الیاف اصلاح شده سلولزی در كامپوزیت ‌‌های سیمانی

الیاف اصلاح شده سلولزی در كامپوزیت ‌‌های سیمانی –  ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه مهندسی صنایع

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات رایگان

مطالعه 20 الی 100% رایگان مقالات ترجمه شده

1- قابلیت مطالعه رایگان 20 الی 100 درصدی مقالات 2- قابلیت سفارش فایل های این ترجمه با قیمتی مناسب مشتمل بر 3 فایل: pdf انگیسی و فارسی مقاله همراه با msword فارسی -- تذکر: برای استفاده گسترده تر کاربران گرامی از مقالات آماده ترجمه شده، قیمت خرید این مقالات بسیار کمتر از قیمت سفارش ترجمه می باشد.  

چگونگی سفارش

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه (شماره حساب) ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.com شامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر -- مقالات آماده سفارش داده شده عرفا در زمان اندک یا حداکثر ظرف مدت چند ساعت به ایمیل شما ارسال خواهند شد. در صورت نیاز فوری از طریق اس ام اس اطلاع دهید.

الیاف اصلاح شده سلولزی در كامپوزیت‌‌های سیمانی

دپارتمان مهندسی سازه، دانشگاه دی سائوپائولو، برزیل

لابراتور فنی و مهندسی سینت مارتین، فرانسه

الزویر

2009

چكیده

در این مقاله تاثیر اصلاح سطح الیاف خمیری – سلولزی بر روی پارامتر‌های مكانیكی و ریزساختار كامپوزیت‌‌های مبتنی بر الیاف – سیمان مورد بررسی قرار می گیرد. اصلاح سطح الیاف خمیر سلولزی با استفاده از متااکریلکسی پروپیلتری – متوکسیسیلین (MPTS) و آمینو پروپیلتری- اتوکسیسیلین (APTS) اعمال گردیده تا قابلیت ارتقای دوام آنها در كامپوزیت‌‌های الیاف- سیمان، بوجود آید. این اصلاح سطح معرف تاثیر قابل توجهی بر روی ریز ساختار‌ كامپوزیت‌ها در ارتباط با سطح میانجی الیاف- ماتریس و كانی سازی الیاف می باشد که برای مشخص سازی ویژگیهای آن از میكروسكوپ الكترونی روبشی (SEM) با بهره گیری از تشخیص‌گر الكترون پس انتشاری (BSE) استفاده شد. سیكل پیرشدگی تسریعی سبب كاهش ضریب پارگی (MOR) و زبری (TE)‌ این كامپوزیت‌ها شد. كامپوزیت‌‌هایی كه با استفاده از الیاف اصلاح شده MPTS تقویت شده‌اند معرف الیافی عاری از محصولات هیدراسیون سیمانی می‌باشند، در حالیكه الیاف اصلاح شده APTS معرف روند كانی سازی تسریعی هستند. كانی سازی بیشتر الیاف، پس از چرخه‌‌ های پیرشدگی تسریعی، سبب تردی و شكنندگی بیشتر ‌این كامپوزیت خواهد شد. این مشاهدات برای درك مكانیزم تجزیه كامپوزیت‌‌های الیاف- سیمانی بسیار مفید می باشند.

