الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 25000 تومان
(ایران ترجمه - irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره
۵
کد مقاله
AGR05
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
بیابانی شدن – کویر زایی
نام انگلیسی
Desertification
تعداد صفحه به فارسی
۱۵
تعداد صفحه به انگلیسی
۱۰
کلمات کلیدی به فارسی
کویر زایی
کلمات کلیدی به انگلیسی
Desertification
مرجع به فارسی
مرجع به انگلیسی
کشور
بیابانی شدن
بیابانی شدن به معنی فرسایش خاک خشک، نیمه خشک و خشک شدن نواحی نیمه خشک می باشد، که بعلت تغییرات آب و هوایی، تاثیرات انسانی، و یا هر دوی این موارد روی می‌دهد. سایش سرزمین به معنی کاهش و یا از دست رفتن حاصلخیزی بیولوژیکی یا اقتصادی مناطق پر محصول و پر باران، چراهگاهها، جنگلها و مزارع نواحی خشک، نیمه خشک، و نیمه مرطوب میباشد و علت آن نیز استفاده از این زمینها و انجام فرآیندها و یا ترکیباتی از فرآیندهای مختلف، فعالیتهای انسانی و الگوهای مسکونی می باشد. فاکتورهای آب وهوایی شامل خشک سالی موقت و در عین حال شدید و همچنین تغییرات آب و هوایی دراز مدت بسمت خشکی میباشد. عوامل انسانی نیز شامل موارد زیر است: بوجود آوری تغییرات مصنوعی آب و هوایی، مانند تخریب بیولوژی محیط از طریق حذف سبزیجات (که موجب فرسایش غیر طبیعی خاک می‌شود)، کشت و زرع زیاد و مصرف زیاد منابع آب سطحی و زیرزمینی برای مصارف کشاورزی، صنایع و یا مصارف خانگی. بیابانی شدن باعث تهی گشتن زمین از امکانات و نیازهای مرتبط با حیات آن می‌شود. کاهش سطح آبهای زیرزمینی نیز باعث افزایش فرسایش و ناپدید شدن محیط سبز و خصیصه های مرتبط با آن می‌گردد. نواحی در حال تبدیل به بیابان ممکن است تمامی این علائم را داشته باشند ولی حتی وجود یکی از این عوامل نیز کافی است تا دریابیم این فرآیند در شرف وقوع میباشد. بیابانی شدن معمولا در نواحی‌ای اتفاق می افتد که در آن خشکسالی بوقوع پیوسته و یا جمعیت ساکن از منابع آن بیش از حد استفاده نموده باشند. آگاهی عمومی در این خصوص، به هنگام بروز خشکسالی شدید منطقه ساحل در افریقا (۱۹۶۸-۷۳)، افزایش یافت. در سال ۱۹۷۷ کنفرانسی با موضوع نتایج گسترده جهانی بیابانی شدن (UNCOD) در نایروبی کنیا برگزار گردید. در این کنفرانس اهمیت ویژه‌ای به تعاملات بین آب و هوا و بیابانی شدن داده شد. WMO مامور گردید تا برنامه بزرگی را برای مبارزه با بیابانی شدن در پیش گیرد، که این برنامه در ابتدا در سال ۱۹۷۸ در نشست سیزدهم شورای اجرایی WMO اتخاذ شد، و تاکنون چندین مورد بازنگری در آن انجام گرفته است . برنامه هواشناسی کشاورزی تحت برنامه آب و هوای جهانی (WCP) و برنامه آب شناسی و منابع آب (هر دو از عناصر WMO)، یکسری از فعالیتهایی را در زمینه پشتیبانی از انجام مبارزه با خشکسالی و بیابان زایی و همچنین در زمینه بیابان عملی نموده که بطور خلاصه شامل موارد زیر می باشد:
نظارت و ارزیابی خشکی و بیابانی شدن
کاربرد داده‌های هواشناسی و آب شناسی
تحقیقات بر روی تاثیر متقابل آب و هوا و بیابانی شدن
آموزش و فراگیری مقوله‌های مرتبط شامل افزایش سطح آگاهی عمومی از این مشکل
خشکسالی
خشکسالی به معنای پدیده ای است که بصورت طبیعی و به هنگامی روی می‌دهد که میزان بارش باران بطور قابل ملاحظه‌ای کمتر از سطوح معمولی آن باشد. ایم امر موجب عدم توازن جدی در سطح آب شده و در نتیجه بصورت منفی بر روی سیستم‌های تولید منابع اثر می‌گذارد. این پدیده به هنگامی روی می دهد که تبخیر و تعرق (حرکت آب در خاک از طریق گیاهان به هوا) برای دوره‌های قابل ملاحظه افزایش یابد. خشکسالی یکی از مشکل آفرین ترین مسائل فیزیکی – کشاورزی تقریباً در کلیه قسمتهای زمین میباشد. WMO بصورت پایدار در خط مقدم جبهه تحقیقات در خصوص خشکسالی حرکت نموده است. این تحقیقات شامل پیش بینی، مطالعه و جلوگیری از خشکسالی میباشد. همچنین ارزیابی، محافظت و نگهداری از منابع آب شیرین نیز جزء موارد مهم اولیه این سازمان میباشد.
