هیدرولیک خط لوله ۴-۲ مشخصه هیدرولیکی

هیدرولیک خط لوله ۴-۲ مشخصه هیدرولیکی – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه  مکانیک

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

هیدرولیک خط لوله

پمپ ها، شیرها، حفره زایی، ناپایداریهای گذرا

فصل ۴

(بخش ۲- مشخصه های هیدرولیکی )

ضریب های جریان

افت فشار در مسیر شیر متناسب با مجذور دبی تخلیه یا سرعت آن می‌باشد. تنها تفاوت بین اتلاف یک شیر و انواع دیگر افتهای جزئی متغیر بودن ضریب افت با توجه به میزان باز شدگی شیر است. برای شیرهای خاص (غالبا شیرهای کوچک)، در حقیقت شاهد گوناگونی ضرایب برحسب عدد رینولدز می باشیم. با این وجود، تنها برای شرایطی که نیاز به محاسبه دقیق افت فشار در شیر لازم باشد این موضوع از اهمیت زیادی  برخوردار می گردد.

رابطه بین جریان و افت فشار را می‌توان به عنوان ضریب جریان بیان نمود. در این زمینه، چندین ضریب که به وسیله گروه ‌های مختلف مهندسی مورد استفاده قرار گرفته اند مد نظر هستند که شایع ترین آنها بشرح ذیل ارائه می شوند:

افت فشار که بواسطه یک روزنه یا شیر حاصل شده‌ است از طریق تولید و انتشار گردابه های متلاطم در لایه برشی بالا، در اطراف افشانک مستغرق در آب، بوجود می‌آید. این امر را از طریق نصب پیزومترها در ناحیه بالا دست و پایین دست اندازه گیری می‌کنند. محل قرار گیری پیزومتر‌ها مهم می‌باشد. پیزومتر ناحیه پایین دست می‌بایست به گونه‌ای قرار گیرد که فراتر از ناحیه جریان پایدار باشد (ناحیه‌ای که در آن فشار با توجه به فاصله افزایش می‌یابد). با اشاره به شکل (۲-۴)، این مورد می‌تواند هر موقعیتی فراتر از موقعیت ۳ باشد. بر این اساس این مورد بین نقطه ۲و نقطه ۳ قرار گرفته و شدت تصنعی  اندازه گیری می شود. فاصله نقطه‌ای که در آن برگشت فشار، کامل شده است با توجه به نوع شیر یا افتهای جزئی متفاوت می‌باشد.

هیدرولیک خط لوله ۴-۲ مشخصه هیدرولیکی

شیر و افت سیستمی

هنگام انتخاب یک شیر کنترل، عملکرد آن باید بعنوان جزئی از شبکه لوله کشی و نه بصورت یک عضو مستقل مورد تحلیل قرار گیرد. به طور مثال، تولید کنندگان شیر معمولاً منحنی هایی ارائه می کنند که ضریب جریان را بصورت درصدی از جریان حداکثر در مقابل میزان دهانه شیر نشان می دهد. چنین اطلاعاتی می‌تواند گمراه کننده باشد چرا که قابلیت کنترل یک شیر منوط به سیستمی می‌باشد که در آن این شیر نصب شده است. شیر مشابهی که بر روی سیستم‌های مختلف نصب شده است می‌تواند دارای جریان درصدی کاملاً متفاوتی در مقابل ویژگیهای دهانه شیر باشد. این موضوع در مثال ۱-۴ نشان داده شده است.

مثال ۱-۴٫ مقدار جریان نسبت به بازشدگی شیر پروانه ای کنترل جریان بین دو مخزن در دو حالت زیر محاسبه کنید: (الف) یک لوله کوتاه با اصطکاک اندک، FL/d=3، (ب) برای یک لوله بلند با اصطکاک بالا ،  FL/d=250.، مد نظر است.

هیدرولیک خط لوله ۴-۲ مشخصه هیدرولیکی

ضریب‌ های گشتاور

نیروی مورد نیاز جهت باز کردن یا بستن شیرهای ربع چرخشی ( شیرهایی که به میزان ۹۰ درجه چرخش دارند همانند شیرهای پروانه‌ای و مخروطی) بر اثر اصطکاک و نیروهای هیدرودینامیک به وجود می‌آید. نیروهای اصطکاک در سطوح نشمین‌گاه و تکیه گاه شیر عمل می‌نمایند. آنها را می‌توان به میزان قابل ملاحظه‌ای بواسطه نیروهای سیال افزایش داد. به طور مثال، افت فشار در امتداد یک شیر باعث به وجود آمدن یک بار قابل توجه در قسمت محور شده، که خود باعث افزایش اصطکاک تکیه گاه می‌گردد. فشار علاوه بر این می‌تواند باعث پیچش نشمین‌گاه‌های کائوچویی شده و بر این اساس بر روی گشتاور نشیمن‌گاه تاثیر بگذارد.

حتی در صورتی که برگشت گشتاور وجود نداشته باشد، این گشتاور معمولا به صورت ناپایدار بوده و به هنگام حرکت چرخشی موجب بروز نوسان در شیر می‌شود. شدت این نوسان بر حسب شرایط جریان سیر یافته به سمت شیر، نوع عملگر، تعداد خلاصی یا حرکت‌های آزاد در اتصالات، ویژگی‌های قدرت و خستگی شافت، اتصالات و مفصل‌ها و وجود یا عدم وجود کاوتیاسیون متغیر می‌باشد.

شرایط جریانی که در حال نزدیک شدن می‌باشد، دارای تاثیر زیادی بر روی نوسان یا لرزش می‌باشد. نویسنده این کتاب نسبت به بررسی یک ایستگاه تسویه آب اقدام نموده است که در آن عملگر دنده یک شیر پروانه‌ای ۲۴ اینچی به صورت متوالی دارای لرزش بوده و نهایتاً باعث شل شدن و خروج آن از شیر گردیده است. این مورد بعنوان یک شیر مجزا در ناحیه پایین دست از یک شیر مشابه نصب شده است که برای کنترل مورد استفاده قرار می‌گیرد. افشانک‌های دارای سرعت بالا از شیر کنترل باعث می‌شود تا لایه شیر مجزا به میزان شدیدی لرزش یابد. بر این اساس نه تنها این لرزش افزایش می یابد بلکه شدت گشتاور میانی نیز، در صورت آشفتگی در جریان ورودی، بزرگتر می گردد.  بر این اساس بهترین حالت عدم قراردهی شیر کنترل در معرض تلاطم در ناحیه پایین دست است.

نوع عملگر و حرکت‌ های آزاد مفصل‌ ها نیز ممکن است سبب افزایش حرکت دیسک و یا درپوش در طی لرزش شوند. به طور مثال، در صورتی که عملگر بادی به کار گرفته شده باشد، فشردگی هوا باعث حرکت بیشتری خواهد شد.