حسابرسی داخلی, سازمان ها
کلمات کلیدی به انگلیسی
Internal audit, internal audit function, organizations
مرجع به فارسی
ژورنال بین المللی تجارت
کالج حسابداری، دانشگاه اوتارا، مالزی
مرجع به انگلیسی
International Journal of Arts and Commerce; School of Accountancy, College of Business Universiti Utara Malaysia
کشور
مالزی
ارتقای توابع موجود حسابرسی داخلی در سطح سازمانی
چکیده
ارتقای توابع موجود حسابرسی داخلی که قابلیت اضافه نمودن ارزش به سازمان ها را دارند یکی از مولفه های مهمی است که می بایست در مبحث مقالات حسابداری بدان توجه شود. بنابراین، هدف این مطالعه برجسته ساختن نقش توابع موجود و ارتقای آنها در مبحث حسابرسی داخلی به منظور فراهم آوردن نوعی سرویس مورد انتظار می باشد که در چارچوب سازمانی بدان نیاز است تا از این طریق بتوان نسبت به ارتقای استاندارد چنین سازمان هایی اقدام نمود.

کلمات کلیدی: حسابرسی داخلی، توابع حسابرسی داخلی، سازمان ها

 

ارتقای توابع موجود حسابرسی داخلی در سطح سازمانی

 

۱-۱٫ مقدمه
مفهوم حسابرسی داخلی بطور اتوماتیک از سیستمی که جهت کنترل دقت و صحت ریاضیاتی داده های حسابداری، با توجه به این مفهوم در دوران اولیه، مد نظر بوده است به سیستمی تغییر یافته است که در آن قابلیت برآورد کارایی حسابداری، همراه با ویژگی های دیگری چون بهره گیری مناسب از منابع، انطباق با خط مشی های مدیریتی و دیگر پروسه ها و عملیات مرتبط نظیر کنترل، بعنوان یک مبحث کمکی جهت حصول اهداف مدیریتی و دسترسی به اهداف مرتبط، وجود دارد (Yule، ۲۰۱۰، Jerome، ۲۰۰۹). این ویژگی بدان معنا خواهد بود که حسابرسی داخلی فراهم آورنده نوعی فرآیندهای ثابت جهت بررسی و برآورد سیستم ها و رویه های ارائه شده بوسیله مدیریت می باشد و نیت آن توانمند ساختن مدیریت جهت کنترل مسایل و استفاده بهینه و کارا از منابع می باشد. بنابر این حسابرسی داخلی، بعنوان چشم و گوش مدیریت در  زمینه  پیاده سازی  برنامه ها و تصمیمات آنها، می بایست از  عملکرد  مناسبی  برخوردار باشد (Hermanson و Rittenberg، ۲۰۰۳). در عین حال، حسابرسی داخلی، از طریق کمک به سازمان ها جهت حصول مسائل اقتصادی و ویژگی های مربوطه، بگونه ای کارا و موثر می تواند سبب اضافه  ساختن  ارزش  به  سازمان های  مطبوع  شود  (Al-Twaijry، Brierley و Gwilliam، ۲۰۰۳). بنابراین، حسابرسان داخلی برحسب وضعیت خاص استخدامی خود در سازمان و با توجه به  مسئولیت های  خود،  بعنوان  افرادی  با  قابلیت فراهم آوردن تضمین های داخلی سازمانی، در یک موقعیت خاص قرار می گیرند (Fordham، Koch و Tucker، ۲۰۰۸، Stewart، و Subramanian، ۲۰۰۹). بنابراین حسابرسان داخلی می بایست قابلیت فراهم آوردن یک راهکار موثر جهت بررسی و بازنگری تراکنش های مالی را داشته باشند تا آنکه از موضوعات مربوط به وظایف خود اطلاع مکفی و لازم را بدست آورند. کلیه ویژگی های جمع آوری شده شغلی که می توان آنها را در مولف هایی چون اسناد دریافتی، هزینه کلیه وجوه و دیگر منابع سازمانی در نظر گرفت می بایست در تطابق کامل با خط مشی ها و رویه های سازمانی باشند. در این مضمون، حوزه کاری حسابرسان داخلی می بایست بگونه ای گسترده باشد که بتوان مواردی چون اقلام ذیل را در آن گنجاند: دسترسی بدون محدودیت به کلیه رکوردها و اطلاعات، پرسنل و دارایی های سازمان (Jansson، ۲۰۰۳، Zahran، Chulkov و Inomata، ۲۰۱۰). بنابراین، مبحث ملاحظه توابع حسابرسی داخلی در هر سازمان به منظور اضافه نمودن ارزش به آن سازمان را می توان از جمله مولفه های مهم مدنظر قرار داد.

