الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 25000 تومان
(ایران ترجمه - irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره
۵
کد مقاله
FML05
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
قرصهای ضدبارداری و خطر ابتلا به سرطان – نکات کلیدی
نام انگلیسی
Oral Contraceptives and Cancer Risk
تعداد صفحه به فارسی
۱۵
تعداد صفحه به انگلیسی
۱۰
کلمات کلیدی به فارسی
قرصهای ضدبارداری، سرطان
کلمات کلیدی به انگلیسی
Diaphragms and Caps
مرجع به فارسی
انستیتو ملی سرطان
مرجع به انگلیسی
Oral Contraceptives , Cancer
کشور
قرصهای ضدبارداری و خطر ابتلا به سرطان – نکات کلیدی
قرصهای ضدبارداری و خطر ابتلا به سرطان
نکات کلیدی
شواهدی دال بر افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان زیر ۳۵ سال که اخیرا قرصهای ضدبارداری را مصرف کرده‌اند وجود دارد.
مطالعات همواره نشان داده است که مصرف قرصهای ضدبارداری خطر ابتلا به سرطان تخمدان را کم می‌کند.
شواهدی مبنی بر اینکه، استفاده طولانی مدت قرصهای ضدبارداری ممکن است خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش دهد، وجود دارد.
دلایل و مدارکی مبنی بر اینکه قرصهای ضدبارداری ممکن است باعث افزایش توده‌های سرطانی کلیه شود، وجود دارد.
قرصهای ضدبارداری و خطر ابتلا به سرطان – نکات کلیدی
مقدمه
قرصهای ضدبارداری، ابتدا در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی در دسترس زنان آمریکائی قرار گرفت. از آنجاییکه مصرف این قرصها راحت، اثربخش‌تر و ضمنا امکان برگشت‌پذیری بارداری را داشت، به یکی از محبوبترین راههای پیشگیری از بارداری در ایالات متحده مبدل شد. اما نگرانی‌ها درباره نقش احتمالی هورمون‌ها در برخی از سرطان‌ها و چگونگی تاثیر قرصهای ضدبارداری هورمونی در پیشرفت این بیماریها افزایش یافته است.
این تحقیق فقط در ارتباط با مصرف قرصهای ضدبارداری و خطر بروز سرطان است و ارتباطی با نقش مصرف هورمون یائسگی یا مهمترین اثر جانبی مصرف قرصهای ضدبارداری _ افزایش بیماریهای قلبی _ عروقی برای گروه‌های مشخصی از زنان ندارد.
قرصهای ضدبارداری و خطر ابتلا به سرطان – نکات کلیدی
قرصهای ضدبارداری
در حال حاضر، دو نوع از قرصهای ضدبارداری در ایالات متحده موجود می‌باشند. شایع‌ترین نوع آن که هم اکنون تجویز می‌شود دو نمونه ساخته شده هورمون طبیعی زنانه (استروژن و پروژسترون) است که شبیه به هورمونهای تخمدان، که بطور طبیعی تولید می‌شوند، هستند. استروژن، رشد و فعالیت رحم را در دوران بلوغ افزایش می‌دهد و باعث ضخیم شدن لایه درونی رحم در نیمه اول دوران قاعدگی و تاثیر روی بافت سینه در تمام طول زندگی فرد، اما مشخصا از بلوغ تا یائسگی، می‌شود.
پروژسترون که در نیمه دوم دوره قائدگی به وجود می‌آید، تخمدان را برای دریافت تخم آماده می‌نماید. اگر تخم‌ها بارور باشند، ترشح پروژسترون ادامه می‌یابد و از آزاد شدن تخمک‌های اضافی از تخمدان جلوگیری می‌شود. به همین علت پروژسترون، هورمون «تقویت بارداری» نامیده می‌شود و دانشمندان معتقدند که اثرات ضدبارداری ارزشمندی دارد. پروژسترون استفاده شده در قرصهای ضدبارداری پروژستوژن یا پروژستین نامیده می‌شود.
نوع دوم قرصهای ضدبارداری موجود در ایالات متحده «مینی‌پیل» یا قرصهای کوچک نامیده می‌شوند و فقط شامل یک پروژستوژن است. از آنجائیکه این مینی‌پیل در جلوگیری از بارداری، نسبت به قرصهای ترکیبی، تاثیر کمتری دارد کمتر توصیه می‌شود.
