مدیریت دانش توسعه دانش تواناییهای شناختی انسان

مدیریت دانش توسعه دانش تواناییهای شناختی انسان – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه  مدیریت – بازرگانی

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

مدیریت دانش توسعه دانش تواناییهای شناختی انسان

مدیریت دانش توسعه دانش تواناییهای شناختی انسان

مدیریت دانش شخصی: ابزاری جهت توسعه دانش درمورد تواناییهای شناختی انسان

چکیده

برنامه های مدیریت دانش غالبا دارای ارتباط تنگاتنگی با اهداف سازمانی، از قبیل عملکرد بهبود یافته، مزیت رقابتی، نوآوری، فرآیندهای توسعه ای، انتقال دروس فرا گرفته شده (بطور مثال بین پروژه ها) و گسترش کلی رویه های مشارکتی، می‌باشند. بر این مبنا، مدیریت دانش رابطه پیوسته‌ای را با مواردی برقرار نموده است که تحت عنوان سازمان دانش، یادگیری مستمر یا مادام العمر و پیشرفت مداوم شناخته می‌شوند. با تأکید بیشتر بر مدیریت دانش به عنوان یک دارایی، همراه با رشد و ترویج کانال‌هایی که از طریق آنها گردش دانش، اطلاعات و پیام‌ها، میسر می‌باشند، امکان تفکیک مدیریت دانش از آموزش سازمانی بوجود خواهد آمد. این مقاله مسایل مرتبط با مدیریت دانش شخصی[۱] (PKM) را مورد بررسی قرار می‌دهد. مدیریت دانش شخصی تحت عنوانی مورد بحث قرار می‌گیرد که در آن سعی می‌شود تا نسبت به جامعیت مدیریت اطلاعات شخصی[۲] (PIM)، تمرکز بر مهارت های فردی و همچنین مدیریت دانش[۳] (KM) اقدام شود. درک چشم انداز سازمانی در پرتو گسترش دانش، در مورد توانایی های شناختی انسان و قابلیت نفوذ به مرزهای سازمانی، توسعه یافته است.

کلمات کلیدی: مدیریت دانش شخصی، مدیریت اطلاعات شخصی

[۱]– Personal knowledge management (PKM)

[۲] – Personal Information management (PIM)

[۳] – knowledge management (KM)

مدیریت دانش توسعه دانش تواناییهای شناختی انسان

۱- مقدمه

مدیریت دانش (KM) ترکیبی از یک سلسله عملیات بکار گرفته شده توسط سازمانها است که به منظور شناخت، ایجاد، ارائه، توزیع و توانایی پذیرش این مسئله مطرح می‌شوند که دانسته های مدیریت دانش چه و چگونه هستند. مدیریت دانش از سال ۱۹۹۵ به عنوان یک رشته علمی ‌در دوره های دانشگاهی شناخته شده است و دارای مجلات تخصصی علمی ‌و پژوهشی می‌باشد. اکثر شرکت های بزرگ منابعی را به مدیریت دانش تخصیص می‌دهند، که غالبا به عنوان بخشی از واحدهای تکنولوژی اطلاعات یا مدیریت منابع انسانی بشمار می‌آیند. مدیریت دانش مشتمل بر یک بازار جهانی چند میلیارد دلاری بوده است (۱۲).

الف. طبقه بندی مدیریت دانش

طیف گسترده ای از نظریات بدون تعریف یکسان پیرامون مدیریت دانش وجود دارند. نظریات در بین نویسندگان و مکتبیون مختلف است. مدیریت دانش را می‌توان بر مبنای هر یک از دیدگاههای ذیل بررسی کرد:

• مرکزیت تکنولوژی: تمرکز بر تکنولوژی است، بهترین حالت آن دسته تکنولوژی هایی هستند که تسهیم / رشد دانش را افزایش می‌دهند.

• سازمانی: چگونه سازمانها باید طراحی شوند تا فرآیندهای دانش را تسهیل نمایند؟ کدام سازمانها با چه فرآیندهایی بهترین عملکرد را خواهند داشت؟

• بوم شناختی: در نظر گرفتن تعامل بین افراد، هویت، دانش و عوامل محیطی به عنوان سیستم پیچیده انطباقی.

مدیریت دانش همیشه بشکلی وجود داشته است. مثال ها شامل مباحث همکاران در حین کار، دوره کارآموزی معتبر، مناظرات اجتماعی، کتابخانه های مشارکتی، آموزش حرفه ای و برنامه های تربیتی است. به هرحال، با گسترش روز افزون نقش کامپیوتر در نیمه دوم قرن بیستم، ترکیبات خاصی از تکنولوژی مانند مبانی دانش، سیستم های خبره، و پایگاه دانش به منظور رشد بیشتر چنین فرآیندی معرفی شدند.