كلمات  كلیدی:  الیاف،‌ پیوند الیاف- ماتریس، ریزساختارها،‌ فرآوری سطح

1- مقدمه

در غالب كشور‌های در حال توسعه، الیاف سلولزی بطور گسترد‌ه ای از چوب یا گیاهان یك ساله بدست می آیند. این محصولات از چندین مزیت قابل توجه نظیر‌ چگالی پایین،‌ ویژگی تجدید پذیری زیستی، دسترس پذیری در همه مناطق  با هزینه معتدل، شکل های متفاوت، ضرایب و ویژگیهای گوناگون، برخوردار می باشند. كلیه ‌این خواص سبب شده است تا آنها بعنوان مواد مناسبی در زمینه تقویت ماتریس هایی چون كامپوزیت‌‌های پلیمری یا در كاربرد‌های الیاف- سیمان بشمار آیند. بر این مبنا، اخیرا تعدادی از مقاله های مهم در این مبحث انتشار یافته اند. نقص اصلی الیاف سلولزی در كاربرد با سیمان دوام آنها در ماتریس سیمانی  و سازگاری بین فازها می باشد. در حقیقت، ویژگی قلیایی بالای آب و نفوذ آن در منافذ ماتریس سیمانی سبب تضعیف الیاف سلولزی و كانی شدگی آن و متعاقبا تنزل چسبندگی كامپوزیت به هنگام استفاده طولانی مدت خواهد شد. به علاوه، شرایط آب و هوایی سخت كه چنین كامپوزیت‌‌هایی در معرض آنها قرار می‌گیرند سبب جذب آب و در نتیجه سست شدگی و وارفتگی كامپوزیت ها و متعاقب آن تغییرات پیوسته حجمی ‌در ماتریس های سیمانی منفذدار و جداره سلولی الیاف سلولزی آبدوست می شود. ‌ به عنوان پیامد ‌این چرخه ‌‌های جذب و واجذب آب، ‌مشاهده شده است با وجود‌ مقدار زیاد مواد چسبنده در الیاف و سطح میانجی سیمان، عناصر تقویت شده آن سست گردیده و موجبات تنزل خواص مكانیكی كامپوزیت ها را فراهم می آورد.

دیدگاه مختلفی برمبنای استفاده از فرآوری سطح مكانیكی بر روی الیاف سلولزی جهت كاهش ویژگی آبدوستی آنها و ارتقای چسبندگی آنها به ماتریس مطرح شده است. تمامی ‌‌این مباحث برمبنای بررسی عملكرد‌های هیدروكسیل راكتیو / واکنشی الیاف سطحی با توجه به بهره گیری از رویه‌‌های شیمیایی مختلف نظیر استرفیكاسیون / استری کردن، اترفیكاسیون / اتری کردن و تشكیل اورتان، و همچنین عوامل بسیار دیگر مد نظر خواهند بود. رویه بلوكه ‌شدگی در مسیر‌های شیمیایی سبب كاهش تعدادی از گروه‌‌ های هیدروكسیل واکنشی همراه با تشكیل پیوند‌هایی بین الیاف سلولزی و ماتریس سیمانی گردیده كه خود موجب كاهش جذب آب و ارتقای خواص مكانیكی كامپوزیت خواهد شد.

استفاده از عامل‌های كوپلینگ / جفت کننده سیلان به عنوان جزء كاملا شناخته شده ای در كامپوزیت‌‌های مبتنی بر شیشه ـ الیاف و مواد پلیمری پرشده- سیلیكا، مد نظر می باشد.‌ این مواد شیمیایی در كامپوزیت‌‌های پلیمری تقویت شده با الیاف سلولزی و چسب یا خمیر الیاف تقویت شده كربنی و همچنین در مواد الیاف ـ سیمانی چوب به كار گرفته می‌شوند. با وجود ویژگی های نوآورانه ‌این مباحث، هنوز نیز از كمبود‌های اطلاعاتی مرتبط در رنج می‌باشیم. به طور مثال، چگونگی حصول متناسب‌ترین سیلان و بهترین شرایط پیوند كه اطمینان دهنده یك چسبندگی خوب بین الیاف و ماتریس سیمانی می‌باشد و یك كاهش قابل توجه در خواص آبدوستی الیاف را در برداشته باشد، از جمله این مقوله بشمار می آید. به علاوه، ثبات اصلاح الیاف ممكن است به واسطه شرایط فرآوری كامپوزیت‌ها مورد سئوال واقع شود،‌ بدان معنا كه در طی روال‌ آبگیری مجدد و مراحل پرس‌كاری برخی از معضلات ممكن است خود را نشان دهند. به علاوه و تا آنجائیكه از آن اطلاع داریم،‌ تاثیر اصلاح سیلان بر روی جذب آب و تخلخل كامپوزیت‌‌های الیاف ـ سیمانی اكالیپتوس قبلا هرگز مورد بررسی و مطاله قرار نگرفته است.

