الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 25000 تومان
(ایران ترجمه - irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
دپارتمان جراحی توراسیک، بیمارستان دانشگاه کیوتو، ژاپن
ژورنال جراحی قلبی عروقی
مرجع به انگلیسی
Department of Thoracic Surgery, Kyoto University Hospital, Kyoto, Japan; Ann Thorac Cardiovasc Surg
کشور
ژاپن
ژن های سرطان ریه در خون
چکیده
ژن های مربوط به تومور را می توان در خون بیماران سرطانی یافت. این ژن ها ممکن است حاصل آمده از سلول های سرطانی در حال گردش باشند و یا آنکه بطور مستقیم از تومور اولیه بیمار نشات گرفته باشند که تحت عنوان فرآیندی بنام «ریزش ژن / انتقال ژن[۱]» خوانده می شود. تشخیص انتخابی و حساس ژن های مرتبط با تومور در خون بیماران سرطانی با شروع واکنش زنجیره ای پلیمراز – فن آوری وابسته – که قابلیت تشخیص جهش، پلی مورف یا چند ریختی، عدم ثبات ریزماهواره ای، از دست دادن یک آلکل در یک کروموزوم، و پروموتر هایپرمتیلاسیون همراه است. چندین مطالعه اقدام به گزارش نمودن پتانسیل بالینی استفاده ژن های مرتبط با تومور، بعنوان شناسه / مارکر مولکولی برای تشخیص اولیه سرطان ریه، و بعنوان ابزار تشخیصی در این بیماران، نموده اند. مطالعات آتی بیشتری جهت تست امکان سنجی این دیدگاه مورد نیاز خواهد بود. بطور قطع، چنین رویکردی در بیماران سرطان ریه قابل توجه می باشد چرا که این رویکرد بصورت غیر تهاجمی بوده و از روشی نسبتا آسان و سریع بهره می جوید.
این موضوع گزارش شده است که هر دوی DNA و RNA آزاد در خون بیماران سرطانی وجود دارند و آنکه غلظت آنها در بیمارانی که سرطان آنها گسترش یافته است افزایش می یابد. افزایش وجود DNA و RNA در حال گردش به خودی خود خاص بیماران سرطانی نمی باشد، چرا که این مورد در بیمارانی که دچار آماس یا التهاب، عفونت، یا بیماری های خودایمنی نظیر lupus erythematosus (یک بیماری با دامنه اثر عمومی در بدن که در آن پوست فرد بخصوص در ناحیه صورت قرمز شده بگونه ای که در موارد شدید قیافه بیمار شبیه به گرگ می شود) نیز یافت می شود. پیشرفت های اخیر در فن آوری بیوپزشکی سبب شده است تا قابلیت تشخیص انتخابی مقادیر بسیار کوچک ژن های مرتبط با تومور در خون را داشته باشیم، شامل ژن های خاص تومور، جایگزین های ژن خاص تومور و بیان ژن خاص تومور. بسیاری از گزارشات فزآینده در این زمینه این موضوع را اذعان داشته اند که قابلیت تشخیص انتخابی ژن های مرتبط با تومور در خون در زمینه مدیریت بیماران سرطانی مفید می باشد. در این مقاله، ما این موضوع را مورد بررسی قرار می دهیم که کدام یک از ژن های خاص تومور در خون یافت شده و روش هایی که برای تشخیص این ژن ها بکار گرفته شده اند را مورد بررسی قرار می دهیم. علاوه بر این ما پتانسیل بالینی این تکنیک در تشخیص سرطان ریه را مورد بحث قرار داده و اطلاعات لازم در زمینه ایجاد یک استراتژی پیگیری و پیش بینی ویژگی های تشخیصی بیماران را ارائه می نماییم.
ژن های سرطان ریه در خون
مبدا ژن ها در خون
عدم ثبات ریزماهواره ای (MI) که در تومورهای سرطانی سلولهای غیر کوچک و کوچک ریه قابل مشاهده می باشند، همچنین در DNA در حال گردش این بیماران دارای تومور نیز قابل مشاهده خواهد بود. Allan و همکاران گزارش نمودند که از دست رفتن ناجور تخمی آللی (LOH) در ژن های در گردش بیماران دارای سرطان ریه منطبق با LOH دیده شده در تومور اولیه آنها می باشد. Usadel و همکاران نیز گزارش نمودند که پروموتر هایپرمتیلاسیون ژن APC1A در ۴۷% نمونه های سرم/پلاسمای ۸۹ بیمار دارای سرطان ریه یافت شده است که دارای پروموتر هایپرمتیلاسیون ژن APC1A بوده اند، اما این مورد در خون ۵۰ نمونه کنترل شده سالم مشاهده نشد. Ramirez و همکاران بطور مشابه نشان دادند که الگوهای پروموتر یا پیشبری هایپرمتیلاسیون در مایع DNA آزاد ۵۱ بیمار سرطان ریه به میزان بالایی دارای همبستگی با الگوهای دیده شده در خود سلولهای سرطان ریه می باشد [۱۱]. با این وجود، تغییرات مرتبط با تومور در ژن های در حال گردش در بیماران سرطانی غالبا منطبق با تغییر دیده شده در تومور اصلی نمی باشد [۱۲، ۱۳]. افراد سیگاری نشان دهنده متیلاسیون DNA یکسانی در بافت های طبیعی و قبل سرطانی خود می باشند همانگونه که در بافت های سرطانی ریه دیده می شود که خود موکد آن است که دخانیات ممکن است بطور مستقیم سبب تحریک متیلاسیون DNA در حال گردش شود [۱۴]. با این وجود، تغییرات در ژن های گردشی به نظر بازتاب دهنده وجود سرطان می باشد و احتمالا یا بصورت حداقلی در مورد سرطان ریه از تومور اصلی نشات می گیرد.
