عناصر تعدیل کننده معماری

عناصر تعدیل کننده معماری – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه راه – ساختمان، معماری، عمران

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

عناصر تعدیل کننده معماری

خانه که در سایه درختان بادام پارک اوانگلز قرار گرفته بود. از بیرون چون خرابه‌ای به نظر می‌رسید، مانند دیگر خانه‌های حوزه مستعمراتی، اما در داخل توازنی از زیبایی و نور حیرت‌انگیزی که انگار از عصر دیگری می‌آمد، برقرار بود. ورودی خانه مستقیما به حیاطی مربع شکل باز می‌شد که با اندود تازه‌ای از آهک سفید شده بود و درختانی پر از شکوفه پرتقال داشت و پوششی یکسان در کف و دیواره‌ها. صدای نامحسوسی از آب‌جاری به گوش می‌رسید، باگلدانهایی از میخک طلایی در قرنیسها، و قفسهایی از پرندگان عجیب در گذرگاه طاقدار آن. عجیب‌تر از همه، سه کلاغ بودند در قفس بسیار بزرگ که هرگاه بال می‌زدند، حیاط را از عطر مبهمی‌پر می‌کردند. چندین سگ که در نقطه دیگری از خانه حلقه زده بودند و با حس بوی یک بیگانه عصبانی شده، شروع به پارس کردند، اما فریاد یک زن آنها را خاموش کرد. و تعداد زیادی گربه به حیاط جستند و در میان گلها پنهان شدند، زیرا از تحکمی‌که در صدا بود ترسیده بودند. سپس چنان سکوت زلالی حاکم شد که با وجود آشفتگی پرندگان و صدای چکیدن آب بر سنگ، هرکس می‌توانست نفس متروک دریا را بشنود.

عناصر تعدیل کننده معماری

صفحه عنوان

تفهیم مطلب بوسیله ترسیم مطالب شاید غیر ممکن باشد، اما  باید دانست که معماری چیزی بیشتر از فرمهای قابل مشاهده صرف می‌باشد. مکان نشان داده شده در تصویر تقریبا تمام حسها را برمی‌انگیزد: سبزی برگها، رنگ گلها، طرحهای نور و سایه، حس بینایی، صدای حرکت آب در نزدیکی سرچشمه‌ها، رایحه بالندگی گیاهان و عطر پرتقالها، تغییرات در دما بین مکانهای گرم آفتابی و جاهای سایه‌دار خنکتر، آب سرد برای شستن دست و پاها، بافت مسیرهای سنگفرش و اگر کسی پرتقال یا انگور را بکند، آنگاه طعم و مزه نیز با فضا همراه خواهد شد.

عناصر تعدیل کننده معماری

عناصر پایه‌ای معماری همانگونه که در بخش قبل تشریح شد، ایده‌ها انتزاعی هستند، وقتی که با ساخته شدن فرم فیزیکی می‌یابند، فاکتورهای اضافی متعددی نقش ایفا می‌کند.

عناصر پایه‌ای بر مبنای تعریف فضاها، در ادراک و تجربه ما ، بوسیله فاکتورهای زیر تحلیل می‌شوند: نور، رنگ، صدا، دما، جریان هوا،‌ بو (و احتمالا مزه)، کیفیتها و بافتهای مصالح استفاده شده، کارکرد،‌ مقیاس، تاثیرات و تجارب زمان و ….

اینگونه نیروهای تعدیل کننده شرایط معماری هستند، آنها می‌توانند بعنوان عناصری در تعریف فصا نیز بکار گرفته شوند.

اشکال ممکن عناصر پایه‌ای و تعدیل کننده احتمالا نامحدود و بینهایت است. یک اتاق ممکن است در سایه باشد و بوسیله یک چراغ کم نور روش شود، یا آنکه با تابش خورشید که از طریق پنجره‌ای با اتاق می‌تابد، روشن باشد. اصوات ممکن است بوسیله الیاف مخصوص گرفته و خاموش شود یا با پوششهای سختی منعکس و در فضا طنین انداز شود، از نظر دما ممکن است سرد یا گرم باشد. هوای آن ممکن است گرفته و نمور یا تازه باشد، ممکن است بوی عرق مانده، میوه پوسیده بدهد یا بوی غذای تازه یا یک عطر گرانقیمت …. کف فرش می‌تواند زبر باشد یا آنکه به صافی و براقی یخ، رختخواب می‌تواند به سختی یک تکه سنگ یا نرم و پرشده از اسفنج و پر باشد. بیرون آن ممکن است یک باغ باشد،‌ که آب و هوای آن در طول روز و در طی فصلها مرتبا تغییر می‌یابد.