در اینن مبحث تلاش‌های زیادی انجام شده است كه می توان در این بین از یك راهكار مبتنی بر استفاده از مولكول‌‌های بیوكاربردی مبتنی بر سیلان جهت پیوند سطح الیاف نام برد،‌ كه در آن یكی از نواحی انتهایی برای پیوند با ماتریس باقی خواهد ماند. Blakenhorn و همكاران و Pehanich و همكاران ارتقای كامپوزیت‌‌های الیاف ـ سیمان و دوام آنها به هنگام كاربرد الیاف چوبی فرآوری شده با آلکیل- الکوکسی سیلان (alkyl-alkoxysilane) را گزارش می‌دهند. در مطالعه دیگر،‌ Xu و  Chung سیلان سبب اتصال سطح الیاف، سیلیكای فوم‌ دار و ماتریس سیمانی شده و كامپوزیت‌‌های متراكم‌تر و قوی‌تری را به ارمغان می آورد. در نهایت، مورد ثبت شده ای  نیز وجود دارد كه تشریح كننده ارتقای استحکام الیاف – سیمان با استفاده از عامل‌های سیلان، الکوکسی سیلان (alkoxysilanes)، آلکیل- الکوکسی سیلان (alkyl-alkoxysilanes)، هالید ارگانوسیلان (halide organosilanes)، ارگانوسیلان کربوکسیل carboxylated organosilanes و اپوکسی الکوکسی سیلان (epoxy-alkoxysilanes) می‌باشد. این مورد که اخیرا انتشار یافته است بر روی ارتقای عملكرد الیاف- سیمان در برابر رطوبت تمركز داشته است.

هدف از مطالعه جاری ارزیابی اصلاح سطح الیاف سلولزی می‌باشد تا آنكه قابلیت ارتقای دوام آنها در كامپوزیت‌‌های الیاف – سیمانی ارتقا یابد. تحقیق جاری همچنین نسبت به بررسی عملكرد فیزیكی و مكانیكی كامپوزیت‌‌های سیمانی تقویت شده با استفاده از الیاف اصلاح شده سطح و دوام ‌این كامپوزیت‌ها اقدام نموده و رویه ارزیابی به وسیله آزمایشات پیر شدگی تسریعی انجام گرفته است. همانگونه كه قبلا مشخص شده است، انتخاب عامل‌های كوپلینگ سیلان تحت انگیزه مكانیزم تعاملی آنها می‌باشد كه شامل تشكیل یك شبكه سیلوكسان (siloxane) آبگریز پیوسته خواهد بود كه از طریق آن چهارمین عنصر تشكیل دهنده به ماتریس رجوع داشته و از این طریق تشكیل دهنده پیوند میان وجهی خواهد بود. از ‌اینرو هدف، محافظت از الیاف سلولزی از جذب آب و ارتقای كیفیت سطح میانجی الیاف – ماتریس می‌باشد و از ‌این طریق اقدام به افزایش تعامل و فعل و انفعالات بین آنها خواهد شد.

2- رویه تجربی 

1-2. اصلاح و توصیف سطح سلولزی

خمیر كاغذ اكالیپتوس سفید شده معمولی بوسیله شركت برزیلی سلولز و كاغذ Votorantim Cellulose  فراهم شد. این خمیر به طور مستقیم قبل از عملیات خشك سازی و پرس از كارخانه تهیه گردید. در ابتدا عملیات شستشوی به صورت گسترده‌ با آّب انجام گردید و سپس رویه سانتریفوژ جهت حذف هر گونه مواد پسماند شیمیایی از فرآیند خمیر سازی و سفید سازی انجام شد.