چون تحقیقات پزشکی اشاره به این دارد که سرطان ارگانهای تناسلی زنان وابسته به بروز طبیعی هورمونهای جنسی رشد و پیشروی آنها می‌باشد، دانشمندان یک رابطه ممکن بین استفاده از قرصهای ضدبارداری و خطر ابتلا به سرطان را برقرار کرده‌اند. محققان توجه زیادی را به استفاده کنندگان قرصهای ضدبارداری در طی ۴۰ سال گذشته معطوف کرده‌اند. این بررسی در بردارنده اطلاعات بسیار نادری درباره استفاده از قرصهای ضدبارداری و پیشروی سرطانهای مشخص است، هر چند نتیجه این مطالعات همیشه یکنواخت نبوده است.
قرصهای ضدبارداری و خطر ابتلا به سرطان – نکات کلیدی
سرطان سینه
خطر پیشروی سرطان سینه در زنان بستگی به چندین عنصر دارد. بعضی از این موارد به هورمونهای طبیعی ارتباط دارند. فاکتورهای هورمونی که خطر سرطان سینه را افزایش می‌دهند، شامل شرایطی است که به مقدار زیادی از هورمون‌ها برای مدت طولانی اجازه ماندگاری و ثابت ماندن را می‌دهد. مثل اوایل دوره در اولین قاعدگی(قبل از ۱۲ سالگی)، اواخر دوره در دوران یائسگی(بعد از سن ۵۵ سالگی)، بچه‌دار شدن بعد از سن ۳۰ سالگی و هرگز بچه‌دار نشدن.
به خاطر اینکه بسیاری از فاکتورهای خطرساز برای سرطان سینه بستگی به هورمونهای طبیعی دارد و از آنجاییکه قرصهای ضدبارداری این هورمون‌ها را دست‌کاری می‌کنند، نگرانی‌هایی درباره اثراتی که ممکن است داروهایی مثل قرصهای ضدبارداری بر سرطان سینه بگذارند وجود داشته است. مخصوصا اگر زنان به مدت طولانی آنها را مصرف کنند. زمان کافی از تولید این قرصها طی شده است تا به محققان اجازه دهد تا نسبت به مطالعه زنان زیادی که قرصهای ضدبارداری را برای مدت طولانی مصرف کرده‌اند اقدام نمایند. با این حال نتیجه بعضی از این مطالعات یکسان و یکنواخت نبوده است.
در مطالعه NCI، که در سال ۲۰۰۳ چاپ شد، محققان فاکتورهای خطرساز ابتلا به سرطان سینه را در بین زنان ۲۰ تا ۳۴ ساله نسبت به زنان ۳۵ تا ۵۴ ساله مورد بررسی قرار دادند. سپس اطلاعات گرفته شده از ۲۲۰۲ زن که سرطان سینه داشتند و ۲۲۰۴ زن که فاقد سرطان سینه بودند در طی سالهای ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. نتایج معرف این نکته است که سرطان سینه در زنان ۲۰ تا ۳۴ سالهای که قرصهای ضدبارداری را حداقل برای ۶ ماه مصرف کرده‌اند بطور قابل توجهی افزایش یافته است. بیشترین خطر برای زنانی بود که در خلال ۵ سال تشخیص سرطان سینه اقدام به مصرف قرصها نموده بودند. با وجود بالا بودن میزان ریسک، این خطر به میزان کمتری در زنان بالاتر از ۳۵ سال و کسانی که قرصهای ضدبارداری را برای مدت طولانی‌تری مصرف کرده بودند به چشم می‌خورد.
در سال ۱۹۹۶ مطالعه جهانی در خصوص اطلاعات بیماریهای واگیردار که بر روی فاکتورهای هورمونی در سرطان سینه موثر می‌باشند انجام شده و مشخص گردید که زنانی که قرصهای ضدبارداری را اخیر مصرف کرده‌اند، به میزان اندکی در معرض خطر بیشتری در خصوص پیشروی سرطان سینه می‌باشند. اما زنانی که مصرف قرصهای ضدبارداری را ۱۰ سال یا بیشتر کنار گذاشتند، خطر پیشروی سرطان بگونه‌ای سر جای اول خود بازگشته بود که گویی این زنان اصلا قرص ضدبارداری مصرف نکرده‌اند. علاوه بر این، پیشروی سرطان سینه در زنانیکه مصرف این قرصها را ۱۰ سال یا بیشتر کنار گذاشته، نسبت به کسانی که اصلا این از این قرصها استفاده نکرده‌اند کمتر بوده است. برای انجام این تحقیق، محققان نتیجه ۵۴ مطالعه را بررسی کردند. این بررسی شامل ۵۳۲۹۷ زن مبتلا به سرطان سینه و ۱۰۰۲۳۹ زن که هیچ نشانه‌ای از سرطان سینه را نداشتند می‌گردید. در این تحلیل مشترک بیش از ۲۰۰ محقق مطالعات خود را مورد بررسی قرار داده که معرف حدودا ۹۰% از مطالعات بیماریهای واگیردار در سطح جهان و ارتباط ممکن بین قرصهای ضدبارداری و سرطان سینه می‌باشد.