ژن های سرطان ریه در خون
تشخیص گردش ژن های مرتبط با تومور در خون
چندین ارزیابی PCR که ذیلا توصیف شده اند را می توان جهت تشخیص ژن های توموری در خون بکار گرفت.
تشخیص ژن های جهش یافته
چندین روش جهت تشخیص جهش های ژن های سرطانی نظیر کدهای ۱۲ و ۱۳ و همچنین p53 مورد استفاده قرار گرفته اند. جهش های ژنی نظیر جهش نقطه ای، جهش وانهشی و جهش درنهشی را می توان از طریق آنالیز ساختار چند ریختی تک رشته ای [۲۱]، روش PCR غنی شده – جهش یافته که در بردارنده اصل چند ریختی ها با طول خرد شده محدود (RFLP) [22] یا PCR خاص آلل جهشی [۲۳] مد نظر قرار داد.
تشخیص MI و LOH
میکرو ساتلایت ها یا ریزماهواره ها را می توان بعنوان استرج ها یا کشش های طول متغییر DNA بشمار آورد که شامل تکرارهای مونو / تکی، دوتایی، سه تایی، چهارتایی، پنج تایی یا شش تایی نوکلئوتید می باشند. در عین آنکه فرآیند جهش غالبا در سلول های معمولی رخ نمی دهد، ریز ماهواره ها غالبا در سلول های تومور جهش یافته، که در آن چنین جهش هایی تحت عنوان MI خوانده می شوند. این عدم ثبات یک پدیده عادی تغییر ژنتیک در سرطان ریه می باشد [۲۴-۲۶]. LOH به وانهش یکی از دو کپی توالی های DNA آللی کروموزومی اشاره دارد. در سرطان ریه، LOH در نواحی کوروموزوم های ۳، ۵، ۹، ۱۳ یا ۱۷ بطور مکرر مشاهده می شود [۲۷-۳۶].
PCR خاص – متیلاسیون (MSP) برای تشخیص هایپرمتیلاسیون پروموتر ژن
بسیاری از سرطان های انسانی، شامل سرطان ریه، در چندین ژن سرکوبگر تومور نوعی هایپرمتیلاسیون پروموتر را از خود به نمایش می گذارند. جزایر CpG همانند خوشه بندی دینوکلئوتیدهای CpG در نواحی کوچک DNA، در بخش های پروموتر تقریبا نیمی از ژن ها در ژنوم یافت شده اند که شامل ژن های سرکوبگر تومور نیز می باشند. هایپرمتیلاسیون سیتوزین های غیر متیلی نرمال در جزایر CpG در نواحی پروموتر منجر به عدم قابلیت رونویسی ژن می شود که همچنین تحت عنوان «خاموش سازی ژن» خوانده می شود [۳۷]. هایپرمتیلاسیون پروموتر چندین ژن سرکوبگر تومور شامل p16ink4a، O6– متیل گوآنین – DNA متیل ترنسفراز، پروتئین کاینیز و مرگ های مرتبط با آن و E-cadherin ، همراه با موارد دیگر جزء مقوله های شایع در سرطان ریه بشمار می آیند [۳۸].
ژن های سرطان ریه در خون
ضروریات بالینی
تشخیص ژن های توموری در خون یک دیدگاه جدید و نوید دهنده می باشد که از مزیت های متعددی همانند دسترسی آسان، حالت هجومی حداقلی و آنالیز سریع برخوردار می باشد [۴۱، ۴۲]، با این حال هنوز چندین مشکل در این ارتباط وجود دارد.