این فرآیند جهت اصلاح سطح الیاف سلولزی می باشد و انتخاب سیلان‌های استفاده شده برمبنای مطالعات Abdelmouleh و همكاران و Delvasto بوده است. این سیلانها عبارتند از (MPTS ) methacryloxypropyltri-methoxysilane  و (APTS) aminopropyltri-ethoxysilane كه ساختار آنها در جدول 1 ارائه شده است. نسبت خمیر سیلان – سلولز به میزان 6% (w/w) بوده است. این سیلان‌ها برای مدت 2 ساعت یا با استفاده از آسیاب در آب مقطر –  اتانول  v/v 20/80 تحت فرآیند پری هیدرولیز قرار گرفتند. سپس، خمیر سلولزی به سیلان پری هیدرولیز شده اضافه گردیده و تعلیق حاصله برای مدت 2 ساعت تحت فرآیند مخلوط كردن قرار گرفت. در انتهای واكنش، خمیر مربوطه با 1400 دور در دقیقه برای 2 دقیقه سانتریفوژ شد.

2-2. آماده سازی كامپوزیت

كامپوزیت‌های سیمانی با استفاده از الیاف خمیری اصلاح شده و اصلاح نشده تقویت گردیدند. كامپوزیت‌های سیمانی در قالب‌های 200 در 200 میلیمتر مدل سازی شدند. آنها در مقیاس آزمایشگاهی با استفاده از سیستم خلأ دوغ آب آبزدایی پس از تكنیك پرس‌كاری همانگونه كه جزئیات آن بوسیله Savastano Jr و همكاران تشریح شده است مهیا گردیدند.

فرمولاسیون الیاف ـ سیمان برمبنای مطالعه قبلی استوار می‌باشد. این تعلیق‌ها با استفاده از عناصر سازنده ذیل حاصل شدند ( درصد در جرم خشك): 5% خمیر( كاغذ اكالیپتوس سفید شده)، 77.2% از سیمان پرتلند نوعی (OPC) CPV-ARI و 17.8% از كربنات پودرشده. در ابتدا خمیر در آب مقطر بوسیله همزن با سرعت 3000 دور در دقیقه برای 5 دقیقه مخلوط شده تا آنكه این الیاف قبل از اضافه نمودن سیمان كاملا غیرمتراکم شوند. تركیب تشكیل یافته، با تقریبا 20% جامد، سپس در سرعت 1000 دور در دقیقه برای یك 4 دقیقه دیگر هم زده شد. این دوغاب سپس به یك جعبه ریخته منتقل شده و عملیات خلا (در حدود  kPa 80) اعمال گردید تا آنكه آب تخلیه شده و یك سطح جامد حاصل شود. لایه‌های حاصله سپس تحت  MPa 2/3 برای مدت 5 دقیقه پرس گردیده و با تكنولوژی بسته بندی مرطوب در یك كیسه پلاستیكی قرار گرفته و کیسه در دمای اتاق برای مدت دو روز باقی ماند و سپس در آب به مدت 26 روز غوطه ور شد. لایه‌های مهیا شده تحت فرآیند برش مرطوب به 4 نمونه تست  ‌165 در 40 میلیمتری با استفاده از اره الماسی خنك شده با آب بریده شدند. ضخامت نمونه در حدود 5 میلیمتر مشخص شد. هشت نمونه الیاف – سیمان برای هر یك از این شرایط مورد استفاده گرفت. پس از تكمیل غوطه وری در آب،‌ نمونه‌ها در بیست و هشتمین روز پس از تولید مورد  آزمایش قرار گرفتند. بعلاوه، نمونه‌ها برای 24 ساعت تحت شرایط اشباع قبل از انجام تست‌های مكانیكی در آب غوطه‌ور شدند.