 

انستیتو حسابرسی داخلی (۲۰۰۹)  حسابرسی داخلی را به شرح ذیل تعریف می نماید: «یکسری از فعالیت های مشاورتی مبتنی بر ویژگی های مستقل، با تضمین حصول اهداف، که همگی با نیت اضافه نمودن ارزش و ارتقای عملیات سازمانی طراحی شده اند. بر این مبنا چنین عملیاتی به سازمان ها جهت تکمیل اهداف خود از طریق ارائه یک رویکرد سیستماتیک و منظم جهت ارزیابی و ارتقای کارایی مدیریت ریسک، فرآیندهای کنترلی و حاکمیتی، کمک می نماید». با توجه به این تعریف، این موضوع آشکار است که حسابرسی داخلی را می بایست بگونه ای طراحی نمود که بصورت مستقل و بی طرف باشد تا آنکه قابلیت ارزیابی و ارتقای کارایی مدیریت ریسک همراه با فرآیندهای کنترلی و حاکمیتی در یک زمان مشخص را داشته باشد. بر این مبنا حسابرسی داخلی می بایست قابلیت فراهم آوردن خدمات مشاوره ای و تضمینی را داشته باشد. در این ارتباط، حسابرسی داخلی می بایست قابلیت ارزیابی میزانی را داشته باشد که برمبنای آن نتایج سازگار با اهداف مشخص شده قرار گیرند، بگونه ای که بتوان مشخص ساخت که آیا عملیات و برنامه ها بدرستی پیاده می شوند یا خیر. برمبنای توضیح فوق، آندسته از حسابداران یا پرسنلی که اقدام به اعمال توابعی می نمایند که قابلیت جای دادن آنها در تعریف IIA، در ارتباط با حسابرسی داخلی در حوزه دپارتمان حسابرسی یک سازمان، است را می توان بعنوان حسابرسان داخلی مدنظر قرار داد. با این وجود Agolu (2009) این بحث را مطرح می نماید که حسابرسان داخلی صرفا بعنوان یک حسابدار بشمار نمی آیند بلکه می بایست فردی باشند که از مهارت بیشتر و دانش وسیع تر در زمینه پیچیدگی فرآیندهای شرکتی و راهکارهای کنترلی برخوردار است. بنابراین، هدف این مقاله برجسته سازی اهمیت ارتقای توابع موجود حسابرسی داخلی در سطح سازمانی می باشد. بخش دوم این مقاله بررسی موضوعی این مبحث را دنبال می نماید و نهایتا نتیجه گیری این مقاله ارائه خواهد شد.

ارتقای توابع موجود حسابرسی داخلی در سطح سازمانی

 