عناصر پایه‌ای نیز مانند ایده‌های انتزاعی موضوعاتی هستند که می‌توانند تحت کنترل ذهن طراح باشند، در حالیکه عناصر تعدیل کننده احتمالا کمتر برآورده می‌شوند. شما ممکن است در مورد شکل دقیق و تناسبات، یک ستون،‌ یک حفره تصمیم‌گیری کنید اما جنبه‌های، صوتی یا نور با بویایی یا تغییرات با زمان، مقوله‌های ظریف‌تری هستند. تسلط بر عناصر تعدیل کننده، جدالی مداوم و در حال رشد است، برای مثال: در زمانهای ما قبل تاریخ نور آن چیزی بود که تنها بوسیله آسمان تامین می‌شد  و قابل کنترل نبود، امروزه نورهای الکتریکی وجود دارند که می‌تواند دقیقا تحت کنترل قرار گیرد. در گذشته‌های دور، مصالح ساختمانی، چه سنگ یا الوار چوب، بریده‌ها و قطعات زبر و ناهمواری بود. امروزه بافت و کیفیت آنها می‌تواند با کمال ظرافت پرداخت شود.

گرچه استفاده از عناصر پایه‌ای می‌تواند راه اولیه‌ای باشد که یک ذهن طراح فضا را در مکان‌ها سازمان می‌دهد، اما عناصر تعدیل کننده اهمیت بسزایی در تجربه و حس ما از آن مکانها دارد.

عناصر تعدیل کننده معماری

نور

اولین تعدیل کننده معماری نور است.

نور حالت و وضعیتی از معماری را به رخ می‌کشد، اما می‌تواند یک عنصر مرتبط نیز باشد. نوری که از آسمان می‌آید واسطه‌ای است که توسط آن مردم بیننده آثار معماری را تجربه می‌کنند. اما نور، خواه طبیعی یا مصنوعی، می‌تواند با مهارت توسط طراح به کار گرفته شود تا فضاها را شخصیت داده و به مکانها هویتی خاص بخشد.

رنگ

مقوله رنگ بدون شک از نور تفکیک‌پذیر نیست. نور خود می‌تواند به هر رنگی باشد، شیشه رنگی رنگ نوری را که از آن عبور می‌کند تغییر می‌دهد، رنگ ظاهری اشیاء، تحت تاثیر رنگ نور قرار می‌گیرد و بر این اساس‌ با رنگ می‌توان نسبت به هویت بخشی به فضای پیرامون اقدام نمود. اتاقی که با هاله خاصی از رنگ سبز رنگ‌آمیزی شده است،‌ کاراکتری (مشخصه‌ای)‌ خاص دارد و احتمالا با عنوان ”اتاق سبز“ شناخته می‌شود. اتاقی که تنها با یک لامپ آبی رنگ روشن می‌شود نیز مشخصه خاص دارد،‌ اتاقی که توسط نور خورشیدی که از پنجره‌هایی با شیشه‌ رنگی عبور می‌کند روشن می‌شود خصوصیتی متفاوت خواهد داشت. کیفیتها و رنگهای مختلف نور،‌ به نظر می‌رسد که حال و هوای متفاوتی را ایجاد کند.

دما

دما نیز در مشخص ساختن یک فضا نقش دارد. هدف اصلی در ساختن یک کلبه اسکیمو تولید مکانی کوچک با گرمایی نسبی در میان بستر برفی قطب شمال است.

از دلایل ساخت حیاطهای سایه‌دار پر از گیاهان در خانه‌های Cordoba تولید فضایی نسبتا خنک برای در امان بودن از گرمای تابستان جنوب اسپانیا است.

دما همیشه از توجهات اصلی معماری بوده است. البته زمانی که به آن بعنوان هویت یک فضا نگاه شده است.

عناصر تعدیل کننده معماری

تهویه

دما در ارتباط با تهویه و رطوبت است. این فاکتورها می‌تواند با هم فضاهایی را مشخص سازد که ممکن است گرم، خشک و راکد، مرطوب و جاری (دارای جریان هوا)،‌ گرم،‌ شرجی و راکد،‌ سرد،‌ خشک،‌ جاری و غیره باشند.

جایی با هوای تازه و خنک می‌تواند انسان را پس از بودن در فضایی گرم و شرجی، سرحال بیاورد. مکانی گرم و راکد پس از بودن در مکانی سرد و بادخور مطلوب است.