برگشتن خطر سرطان سینه به جای اول خود بعد از توقف مصرف این قرصها به مدت ۱۰ سال یا بیشتر هیچ گونه ارتباطی با سابقه خانوادگی این بیماری، سابقه تولید مثل، جغرافیای محل زندگی، سابقه قومی، تفاوت‌های موجود در طراحی مطالعات، میزان مصرف، نوع هورمون و طول دوره مصرف ندارد. کم و زیاد شدن خطرات مصرف قرصهای ضدبارداری، بطور کلی در مورد سن، در اولین مصرف صدق می‌کند. اما بنا به دلایلی که کاملا مشخص نبود، خطر فزآینده‌ای برای آن دسته از زنانی که مصرف این قرصها را از قبل از ۲۰ سالگی شروع کرده بودند وجود داشت.
یافته‌های مرتبط با تجربه روابط جنسی و ضدبارداری زنان(مراقبت‌های زنان) با توضیحات بالا در تضاد بودند. مطالعه مراقبت زنان، مصرف قرصهای ضدبارداری را به عنوان فاکتور خطرساز سرطان سینه در زنان بین ۳۵ تا ۶۴ ساله مورد آزمایش و بررسی قرار داد. محققان با ۴۵۷۵ زن مبتلا به سرطان سینه در سالهای ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ و ۴۶۸۲ زن که هیچ علامتی از سرطان سینه نداشتند مصاحبه کردند. محققان اطلاعات جزئی اعم از مصرف قرصهای ضدبارداری، سابقه روابط جنسی، سلامت جسمی و سابقه خانوادگی را از شرکت کنندگان جمع‌آوری کردند. نتایج این بررسی که در سال ۲۰۰۲ منتشر شد، بیانگر این بود که خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان ۳۵ تا ۶۴ سالهای که اخیرا یا قبلا از قرصهای ضدبارداری استفاده می‌کردند بطور مشخص افزایش یافته است. این یافته‌ها بر روی زنان سیاه‌پوست و سفیدپوست یکسان بود. فاکتورهایی مثل مصرف دوز یا میزان بیشتر قرصها، مصرف مقدار بیشتر استروژن، شروع مصرف قبل از ۲۰ سالگی و مصرف قرصهای ضدبارداری توسط زنانی که دارای سابقه خانودگی سرطان سینه می‌باشند با تشدید خطر این بیماری در ارتباط نمی‌بود.
قرصهای ضدبارداری و خطر ابتلا به سرطان – نکات کلیدی
سرطانهای رحم و تخمدان
مطالعات اغلب نشان دهنده این مطلب است که استفاده از قرصهای ضدبارداری خطر سرطان را کاهش می‌دهد. در تحلیلی که در سال ۱۹۹۲ انجام شد و شامل ۲۰ مطالعه در ارتباط با مصرف قرصهای ضدبارداری و سرطان رحم می‌بود، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد دریافتند که خطر سرطان رحم با افزایش دوره مصرف قرصهای ضدبارداری کاهش می‌یابد. نتایج نشان می‌داد که پس از یکسال مصرف، خطر ۱۰ تا ۱۲ درصد کاهش می‌یابد و پس از ۵ سال مصرف تقریبا ۵۰% کاهش خطر تحصیل می‌گردد. رابطه بین مصرف قرصهای ضدبارداری و کاهش خطر سرطان رحم، حتی در زنانی که تغییرات ژنتیکی خاصی در ژن BRCA1 یا BRCA2، که خطر سرطان رحم را افزایش می‌دهد، داشتند، مشاهده و مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج تحقیقات سرطان و مطالعه هورمون استروئید که توسط مرکز پیشگیری و کنترل بیماریها انجام شد و در سال ۱۹۸۷ به چاپ رسید، بیانگر این نکته است که هر چه مدت استفاده از قرصهای ضدبارداری طولانی‌تر باشد، خطر ابتلا به سرطان رحم کاهش می‌یابد. این کاهش خطر تا مدتها بعد از توقف مصرف این قرصها ادامه دارد. کاهش این خطر هم برای زنان جوان، زنان مسن‌تر و همچنین زنانی که بچه‌دار شده‌اند و یا زنانی که بچه‌دار نشد‌‌ه‌اند، محسوس می‌باشد. چندین نظریه برای توضیح اینکه چگونه قرصهای ضدبارداری از سرطان رحم جلوگیری می‌کنند مطرح شد، نظریه‌هایی مثل کم شدن تعداد تخمک‌گذاری‌هایی که یک زن در طول دوره زندگی خود دارد. اما سازوکار دقیق هنوز ناشناخته است.