۲-۰٫ بررسی موضوعی
۲-۱٫ مفهوم حسابرسی داخلی
حسابرسی یک تکنیک مدیریتی قلمداد می شود که قابلیت فراهم آوردن ویژگیها، مشخصه ها و مقتضیات کلی، در ارتباط با بهره برداری از منابع و دیگر خدمات در داخل سازمان، برای مدیریت را دارد (Botha و Boon، ۲۰۰۳). حسابرسی را می توان بعنوان یک بررسی مستقل رکوردها یا اطلاعات حسابداری قلمداد نمود که در آن اقدام به مشخص نمودن دقت و تطابق آنها با قواعد و آیین نامه های منطبق می شود و همچنین الزامات و تطابق آنها با خط مشی های سازمانی و راهکارهای آن نیز مورد بررسی قرار می گیرد. حسابرسی داخلی بعنوان یکی از روش های دسته بندی حسابرسی قلمداد می شود (Akpata، ۲۰۰۱). هدف حسابرسی داخلی ارتقای کارایی و بازده سازمانی می باشد (Cohen و Sayag، ۲۰۱۰). بدینگونه، حسابرسی داخلی را می توان بعنوان یک فعالیت مستقل بررسی و ارزیابی مقوله های مرتبط خواند که در داخل یک سازمان با هدف فراهم آوردن سرویس مورد نظر برای آن سازمان، بوجود آمده است.
تعاریف مختلفی در مقاله های متفاوت در ارتباط با حسابرسی داخلی ارائه شده است و در این راستا تعریفی نیز بوسیله IIA مشخص شده است که در بخش مقدمه ارائه شد. افراد دیگری نیز هستند که چنین مبحثی را به شرح ذیل تعریف می نمایند: CIPFA 2010 حسابرسی داخلی را بدینگونه تعریف می نماید: «بعنوان یک تابع اطمینان که قابلیت فراهم آوردن یک نظر مستقل و بی طرفانه برای سازمان در ارتباط با محیط کنترلی، همراه با ارزیابی کارایی در ارتباط با اهداف و دستاوردهای سازمانی را خواهد داشت. حسابرسی داخلی بطور آشکار اقدام به بررسی، ارزیابی و گزارش دهی در باب کفایت محیط کنترل نموده و در این راستا در ارتباط با استفاده مناسب، اقتصادی، موثر و کارای منابع می باشد». بعلاوه، دستورالعمل های مرتبط با هیئت حسابرسی (APBG) نیز حسابرسی داخلی را نیز به شرح ذیل تعریف می نماید: «یک تابع ارزیابی مستقل که بوسیله مدیریت یک سازمان به منظور بررسی سیستم کنترل داخلی، بعنوان یک بخش ارائه دهنده خدمات برای سازمان، ایجاد می شود. این بخش بصورت عینی و بی طرفانه ای اقدام به بررسی، ارزیابی و گزارش دهی کفایت کنترل داخلی، با توجه به تعامل آن با استفاده مناسب، اقتصادی، کارا و موثر از منابع، می نماید» (Davies، ۲۰۰۱). از تعاریف فوق، حسابرسی داخلی را می توان بعنوان یک واحد برآورد کننده مستقل در داخل سازمان بشمار آورد که هدف آن بررسی کارایی و کارآمدی فعالیت های یک سازمان، اطمینان از تطابق این فعالیت ها با قواعد و دستورالعمل های محرز، ارزیابی مدیریت ریسک و سیستم کنترل داخلی سازمان می باشد. بنابراین، حسابرس داخلی را می توان بعنوان یک مستخدمی در داخل دپارتمان حسابرسی داخلی یک سازمان تلقی نمود که مسئولیت وی اجرای توابع حسابرسی داخلی می باشد.
۲-۲٫ سیر تکاملی حسابرسی داخلی
عوامل اصلی که منجر به ظهور حسابرسی داخلی شده اند خود ناشی از طیف گسترش یافته ای از مسائل کنترلی می باشند که مدیریت در فعالیت های تجاری با آنها  روبرو  بوده  که  خود می تواند شامل استخدام هزاران نفر و انجام عملیات در مناطق مختلف می باشد. تحریف ها و عدم حفظ و نگهداری مناسب سوابق حسابداری از جمله مشکلات این عرصه بشمار می آید، علاوه بر این رشد سطح تعاملات و تراکنش ها خود در ارتباط با ایجاد برخی از نیازهای ضروری جهت داشتن نوعی سیستم حسابرسی داخلی بوده است. بر این مبنا از بین اهدافی که غالبا جهت حصول ضروریات مربوط به حسابرسان اولیه مدنظر می باشد می توان از مقوله محافظت از دارایی های سازمانی نام برد. به همین دلیل است که هیئت کنفرانس صنعتی ملی در ارتباط با مطالعات حسابرسی داخلی این امر را تشریح نموده است که در ابتدا دلایل بهره گیری از یک سیستم جاافتاده حسابرسی داخلی محافظت از دارایی های شرکتی و تشخیص تقلب و کلاهبرداری بوده است (IIA، ۲۰۰۳).