3-2. چرخه‌های پیر شدگی تسریعی / خیسیدگی و خشك شدگی

چرخه‌های پیرشدگی تسریعی خیساندن و خشك كردن شامل تحلیل مقایسه‌ای عملكرد فیزیكی و مكانیكی كامپوزیت‌ها قبل و بعد از این تست می‌باشد. این كامپوزیت‌ها به صورت متوالی در آب با دمای  درجه سانتیگراد برای 170 دقیقه باقی مانده و پس از یك ابقای 10 دقیقه‌ای، آنها تحت فرآیند حرارتی در دمای 70 درجه  برای 170 دقیقه در داخل كوره دارای سیستم تهویه قرار گرفتند. فاصله زمانی 10 دقیقه ای (در اتاق دما) قبل از شروع چرخه بعدی به كار گرفته می‌شود كه این فاصله برمبنای پیشنهاد ارائه شده در استاندارد EN 494 است. هر یك از مجموعه‌های خیسانده شده و خشك شده معرف یك سیكل / چرخه می‌باشند كه برای 200 بار تكرار می شوند، بدین معنا كه ما دارای 200 چرخه پیر شدگی می‌باشیم. این روش، پیرشدگی طبیعی را در شرایط سخت شبیه سازی می‌نماید، با این وجود به مطالعات بیشتری جهت تعیین مرتبط‌ترین شرایط تسریعی منطبق با شرایط آّب و هوایی طبیعی نیاز خواهیم داشت تا آنكه قابلیت پیش‌بینی دقیقتر رفتار طویل‌المدت كامپوزیت‌های تولیدی را داشته باشیم.

4-2. خواص مكانیكی، فیزیكی و ریزساختاری كامپوزیت‌ های الیاف- سیمان

آزمایشات مكانیكی با استفاده از ماشین تست كلی DL-30,000 كه مجهز به بارسنج kN 1 می‌باشد انجام شد. چهار پیكربندی نقطه‌ای خمشی جهت برآورد محدوده تناسب ( LOP)، ضریب پارگی (MOR) ضریب کشسانی (MOE) و زبری (TE) نمونه‌ها به كار گرفته شد. یك طیف 135میلیمتری و میزان نرخ خمش 5/1 میلیمتر در دقیقه در زمینه آزمایشات خمشی انتخاب گردید تا آنكه LOP، MOR و MOE در پی محاسبات در معادله‌های  (3)-(1) مشخص گردند.

3- مباحث و نتایج

 1-3. توصیف اصلاح الیاف

خمیرهای اصلاح شده APTS معرف میزان حجم ابقای آب بیشتری در مقایسه با خمیرهای فرآوری نشده و فرآوری شده با استفاده از تكنیك MPTS می‌باشند (شكل 2). این نتیجه را می‌توان به وسیله ویژگی آبدوستی بالاتر الیاف اصلاح شده APTS بیان داشت، بنابراین توجیه استفاده از برآورد میكروسكوپی و برآورد انرژی سطح امكان‌پذیر خواهد بود. شكل 3 معرف طیف EDS نمونه‌های سلولزی است. علیرغم چگالی اندك، پیك انتشار پرتو X شاخص Si بر روی سطح نمونه‌های اصلاح شده تشخیص داده شد، كه خود شاهدی دال بر وقوع پیوند همراه با دو سیلان مورد استفاده شده ‌می‌باشد. در حقیقت، با به حساب آوردن آنكه این پرتوی ایکس از  عمق کمتر از 1میکرومتر در ماده حاصل می آید، چگالی اندك پیك  Si با توجه به پیكهای انتشار C و O   ‌ مشخص کننده آن است که سیلان‌ها بر روی سطح الیاف توزیع می شند و همچنین تشكیل دهنده یك كامپوزیت سیلیكات – سلولزی تركیبی نیز نمی‌باشند. تشكیل كامپوزیت منجر به شكل‌گیری یك لایه sesquisiloxane همراه با الیاف انتشار یافته داخلی گردیده و پس از آن اكثریت پرتوی X از این لایه حاصل آمده و غالب Si/C شدید نیز قابل مشاهده خواهد بود. ذكر این نكته مهم ‌می‌باشد كه سیلیكون بر روی نمونه‌های بدون تغییر (اصلاح نشده) كه در معرض عاملهای كوپلینگ سیلان قرار نگرفته‌اند قابل تشخیص نخواهند بود. هیچگونه اطلاعاتی را نمی‌توان در زمینه لایه ضخامت سیلان یا میزان پوشش آن از برآوردهای EDS به دست آورد.