محققان همچنین رابطه‌ای بین مصرف قرصهای ضدبارداری و کاهش ابتلا به سرطان تخمدان پیدا کردند. یافته‌های جدید مرکز مطالعه سرطان و هورمون استروید وگزارشات دیگر نشان می‌دهد که مصرف قرصهای ضدبارداری ترکیبی می‌تواند از پیشروی سرطان تخمدان جلوگیری کند. در زنانی که قرصهای ضدبارداری را برای مدت بیشتری استفاده کرده‌اند کاهش خطر چشمگیرتر است و ظاهرا این محافظت تا مدتی پس از ترک مصرف این قرصها وجود خواهد داشت.
کاهش خطر سرطانهای رحم و تخمدان ناشی از مصرف قرصهای ضدبارداری ارتباطی به نوع قرصهای دوره‌ای یا ترتیبی، که شامل سیکل ماهانه ۱۶ قرص استروژن، به همراه ۵ قرص استروژن به اضافه پروژسترون است، ندارد (قرصهای ضدبارداری دوره‌ای در سال ۱۹۷۶ از بازار جمع‌آوری گردید، بنابراین تعداد اندکی از زنان در معرض آن قرار گرفتند). محققان معتقدند قرصهای ضدبارداری تنها درصورتی سرطان رحم و تخمدان را کاهش می‌دهد که استروژن موجود در قرصهای کنترل بارداری در همان قرصها با پروژسترون بصورت بالانس عرضه گردد.
قرصهای ضدبارداری و خطر ابتلا به سرطان – نکات کلیدی
سرطان دهانه رحم
مدارکی وجود دارد مبنی بر اینکه استفاده طولانی مدت از قرصهای ضدبارداری(۱۰ سال یا بیشتر) ممکن است به تشدید خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم(ناحیه باریک و پایینی رحم) منجر شود. در سال ۲۰۰۳ تحقیقی که توسط یک گروه محقق بین‌المللی بر روی سرطان انجام شد بیانگر این بود که با مصرف طولانی مدت از قرصهای ضدبارداری، خطر سرطان دهانه رحم افزایش می‌یابد. محققان اطلاعات خود را از ۲۸ مطالعه بدست آوردند که شامل ۱۲۵۳۱ زن مبتلا به سرطان رحم بود. این اطلاعات اشاره بدین مطلب داشت که ممکن است خطر سرطان دهانه رحم پس از کنار گذاشتن مصرف قرصهای ضدبارداری کاهش یابد. اما تحقیقات بیشتری لازم است تا بتوان قاطعانه گفت که زنان پس از توقف مصرف قرصهای ضدبارداری تا چه حد از ابتلا به سرطان دهانه رحم در امان خواهند بود.
HPV – ویروس آماس پوستی
بیشتر از ۱۰۰ نوع HPV وجود دارد که بیش از ۳۰ نوع آن از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. HPV یکی از معمولی‌ترین عفونت‌های جنسی است. تقریبا ۱۵ نوع از HPV شناسایی شده است که منجر به سرطان دهانه رحم می‌شوند. زنانی که قرصهای ضدبارداری مصرف می‌کنند در مقایسه با زنانی که اینگوه قرصها را مصرف نمی‌کنند، کمتر از راههای دیگر جلوگیری از بارداری (مثل کاندوم) استفاده می‌کنند. از آنجائیکه کاندوم در جلوگیری از عفونت HPV تقریبا موثر است، مصرف کنندگان قرصهای ضد بارداری که از کاندوم استفاده نمی‌کنند، ممکن است به میزان زیادی در معرض ابتلا به HPV باشند. بنابراین افزایش خطر ابتلا به سرطان رحم که طبق بعضی از مطالعات به خاطر مصرف طولانی مدت قرصهای ضدبارداری است، ممکن است در حقیقت دلیل عفونت به HPV باشد.