۲-۳٫ عملکردهای حسابرسی داخلی
علیرغم این حقیقت عملکرد حسابرسی داخلی ممکن است در داخل سازمان های مختلف متفاوت باشد (Prawitt، Smith و Wood، ۲۰۰۸). با این وجود، در نتیجه افزایش رسوایی های حسابداری در خلال سالیان اخیر، عملکرد حسابرسی داخلی توجه زیادی را بعنوان یک عامل مهم در زمینه حاکمیت موثر شرکتی و گزارش گیری مالی بخود جلب نموده است، چرا که یکی از عملکردهای باکیفیت در مبحث حسابرسی داخلی، نظر به لزوم اطمینان از مطابقت با استانداردها، بر روی ارتقای گزارش گیری مالی تمرکز دارد (Prawitt و همکاران، ۲۰۰۸). در نتیجه، با توجه به دهه گذشته، تنها تعداد اندکی از مطالعات انجام شده اند که تمرکز آنها بر روی تشریح عملکردهای کنونی حسابرسی داخلی بوده است (Sarens و Abdolmohammadi، ۲۰۱۱)، این در حالی است که داشتن یک عملکرد موثر حسابرسی داخلی در داخل یک سازمان ضروری می باشد (Kinsella، ۲۰۱۰)، علت این امر آن است که عملکرد حسابرسی داخلی، که قابلیت مناسبی را دارد، بعنوان یکی از قدرتمندترین راهکارهای کنترل و ارتقای یک سیستم حاکمیت خوب در هر سازمان بشمار می آید (Belay، ۲۰۰۷). در عین حال، فعال سازی ویژگی های موجود حسابرسی داخلی در داخل یک سازمان بسیار موثرتر و کاراتر از خرید کامل چنین سیستمی از فروشندگان بیرونی می باشد (Corama، Fergusona و Moroney، ۲۰۰۶). بعلاوه Salisu (2007) مشخص ساخت که توانایی جهت ایجاد عملکردهای حسابرسی داخلی، مخصوصا در زمینه حصول اهداف مناسب، به میزان زیادی منوط به استقلال پرسنل حسابرسی می باشد. در عین حال، این موضوع مورد توافق می باشد که اهداف استقرار حسابرسی داخلی صرفا ممانعت یا تشخیص کلاهبرداری، ارتقای دقت و شفافیت دفتری، محافظت از دارایی ها، تطابق با خط مشی ها و رویه های اینچنانی نمی باشد بلکه موارد ذیل نیز مهم تلقی می گردند: داشتن نوعی تعریف واضح از وظایف و مسئولیت ها، به حساب آوردن دقت اطلاعات و هماهنگی کلیه رویه های کنترلی (Haun، ۱۹۵۵، Pizzinia، Lin، Vargus و Ziegenfus، ۲۰۱۱). در این زمینه، عملکردهایی که می بایست حسابرسان داخلی در یک سازمان انجام دهند را باید کاملا مدنظر قرار داد تا آنکه بتوان به سازمان مربوطه در زمینه دست یابی به اهداف مرتبط کمک نمود.

ارتقای توابع موجود حسابرسی داخلی در سطح سازمانی

 

نتیجه گیری
این مقاله نشان دهنده اهمیت بهره گیری و  ارتقای  عملکردهای  موجود  حسابرسی داخلی می باشد و بنابراین مقاله جاری را می توان بعنوان یک مبحث مفهومی مدنظر قرار داد. این مقاله در تعامل با مباحث موجود در زمینه  عملکردهای  حسابرسی  داخلی  در  سازمان ها  می باشد. بنابراین، جهت انجام کارآمدتر عملکردهای حسابرسی داخلی و تعامل بیشتر با ویژگی های عملیاتی حسابرسی داخلی و همچنین مباحث مطرح شده در این ارتباط لازم است تا تحقیقات بیشتری انجام شود.
 
Irantarjomeh
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.