تشخیص اولیه سرطان ریه
این مسئله که آیا تشخیص ژن توموری در خون را می توان جهت تشخیص سرطان ریه در مراحل اولیه بکار گرفت بطور کامل مورد ارزیابی قرار گرفته است. از طریق تغییرات ریز ماهواره ای و آنالیزهای مربوط بدان، ۴۰ الی ۱۰۰% از بیمارانی که دارای سلول های کوچک سرطانی بوده اند ظاهرا از نوعی تغییر گردش DNA بهره مند شده اند [۵، ۶، ۱۲]، در حالی ۲۸ الی ۷۷% از بیماران دارای سلول های سرطانی غیر کوچک همچنان دارای ناهنجاری های مرتبط بوده اند [۶، ۷، ۱۲، ۴۳]. هایپرمتیلاسیون پروموتر در DNA تقریبا ۴۰% از بیمارانی که دارای سرطان سینه بوده و از خود هایپرمتیلاسیون پروموتر را به نمایش می گذاشتند گزارش شده است [۱۰، ۱۱، ۴۴]. جهش های p53 یا K-ras در بیش از ۷۳% DNA گردشی در بیماران سرطان ریه مشاهده شد [۴۵-۴۷]. فراوانی این تغییرات ژنی بصورت مستقل از مرحله سرطان ریه می باشد که خود موکد آن است که حتی در مرحله اولیه سرطان ریه، تقریبا ۴۰% از بیماران دارای نوعی تغییرات ژنی در خون خود می باشند. بنابراین، تشخیص این تغییرات در ژن های گردشی ممکن است در تشخیص اولیه سرطان ریه مفید باشد، با این حال حساسیت پایین صرف استفاده از این تکنیک بعنوان یک ابزار غربالگری را غیر محتمل می شمارد. با این وجود، به هنگامی که از این تکنیک در ترکیب با چندین مارکرهای متعدد دیگر نظیر جهش های p53، FHIT LOH و ۳p LOH، همانگونه که بوسیله آندریانی و همکاران پیشنهاد شده است، استفاده شود این فرآیند می تواند کاملا مفید باشد [۴۷].
ژن های سرطان ریه در خون
پیش بینی تشخیص و استفاده نشانگر پیگیری عود سرطان ریه
Usadel و همکاران یک تشخیص ضعیف در بیماران سرطان ریه را گزارش نمودند که دارای سطوح بالایی از ژن های APC متیلی بوده، که با استفاده از MSP کمی تشخیص داده شده بود [۱۰]. Gonzalez و همکاران نیز بطور مشابه فرآیند تشخیص ضعیفی را در سلول کوچک بیماران سرطان سینه گزارش نمودند که دارای هر دوی جهش p53 و MI در پلاسمای DNA بوده اند [۴۸]. در نهایت، Ramirez و همکاران نیز تشخیص ضعیف در آندسته از بیماران سرطانی گزارش نمودند که دارای جهش های K-ras در مایع DNA خود بوده اما هیچگونه همبستگی بین بیماران سرم DNA متیلی و تشخیص آنها مشاهده نشد [۱۱، ۴۹].
در عین آنکه این موضوع منطقی می باشد که در نظر بگیریم که تشخیص بیمارانی که دارای ژن توموری در خون خود هستند، که خود نشات گرفته از تومور اولیه است، ضعیف می باشد، اما لازم به ذکر است که تاکنون هیچگونه شواهدی در حال که این فرض را پشتیبانی نماید حاضر وجود ندارد. اهمیت «ریزش / انتقال» ژن بر روی رشد تومور همچنین بصورت ناآشکار باقی مانده است.
آنالیز ژن خون که پس از درمان سرطان ریه جمع آوری شده است می بایست در تعامل با ارزیابی این ابزار بعنوان یک پیش بینی کننده فرآیند تشخیص بکار گرفته شود. Usadel و همکاران گزارش نمودند که عود سرطان ریه را می توان از طریق افزایش سطوح متیلاسیون APC پلاسما تشخیص داد، با این حال این داده ها هنوز در مرحله اولیه خود می باشند [۱۰]. Sozzi و همکاران نشان دادند که تراکم یا غلظت بالای DNA در پلاسما بعنوان پیش بینی کننده عود سرطان ریه مدنظر می باشد [۴۳]. در نهایت، Silva و همکاران گزارش دادند که پایداری DNA توموری در پلاسما پس از برش کامل تومور اولیه سینه دارای همبستگی با پارامترهای بافت شناسی می باشد که خود در ارتباط با نتایج ضعیف تلقی شده است [۲۰]. این داده ها موکد آن هستند که مشخص نمودن چند و چون غلظت یا تراکم ژن توموری در خون ممکن است بعنوان یک راهکار مفید جهت پیگیری مشکلات مربوط به بیماران سرطان ریه مدنظر قرار داشته باشد. بر این مبنا لازم است تا مطالعات گسترده بیشتری جهت تعیین ارزش بالینی فرآیند تحلیل ژن خون پس از انجام فرآیندهای درمانی اعمال گردد.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