2-3. تاثیر اصلاح الیاف بر روی عملكرد مكانیكی و فیزیكی كامپوزیت ‌های تقویت شده بوسیله الیاف

جدول 3 نشان دهنده تاثیر اصلاح خمیر بر روی پدیده پیرشدگی تسریعی در عملكرد مكانیكی كامپوزیت‌ها ‌می‌باشد. پس از 28 روز از انجام رویه‌های فرآوری، كامپوزیت‌های تقویت شده با الیاف اصلاح شده APTS- معرف ارزش بالاتر MOR در مقایسه با كامپوزیت‌هایی هستند كه از خمیرهای اصلاح نشده یا اصلاح شده MPTS – ساخته شده‌‌اند. زبری (TE) كامپوزیت‌ها پس از 28 روز فرآوری تحت تاثیر اصلاح با عاملهای كوپلینگ سیلان قرار نخواهد گرفت. با این وجود، مقادیر انحراف خاص نهایی (d_final) الیاف اصلاح نشده و فرآوری شده MPTS- این كامپوزیت‌ها بالاتر از مقادیر مرتبط با كامپوزیت تقویت شده با الیاف اصلاح شده APTS- ‌می‌باشند (شكل 5). مقادیر LOP به نظر تحت تاثیر اصلاح الیاف و سیكلهای پیرشدگی تسریعی نخواهند بود. همانگونه كه در بخش قبلی گزارش شده است این امر امكان‌ پذیر ‌می‌باشد كه شرایط اصلاح الیاف سبب افزایش پالایش سطح الیاف شود (استخراج لیگنین و دیگر عناصر تشكیل دهنده) كه خود موجب افزایش مقادیر MOE كامپوزیت‌ها پس از گذشت 28 روز از فرآوری بواسطه افزایش الیاف به چسبندگی ماتریس ‌می‌باشد. پیرشدگی تسریعی سبب افزایش مقادیر MOE گردیده كه در مقابل و در نتیجه متراكم سازی و هیدراسیون پیوسته فاز سیمانی كامپوزیت ناشی از چرخه‌های خیسیدگی و خشك شدگی بوجود ‌می‌آید.

3-3. تاثیراصلاح الیاف بر روی ریز ساختار كامپوزیت ‌‌های تقویت شده بوسیله الیاف

شكل 8 نشان دهنده ریز تصاویر SEM از این كامپوزیت‌‌ها پس از یك چرخه 28 روزه فرآوری و تقویت با الیاف تصحیح نشده و اصلاح شده سیلان می‌باشد. نواحی تیره در این تصویر (به واسطه عدد اتمی ‌پایین) متعلق به سطوح عرضی یا طولی الیاف می‌باشند. این موضوع مشاهده شده است كه اكثریت الیاف اصلاح نشده (شكل 8 الف و ب) و الیاف اصلاح شده APTS- (شكل 8 ج و د) معرف یك حفره لومن هستند كه با محصولات هیدراسیون سیمانی (به رنگ خاكستری روشن) پر شده‌اند. این الیاف معرف شواهدی از تشکیل كانی اترینگایت (ettringite) / مونوسولفات و كلسیم هیدروكسید (CH) در داخل لومن الیاف می‌باشند. این امر علی‌الخصوص در نقاط EDS (1 الی 7 در شكل 8) مشهود می‌باشد، كه در آن كلسیم به عنوان عنصر شایع مشاهده شده در داخل لومن لیف مد نظر است. در طی این فرآوری بوسیله اشباع در داخل آب، یون‌‌های آزاد از محلول فازهای OPC به داخل لومن الیاف نفوذ نموده و منجر به تشكیل اترینگایت / مونوسولفات و کلسیم هیدورکسید (CH) می‌شوند. باتیك و همكاران نشان داده‌اند كه نفوذپذیری مجدد اترینگایت در ریز سوراخها و شكافهای خمیده سیمان ممكن است تحت شرایط معمولی فرآوری رخ دهد (همانند دمای اتاق). فرمول ثانویه این كانی قبلا به عنوان مكانیزم‌‌های تجزیه الیاف خمیری در قالب سیمانی پیشنهاد شده بود. همانگونه كه در شكل 8 الف، مشاهده می‌شود، یك مرحله كانی سازی الیاف به نظر تشكیل لایه‌‌های اترینگایت – مونوسولفات در كرانه‌‌های داخلی حفره لومن می‌باشد. پیكان‌‌های نشان داده شده در شكل 8 ب و د معرف تشدید بلورهای سوزن مانند می‌باشند كه بر مبنای داده‌‌های EDS اترینگایت فرض می شوند. مشاهده مشابهی نیز توسط Mohr و همكاران برای الیاف مخصوص كاغذهای بسته بندی پس از دو چرخه مرطوب شدگی و خشك شدگی گزارش شد. برمبنای این مشاهدات دیداری (پیكان‌‌های شكل 8 الف و ب)، اترینگایت سوزن مانند نوعی به نظر به صورت عمود بر سطح لومن داخلی شكل می‌گیرد. نفوذ مجدد كلیسم هیدروكسید (CH) در مركز حفره لومن مشاهده شده كه در اطراف آن لایه‌‌های اترینگایت در الیاف اصلاح نشده و اصلاح شده- APTS حضور داشتند (شكل 8 ب و د). در مورد نفوذ مجدد CH، كلسیم عمدتا بر روی نقاط EDS تشخیص داده شد (نقاط 3 و 7).