تعاملات پدیده بیابان شدگی با آب و هوا : موارد درک شده حاضر و ضروریات تحقیقات آینده
” بزرگترین مانع مشخص کننده چند و چون تاثیرات متقابل بین بیابان زایی و آب و هوا، از کیفیت متغیر داده‌هایی سرچشمه می‌گیرد که مربوط به میزان، سختی و روند فرم‌گیری مختلف مربوطه به فرسایش زمینهای خشک است که بطور کلی بعنوان عبارت «بیابان‌زایی» از آن نام برده می‌شود.”
بیابانی شدن – کویر زایی
مقدمه
در سال ۱۹۹۲ کنفرانس سازمان ملل در خصوص توسعه و محیط زیست در ریودوجانیرو برگزار گردیده و در آن تعریفی از پدیده بیابانی شدن به عمل آمد. بر این اساس: “فرسایش زمین بصورت نواحی خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب بدلیل عوامل مختلفی می باشد، از جمله: تنوع آب و هوایی و فعالیتهای انسانی (NCED 1992).
بیابانی شدن اکنون به عنوان یک تهدید مستقیم برای بیش از ۲۵۰ میلیون نفر از سکنه سراسر جهان و به عنوان یک تهدید غیرمستقیم برای ۷۵۰ میلیون نفر دیگر مطرح میباشد. در خلال ۲۵ سال گذشته بیابانی شدن بطور فزاینده‌ای در نواحی نیمه مرطوب خشک جهان مشاهده گردید، در جائیکه میزان میانگین بارش سالیانه دارای محدوده‌ای از۷۵۰ تا میلی‌متر تا ۱۵۰۰ میلی‌متر را شامل بوده و در آن اکثریت مردم ساکن نواحی خشک اکنون در آنجا زندگی می کنند. بهترین تخمینی که اکنون زده می‌شود آن است که درحدود ۷۰ درصد از زمینهای مورد استفاده کشاورزی هم اکنون تخریب گردیده‌اند، مخصوصاً خاکهای حاصلخیز و پوشش گیاهی (UNEP 1992a .1992b). کل نواحی محاسبه شده ۵/۳ بیلیون هکتار بوده که بالغ بر صدها کشور را شامل می‌شود. این نواحی تاثیرات منفی اقتصادی و اجتماعی، به علت تخریب زمین، را بوجود می‌آورند. نمونه بارز تخریب زمین بوسیله باد و آب می باشد. همچنین افزایش شوری خاک نزدیک منابع سطحی آب شیرین و کاهش رطوبت خاک نیز از عوامل تخریب به حساب می آیند. این عوامل باعث گردیده تا کاهشی در وضعیت گونه های متنوع و تراکم زیست گیاهان بوجود آمده و خود باعث مشکل شدن وضع کشورهای فقیر براساس اینگونه اکوسیستم‌ها می‌شود. تاثیرات اضافه شامل وجود ذرات و نشر گازها از آتش سوزیهای ناشی از خشکی زمینها و همچنین افزایش گرد و غبارهای اتمسفر میباشد. ترکیبی از فشارهای آب و هوایی و تخریب سرزمین باعث بوجود آمدن مشکلات عظیم اجتماعی، مهاجرت‌ها و قحطی می‌شود.