مدیریت دانش توسعه دانش تواناییهای شناختی انسان

۲- مراحل دستیابی به دانش

دانش می‌تواند طی سه مرحله کسب شود: قبل، در طول، یا بعد از فعالیت های مرتبط با دانش. برخی محققان معتقدند که چرخه عمر برای استفاده از دانش وجود دارد. این مرحله با «گرفتن» ( اگرچه این کلمه منازعه آمیز است) یا «ایجاد» دانش شروع می‌شود، و با هدف نهایی افزایش توانایی یک سازمان با استفاده یا استفاده مجدد از دانش، به سمت جلو حرکت می‌کند. در مقابل این نظریه، اغلب محققان معتقدند دیدگاه چرخه عمر در ماهیت بسیار خطی بوده و بازتاب دهنده یک نگرش مرکزی از اطلاعات است. قابلیت کاربرد این مدل  به شدت به چگونگی فعالیتهای تکرارپذیری آتی سازمان، و نحوه ثبات محیط یا زمینه ای که دانش در آن اجرا می‌شود بستگی دارد.

الف. دستیابی به دانش اقتضایی

استراتژی دیگری برای کد گذاری دانش و بازیابی دانش از یک انباره دانش برای افراد موجود است مانند یک پایگاه داده (۴)، تا از این طریق دانش های مورد نیاز از تخصص های موضوع اصلی در یک پایگاه تخصصی ایجاد شود. مزیت کلیدی که برای این استراتژی مطرح گشته است این است که پاسخ فرد خبره از نظر محتوا قوی است و مسئله خاصی که مورد نظراست را مفهوم سازی می‌کند و موضوع را برای فرد یا افراد خاصی که با آن سرو کار دارند شخصی سازی می‌کند. مزایای دیگر این شیوه این است که حجم کار کاربر دانش نسبت به شیوه سنتی جمع آوری دانش کاهش می‌یابد، و دانش تنها زمانی که مورد نیاز است ثبت شده و ریسک اطلاعات زائد کاهش می‌یابد. عیب این استراتژی این است که به در دسترس بودن و مهارت یادآوری حافظه افراد خاصی در سازمان وابسته است. به دلیل آنکه افراد ممکن است شرکت را ترک کنند و یا در دسترس نباشند در نتیجه، این استراتژی نمی‌تواند بینش و تجربیات افراد را برای استفاده در آینده ذخیره کند ، همچنین این افراد در مواردی که مسائل تکنیکی خاصی رخ  می‌دهند و یا مشکلات با گذشت زمان تغییر می‌کنند تا اندازه ای که ترکیب جدیدی از دانش الزامی‌می‌شود و دانش این متخصصین قدیمی‌ می‌شود، دیگر نمی‌توانند کمکی بکنند.

مدیریت دانش توسعه دانش تواناییهای شناختی انسان

۳- محرک های مدیریت دانش

نظریات متعددی درمورد محرک ها، یا مشوق های، اصلی سازمان ها برای استفاده از یک برنامه مدیریت دانش وجود دارد (۱۰).  اهداف کلی تجارت شامل کسب مزیت رقابتی در صنعت و افزایش اثربخشی سازمانی با آموزش اصلاح شده یا سریع تر و خلق دانش جدید می‌باشد. همچنین برنامه های دانش مدیریت غالبا منجر به نوآوری بیشتر، تجارب بهتر در مورد مشتری، تداوم در عملکرد مناسب، دسترسی به دانش در کل یک سازمان به صورت همه جانبه، و سایر مزایای سازمانی می‌گردد. بیشتر برنامه های مدیریت دانش معمولا برخی از این اهداف را به عنوان اهداف غایی خود در نظر خواهند گرفت. بخش دولتی نماینده یک بخش بسیار فعال است، بطور مثال کنفرانس دیپلو فونداسیون[۱] که در مورد دانش و سیاست (۱۹۹۹) برگزارشد، حوزه ابزار خاص مدیریت دانش و تکنیک های بکار رفته در سیاست را مورد بررسی قرارداد.

از ملاحضات کلی حاصله از یک برنامه مدیریت دانش می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:

[۱] – DiploFoundation Conference

الف. تکنولوژی های مدیریت دانش

تکنولوژی های اولیه مدیریت دانش، کتاب زرد (کتابچه‌های اطلاعاتی) شرکتی آنلاین و سسیستم های مدیریت اسناد بودند. با تلفیق پیشرفت های اولیه در تکنولوژی های مشارکتی، مدیریت دانش در اواسط دهه ۱۹۹۰ توسعه یافت. مدیریت دانش در ادامه با استفاده از مدیریت اطلاعات، به پیشرفت خود در تکنولوژی ادامه داد.

ب. توانمندسازی دانش مدیریت

از نقطه نظر تاریخی، تکنولوژی های بی شماری از قبیل سیستم های خبره، پایگاه های دانش، انواع گوناگون  مدیریت اطلاعات، نرم افزار کمکی رایج ، سیستم های مدیریت مدارک و دیگر سیستم های تکنولوژی اطلاعات که جریان  دانش سازمانی را حمایت می‌کنند وجود دارند که خود فعالیت های مدیریت دانش را در سازمان اجرایی و تسهیل می‌نمایند (۱۳).