صدا

صدا نیز می‌تواند به اندازه نور در تشخیص فضا نقش داشته باشد. مکانها می‌توانند از طریق صداهایی که تولید می‌کنند تمیز داده شوند یا توسط تاثیر آنها بر صداهایی که در آنها تولید می‌شود مشخص گردند.

ادیان صدا را برای مشخص کردن زمان‌ها و مکانهای عبادت بکار می‌گیرند:‌ توسط زنگها، ناقوسها یا صدای اذان از مناره. در دیرهای اورتولوکس یونانی قطعه‌ای از چوب در زمانی خاص از روز کوبیده می‌شود تا تشریفات عبادی را اعلام دارد. آنها همچنین زنگهایی را به کار می‌برند که در فضا طنین افکن شود. مکانی ممکن است از طریق صدای باد در برگهای درختانش قابل تمیز باشد، یا توسط صدای نهر یا چشمه آب. احساس یک نفر از اتاق هتلی می‌تواند با صدای آزار دهنده دستگاه ایرکاندیشنر آن خراب شود. جایی خاص در یک شهر می‌تواند با صدای آهنگ یک نوازنده خیابانی خاص مرتبط باشد. یک فضا ـ یک اتاق امتحان، یک کتابخانه یا یک سالن غذاخوری صومعه ـ ممکن است با سکوت آن شناخته شود و یا رستورانی با صدای موسیقی پس زمینه آن.

بو

یک مکان ممکن است بواسطه بوی آن تشخیص داده شود، بو می‌تواند یک فضا را متمتیز سازد. بو ممکن است مطبوع و یا زننده باشد.

ترقه بد بوی یک پسر بچه مدرسه‌ای فضایی بوجود  می‌آورد که باید از آن دوری کرد. بوی یک دستشوئی عمومی‌به نوعی به مشام می‌رسد، همچنین بوی یک آرایشگاه زنانه، یک مغازه عطر فروشی، یک ماهی فروشی و غیره هر کدام متمایز می‌باشند.

عناصر تعدیل کننده معماری

بافت و لامسه

بافت مشخصه‌ای است که انسان می‌تواند ببیند ـ از این جنبه با نور و حس بینایی در ارتباط است ـ اما مشخصه‌ای نیز هست که می‌تواند حس شود ـ از این نظر با حس لامسه مرتبط است ـ از هر دو جهت، بافت می‌تواند درشخصیت بخشی به یک فضا کمک نماید.

بافت می‌تواند بوسیله کاربرد سطوح، از رنگ، یا صیقلی کردن یا پوشش بدست آید. اما شدیدا به کیفیتهای طبیعی و ذاتی مواد و راه استفاده و رفتار با آنها بستگی دارد.

مقیاس

این تصویر مردی را نشان می‌دهد که بر صحنی نسبتا کوچک ایستاده است . اگر به کسی گفته شود که این مرد تنها قسمتی از دکور صحن است،‌ و انسان حقیقی بر روی صحن در حقیقت نقطه بین پاهای اوست، ادراک انسان از اندازه صحن شدیدا تغییر می‌یابد.

 مقیاس درباره اندازه‌های نسبی است. مقیاس بر روی نقشه یا ترسیمات مختلف،‌ اندازه چیزهای نشان داده شده روی آن را به نسبت اندازه آنها بصورت واقعی،‌ بیان می‌کند. در ترسیمی‌با مقیاس ۱۰۰/۱ یک کارگاه که در واقعیت ممکن است ۱ متر باشد، با پهنای ۱ سانتیمتر نشان داده می‌شود.

عناصر تعدیل کننده معماری

زمان

اگر نور اولین عنصر تعدیل‌گر معماری باشد، آنگاه احتمالا زمان آخرین خواهد بود. نور، تاثیر متحرکی آنی دارد، اما زمان، حقیقتا زمان بر است!

زمان از جهات متعددی در معماری نقش ایفا می‌کند. اگر چه معماری تولیداتی پویا و بادوام را عرضه می‌کند، اما هیچکدام از این تولیدات از تاثیر زمان در امان نیستند.

در قدیم، بافتهای بخشهایی از کف که بیشتر استفاده می‌شد، با بافتی از پوشش سخت ساخته می‌شد. در این خانه روستایی، تخته سنگها تنها بخشهایی از فضای بیرون را محافظت می‌کنند و مسیری در باغچه را شکل می‌دهد به گونه‌ای مشابه کف اطراف، اجاق با سنگ، فرش شده است.