بیابانی شدن – کویر زایی
تاثیر آب و هوا بر روی بیابانی شدن
هر دو فاکتور آب و هوا و بیابانی شدن دارای تاثیرات و تعاملات متفاوتی می‌باشند. آب و هوا معمولاً دارای تاثیر مهم ولی آرام بر روی پروسه بیابانی شدن میباشد. تاثیر آن بر روی خاک و گیاهان و همچنین بر سیکل هیدرولیک نیز موثر بوده و نهایتاً بر روی انسان و محیط پیرامون نیز تاثیر دارد، به گونه‌ای که ۴۰ درصد از مناطق عمومی را سرزمینهای خشک تشکیل می‌دهد. متفاوت با خاکهای غنی ارگانیکی نواحی مرطوب خاکهای نواحی خشک معمولاً دارای عناصر ارگانیکی کمی می باشند که معمولاً قلیایی و شور هستند. به همین دلیل، آنها معمولاً در معرض خطر زیاد فرسایش توسط آب و خاک می‌باشند. مشاهدات منطقه‌ای و داده‌های راه دور، گونه‌های متفاوت و تراکم مختلفی را در سرزمینهای خشک گزارش نموده که از جمله شامل نوسانات زمانی، با اهمیت مشابه، در واکنش به تغییرات بارندگی فصلی و میانسالی میباشد. این گوناگونی در زمان و مکان و گونه‌های سرزمینهای خشک کاملاً برای سرایندگان آهنگهای دشتی در این نواحی معروفیت داشته و گونه های این نواحی نیز براساس فاکتورهای محدود کننده آب و خاک و مواد مغذی بعمل می‌آیند. مطالعات اولیه توسط درنج و تاکر (۱۹۸۸) که با استفاده از ماهواره NOAAAVHRR انجام گرفته، تغییرات پوشش گیاهی صحرا مرتبط با میزان بارندگی سالیانه آن را نشان می‌دهد. …
بیابانی شدن – کویر زایی
تاثیر بیابانی شدن بر روی آب و هوا
آتش‌افروزیهای زیست‌توده‌ای در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری بعنوان امری شایع مطرح بوده و آتش برافراشته در سرزمینهای خشک بعنوان یکی از منابع مهم ذرات موجود در هوا و انتشار گازهای آلاینده بشمار می‌آید. آتش سوزیهای زمینهای خشک باعث به وجود آمدن میزان زیادی دوده، نیتروژن ، کربن و اوزون می‌گردد. البته اندازه گیری میزان دقیق تاثیر آتش سوزی بر روی ذرات و گازهای اتمسفر مشخص نیست. دودهای ناشی از آتش سوزی مناطق گرمسیری در حدود ۲۵ تا ۸۰ تراگرم تعیین گردیده است،(Tg/yr;1 Tg=1)، که قابل مقایسه با دودهای انتشار یافته از سوخت فسیلی (۲۲٫۵ to 24 Tg/yr) میباشد. آتش سوزیهای گونه‌های متراکم حیاتی باعث بوجود آمدن ۳۸ درصد تروپوسفوریک اوزون می‌گردد. به هنگام آتش سوزی، تقریبا نزدیک به نیمی از نیتروژنهای موجود در گونه‌های مرتبط با N2 آزاد شده و باعث از دست رفتن میزان زیادی از نیتروژن در اکوسیستم مناطق گرمسیری به اندازه ۱۰ تا ۲۰ Tg/yr می‌شود. در حالی که اطلاعات کمی از میزان تاثیر آتش سوزی در مناطق خشک وجود دارد، با این حال مخصوصا میزان کربن و نیتروژن این تحقیق در حدود ۲۰ الی ۳۰ درصد برآورد شده است. با توجه به آنکه آتش سوزیها حدودا ۴۰ درصد کل آلودگیهای منتشر شده را در بر می گیرد، آتش سوزی مناطق خشک ۱۰ درصد از این میزان را به خود اختصاص داده است. نواحی خشک و نیمه خشک بصورت گسترده ای بعنوان منابع قشری ذرات معلق در هوا شناخته می‌شوند که بوسیله اتمسفر منتقل می‌گردد. …
بیابانی شدن – کویر زایی
پدیده بیابانی شدن و تغییرات آب و هوای جهانی