4- نتیجه گیری

اصلاح سطح الیاف در این تحقیق مدنظر قرار داده شده است كه خود معرف تاثیر قابل توجهی بر روی ریزساختار كامپوزیت‌ها‌ (سطح میانجی الیاف- ماتریس و فرآیند كانی سازی لومن الیاف) ‌می‌باشد. نتایج حاصله با توجه به برآوردهای رطوبت‌ پذیری معرف تفاوتهای بین دو الیاف اصلاح شده با الیاف اصلاح شده – APTS آبدوست و الیاف اصلاح شده – MPTS كمتر آبدوست ‌می‌باشند. پیامد این پیوندهای متفاوت در ریزساختار كامپوزیت‌ها‌ مشاهده شده است. كامپوزیت‌ها‌یی كه دارای الیاف اصلاح نشده و اصلاح شده – APTS ‌می‌باشند معرف آن هستند كه این لومن ‌ها‌ از محصولات هیدراسیون سیمانی پر/ انباشته شده اند (كه تحت عنوان كانی سازی الیاف سلولزی شناخته ‌می‌شوند)، از این رو سبب ارتقای چسبندگی بین مواد آلی و غیر عالی پس از اعمال آزمایشات پیر شدگی تسریعی می شوند. در مقابل، الیاف پیوندی – MPTS پرشدگی و انباشتگی لومن‌ها‌ را نشان نمی دهند. این مشاهدات معرف آن است كه تصحیح انرژی سطح الیاف به عنوان یك دیدگاه معتبر جهت بررسی چسبندگی بین الیاف خمیری سلولزی و ماتریس سیمانی مدنظر خواهد بود. چرخه‌ها‌ی پیرشدگی تسریعی سبب كاهش MOR و زبری كامپوزیت‌ها‌یی ‌می‌شوند كه خود معرف تجزیه كامپوزیت‌ها‌ هستند، بدون آنكه رویه فرآوری اولیه كاربردی برای خمیر سلولزی چه بوده باشد. فیلامت‌ها‌ی غیر معدنی در كامپوزیت‌ها‌ با الیاف اصلاح شده- MPTS منجر به صدمه‌ كمتری در زبری و خمیدگی خاص نهایی پس از پیر شدگی تسریعی در مقایسه با دیگر كامپوزیت‌ها‌ خواهد شد. این نتایج برای تحقیقات آتی در جهت استراتژی‌ها‌ی اصلاح الیاف دیگر و برای درك مكانیزم‌ها‌ی اصلی تاثیر تجزیه عملكرد مكانیكی مواد الیاف – سیمان سلولزی بسیار مناسب هستند.