مدیریت دانش توسعه دانش تواناییهای شناختی انسان

۴- دلایل شکست یا موفقیت مدیریت دانش

هیچ مدرک مستدلی به عنوان دلیل موفقیت و شکست مراحل اولیه مدیریت دانش در سازمان وجود ندارد.  برخی عنوان می‌کنند که شکست در نگهداری و حفظ سرمایه خود بعنوان یک عامل مطرح است، اما همینطور می‌توان بیان کردکه اگر مدیریت دانش به تعهداتش عمل نماید، سرمایه گذاری ادامه پیدا خواهد کرد.  لذا در بسیاری از سیستم های مدیریتی ابتکاری،  بخصوص آن دسته از سیستم هایی که مبانی تکنولوژی اطلاعات سنگینی دارند ( و می‌توانند به عنوان سیستم مدیریت دانش در نظر گرفته شوند)، پرسش های مکرری در خصوص سطح همفکری مورد نیاز قبل از اینکه یک پروژه شروع شود مطرح می‌شود؛ این سوالات با مسائل تغییرات فرهنگی و تمایل به مشارکت و مساعدت با همکاران  مرتبط هستند. با در تمامی این جنبه ها، هیچگونه دلیلی وجود ندارد که مدیریت دانش با سایر اقدامات جدید مدیریت تفاوت دارد.

الف. تأکید بر دانش فردی کارمندان

مدیریت دانش شخصی بر افزایش بهره وری کارکنان آگاه در محیط کاری تأکید دارد. هدف از مدیریت دانش شخصی قادر ساختن افراد به عمل بهتر هم در ساختار رسمی ‌سازمان ها و و هم در گروه های کاری کوچکتر می‌باشد، هرچند تمرکز بر فرد است. این تفاوت مدیریت دانش شخصی با نگرش سنتی مدیریت دانش است که  بر توانمند سازی شرکت تأکید دارد،  تا شرکت بتواند از طریق نگهداری و در دسترس قراردادن آنچه کارکنان می‌دانند اثر بخشی بیشتری داشته باشد.

ب. ارتباطات با سازمان ها و گروه ها

اخیرا مدیریت دانش شخصی با بلاگهای ذخیره اطلاعات اجتماعی و شاخه های دانش[۱] مرتبط شده است. عقیده بر این است که افراد از بلاگ هایشان جهت ارائه ایده ها، عقاید یا افکارشان استفاده می‌کنند و این نحوه ابراز عقیده تنوع شناختی را تقویت  می‌کند، و تبادلات آزاد بیرون از پایگاه های حفاظت شده متمرکز سبب گسترش دانش، علاوه بر امور روزمره، می‌شود. اکنون، برخی از سازمانها سیستم های مدیریت دانش شخصی شامل تعدادی از مولفه‌ها یا همه چهار مولفه تشکیل دهنده آن را معرفی کرده اند:

[۱] – Knowledge logs (K-Logs)

مدیریت دانش توسعه دانش تواناییهای شناختی انسان

۵- مهارت های مدیریت دانش شخصی

مهارت های مرتبط با مدیریت دانش شخصی عبارتند از:

• بازتاب. بهبود مستمر نحوه اجرای کار افراد.

• مدیریت آموزش. اداره نحوه و زمان آموزش های فردی.

• سواد اطلاعاتی. فهمیدن اینکه چه اطلاعاتی مهم هستند و چگونگی دستیابی به اطلاعات ناشناخته.

• مهارت های سازمانی. کتابداری شخصی، طبقه بندی شخصی اطلاعات و گروه بندی ها.

• ارتباط شبکه ای با دیگران. داشتن آگاهی نسبت به آنچه افراد شبکه می‌دانند. داشتن شناخت نسبت به کسانی که ممکن است اطلاعات و منابع بیشتری جهت کمک به شما داشته باشند.

• تحقیق، آزمایش، رسیدگی، بازنگری و مهارت های بصری انسان شناسی فرهنگی.

• مهارت های ارتباطی. ادراک، بینش، بیان، تصور و تفسیر.

• مهارت های خلاقانه: تصویرسازی، الگو شناسی، قدرشناسی، نوآوری، استنتاج. درک پیچیدگی سیستم های انطباقی.

• مهارت های همکاری: هماهنگی، انطباق، آزمایش، تعاون، و طراحی.

الف. انتقادات موجود بر مدیریت دانش شخصی

همه با این مسئله که تأکید بر فرد چیز خوبی است، یا اینکه مدیریت دانش شخصی چیزی بیشتر از یک پوشش صرف بر مدیریت اطلاعات فردی است، دارای یک نظر واحد نمی‌باشند. به صورت واضح تر، برخی مطرح می‌کنند که دانش اصلا یک محصول شخصی نیست-  بلکه از طریق ارتباطات، گفتگو و تعاملات اجتماعی بوجود می‌آید. مدیریت دانش شخصی بر روی نشانه‌های شخصی، مسئولیت آموزش شخصی، شبکه سازی شخصی- استفاده از موتورهای جستجو(Ryze, Friendster, LinkedIN) و مدیریت مدارک، افکار و نوشته های افراد متمرکز است. این فعالیت ها دستیابی غنی بدین مفهوم را نشان نمی‌دهند.

مدیریت دانش توسعه دانش تواناییهای شناختی انسان