محققان در حال مطالعه این موضوع هستند که آیا عوامل دیگری مثل زایمان متعدد و مصرف قرصهای ضدبارداری یا بیماریهایی که از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند (مثل HPV) موجب پیشروی سرطان دهانه رحم می‌شوند. یافته‌های به دست آمده از بررسی ۱۰ مطالعه به این مطلب اشاره دارد که استفاده طولانی مدت از قرصهای ضدبارداری ممکن است خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را تا ۴ برابر در زنان آلوده به HPV افزایش دهد.
با این وجود، در یک مطالعه دراز مدت دیگر که در سال ۲۰۰۲ منتشر شد، محققان به این نتیجه رسیدند که مصرف قرصهای ضدبارداری باعث افزایش این سرطان در زنانی که بطور مرتب تحت نظارت قرار می‌گیرند، نمی‌شود. این محققان گروهی از زنان مبتلا به HPV را به مدت ۱۰ سال مورد بررسی قرار دادند. از این شرکت‌کنندگان سوالاتی درباره مصرف قرصهای ضدبارداری (اما نه دوره مصرف)، استعمال دخانیات و تعداد فرزندان پرسیده شد. نتایج این بررسی نشان داد که زنان آلوده به HPV که از قرصهای ضدبارداری استفاده کرده، نسبت به زنانی که قرصهای ضدبارداری را مصرف نکردند، دارای ریسک بیشتری در زمینه ابتلا به سرطان دهانه رحم نبودند.
تحقیقات بیشتری برای یافتن رابطه درست و اصلی بین قرصهای ضدبارداری و خطر ابتلا به سرطان رحم باید انجام شود. یکی از دلایلی که این رابطه بخوبی مشخص نمی‌باشد آن است که فاکتور خطرساز اصلی برای سرطان دهانه رحم (سابقه ژنتیکی عفونت HPV) مرتبط با رفتار جنسی فرد است. از آنجائیکه رفتار جنسی ممکن است بین زنانی که قرصهای ضدبارداری را مصرف می‌کنند و کسانی که اصلا آنها را مصرف نکرده‌اند متفاوت باشد، برای محققان تشخیص نقش اصلی قرصهای ضدبارداری در پیشروی سرطان دهانه رحم سخت و مشکل می‌باشد.
قرصهای ضدبارداری و خطر ابتلا به سرطان – نکات کلیدی
تومور کبد
شواهدی در دست است مبنی بر اینکه مصرف قرصهای ضدبارداری ممکن است خطر ابتلا به تومورهای بدخیم کبد را افزایش دهد. با این وجود، اندازه‌گیری این خطر به خاطر روش متفاوت مصرف قرصهای ضدبارداری و از آنجاییکه این تومورها در زنان آمریکایی نادر است (از هر ۰۰۰/۱۰۰ زن آمریکایی تقریبا ۲ نفر مبتلا می‌شوند) دشوار می‌باشد. شیوع تومور خوش‌خیم (غیر سرطانی) کبد که بنام عارضه خوش‌خیم کبدی نامیده می‌شود نیز مشاهده شده است، البته در بین مصرف کنندگان قرصهای ضدبارداری بندرت دیده شده است. این تومورها گسترش نمی‌یابند، اما ممکن است در بدن پاره شوند و موجبات خونریزی داخلی را فراهم آورند.
کاهش خطرات از طریق آزمایش و معاینه
مطالعات نشان داده است که معاینه و آزمایش سرطان سینه از طریق ماموگرافی، تعداد مرگ‌‌ومیرهای ناشی از سرطان سینه در بین زنان ۴۰ تا ۶۹ ساله را کاهش می‌دهد. زنانی که احتمال سرطان سینه در آنها بالا است باید از مشورتهای پزشکی بهره بگیرند تا آنکه بدینوسیله زمان ماموگرافی و چگونگی تحت نظارت قرار گرفتن آنها مشخص شود. یک ماموگرافی خوب، با آزمایش پزشکی سینه که توسط بهداشت‌یار حرفه‌ای انجام می‌گیرد از موثرترین راههای تشخیص سرطان سینه در مراحل اولیه است.
تغییرات غیرطبیعی دهانه رحم را اغلب می‌توان با تست‌های مربوطه قبل از پیشروی سرطان تشخیص داد. زنانی که ارتباط جنسی خود را شروع کرده‌اند یا ۲۱ ساله هستند باید با دکتر خود در خصوص انجام این رویه مشورت کنند.
زنانی که نگران ابتلا به سرطان هستند بهتر است با بهداشت‌یار خود در این باره صحبت کنند. اطلاعات بیشتر نیز از طریق مرکز خدمات اطلاعات سرطان در دسترس می‌باشد.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