در ابتدا، گرمای کنونی بر روی نواحی گرم نفوذ می‌یابد. این نواحی شامل غرب ایالات متحده جنوب آفریقا و استرالیا می باشد که تمامی آنها در قرن بیستم وضعیت گرما را اعلام کرده بودند. این وضعیت همچنین در نواحی شرقی خاورمیانه و غربی صحرای آفریقا قبلا تشریح گردیده بود. اغلب مناطق خشک تغییرات عمده‌ای نداشتند. تمایلاتی برای به وجود آوری محیط مرطوبتر در بیابانهای جنوب غربی شمال آمریکا و بیابانهای غربی استرالیا وجود دارد. با این وجود، بیشترین تغییرات در ناحیه ساحل مشاهده گردیده است. در این منطقه سطح خشکی از اواسط ۱۹۵۰ افزایش یافته و باعث از دست رفتن شرایط اقتصادی مردم گردیده است. عوامل و مکانیزمهای مختلفی مرتبط با میزان کاهش بارندگی وجود دارد. تغییرات دمای سطح دریا، شرایط سطح زمین، الگوی اتمسفر و گازهای گلخانه‌ای خود از عوامل به وجود آورنده این مشکل می‌باشند. ارزیابی گرمای زمین و آب و هوا مشکل به نظر می‌رسد. تجارب و آزمایشات نشان دهنده آن است که دما در کلیه نواحی افزایش خواهد یافت، مخصوصا در نواحی استوایی. این بررسی شامل میزان بارندگی وتنوع آن از یک مدل به یک مدل دیگر و از یک سرزمین به یک سرزمین دیگر است. در نتیجه میزان اطمینان به تغییرات تعریقی در نواحی خشک کمتر از میزان مربوط به تغییرات دما میباشد. همچنین بر این اساس میزان تبخیر و تعرق در سرزمین های خشک افزایش یافته و پیش بینی شده این سرزمین ها در قرن ۲۱ خشکتر شوند.
بیابانی شدن – کویر زایی
نتیجه گیری
بزرگترین مانع مشخص کننده چند و چون تاثیرات متقابل بین بیابان زایی و آب و هوا، از کیفیت متغیر داده‌هایی سرچشمه می‌گیرد که مربوط به میزان، سختی و روند فرم‌گیری مختلف مربوطه به فرسایش زمینهای خشک است که بطور کلی بعنوان عبارت «بیابان‌زایی» از آن نام برده می‌شود. در خصوص اکوسیستم سرزمینهای خشک می‌بایست کارهای یکپارچه و روشهای هدف‌داری را به منظور شناسایی و جمع‌آوری خصیصه های اکوسیستمی، خاک، منابع آب، شوری و آب و هوا انجام داد. با وجود آنکه قبلا سیستم نظارتی مناسب در مناطق خشک مختلف وجود داشته، نیاز مبرمی به تقویت مراکز موجود و ایجاد مراکز جدید با پرسنل و تجهیزات و آموزش کافی جهت جمع آوری اطلاعات و ویژگهای این مناطق وجود دارد. بیشترین خصیصه‌های مناطق با پدیده بیابانی شدن عبارتند از: افزایش فرسایش خاک بوسیله باد و آب، تجمع نمک در سطح خاکها و کاهش ثبات ساختاری خاک همراه با افزایش پوسته و جریان سطحی علاوه بر کاهش ظرفیت خاک و توانایی ذخیره سازی رطوبت در آن، جایگزین شدن جنگلها ومراتع با زمینهای لم یزرع، افزایش در تغییرپذیری جریان رودخانه‌های سرزمینهای خشک، افزایش میزان نمک در دریاچه‌ها و رودخانه‌هایی که قبلا آب شیرین داشتند و کاهش همه‌جانبه در تنوع گونه‌ها و ریست توده گیاهی در اکوسیستم سرزمینهای خشک. البته تمامی این موارد تنها توسط انسان بوجود نیامده است. برخی از این عوامل طبیعی می باشند مانند سیل ، خشکسالی و شرایط آب و هوایی . مخصوصا نقش سیل و خشکسالی بسیار مهم می باشد. بعلاوه پدیده فرسایش و دیگر موارد معمولا در تمامی جاها بصورت یکسانی روی نمی دهد. بنابر این در بررسی این پدیده‌ها محل و نوع و زمان آن از اهمیت زیادی برخوردار میباشد. همچنین تغییرات نامحسوس سالیانه در دمای سطح آب دریا موجب سیلهای مقطعی و یا خشکسالی می گردد که در رویدادهای ENSO ثبت گردیده است. …
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
