ممانعت از خودکشی در جوانان

ممانعت از خودکشی در جوانان – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه علوم اجتماعی

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات رایگان

مطالعه 20 الی 100% رایگان مقالات ترجمه شده

1- قابلیت مطالعه رایگان 20 الی 100 درصدی مقالات 2- قابلیت سفارش فایل های این ترجمه با قیمتی مناسب مشتمل بر 3 فایل: pdf انگیسی و فارسی مقاله همراه با msword فارسی -- تذکر: برای استفاده گسترده تر کاربران گرامی از مقالات آماده ترجمه شده، قیمت خرید این مقالات بسیار کمتر از قیمت سفارش ترجمه می باشد.  

چگونگی سفارش

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه (شماره حساب) ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.com شامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر -- مقالات آماده سفارش داده شده عرفا در زمان اندک یا حداکثر ظرف مدت چند ساعت به ایمیل شما ارسال خواهند شد. در صورت نیاز فوری از طریق اس ام اس اطلاع دهید.

ممانعت از خودکشی در جوانان

فصل 1

دانشگاه بریتیش کلمبیا

2005

دیباچه

این گزارش، یكی از مجموعه گزارشات تحقیقاتی است كه از سوی برنامه تحقیقاتی سیاست سلامت ذهنی كودكان و خانواده (MCFD) دانشگاه بریتیش‌كلمبیا به درخواست وزارت رشد كودكان و خانواده‌ها عرضه شده است. ما در سال 2003 ـ 2002 در جهت حمایت از آرمان MCFD و برای بهبود سلامت ذهنی كودكان در بریتیش کلمبیا ، چهار گزارش را ترتیب دادیم: ملاحظاتی در زمینه سلامت عمومی و خدمات بالینی، پارامترهای عملی در خصوص ناهنجاریهای رفتاری ناشی از كاستی‌توجه/ فزونكاری، اختلال رفتاری، افسردگی، ناهنجاری وسواسی و اسكیزوفرنی، در زمینه اپیدمی یا همه‌گیرشناسی روانشناسی كودك و در زمینه نظارت بر عملكرد. به دنبال آن در سال 2003، MCFD طرح جدید سلامت ذهنی كودك و جوانان را اعلام داشت تا نیازهای كودكان و خانواده‌های آنها هر چه بهتر برآورده شود.

گزارشات تحقیقاتی كه از سوی برنامه تحقیقاتی سیاست سلامت ذهنی كودكان تهیه شده است، با تعیین موثرترین روش‌های درمان و پیشگیری از انواع مشكلات مربوط به سلامت ذهنی كودكان از طرح MCFD حمایت می‌كند. این گزارش بر پیشگیری از خودكشی در جوانان تاكید دارد. گزارشات دیگر بر اختلال رفتاری، اختلال گرائی، افسردگی، كودكان اول خانواده و روان پرشی زودرس تمركز دارند. گزارشات آتی نیز بر اختلالات خوردن، اختلالات همزمان و مدلهای خدماتی تاكید خواهند داشت.

هدف از ارائه گزارشات ما، آن است كه منبعی برای سیاستگزاران، كارورزان، محققان، خانواده‌ها، معلمان و اعضای اجتماعی در این ناحیه حاصل آید. در این گزارشات تنها مضمون یا فاكتورهای اختصاصی در پیشگیری از خودكشی، در جوانان مدنظر قرار خواهد داشت. بكارگیری این مضمون در سیاست و عمل، نیازمند پیوستگی مستندات تحقیقاتی با یكدیگر و با تجارب بالینی و فردی و اولویت خانواده و فرزند می‌باشد. در هر حال هدف ما آن است تا با مهمترین اسناد تحقیقاتی رویه كنونی را بطور خلاصه بیان داشته و آن را در دسترس افرادی قرار دهیم كه در جهت بهبود سلامت ذهنی كودكان تلاش می‌كنند.

خلاصه اجرایی

در سال 2003 در بریتیش کلمبیا، 25 جوان كه سن آنان حدود 19 ـ 15 سال بود، خودکشی کردند كه آمار آن حدود 9/8 در هر 100000 نفر می‌شود. بدین ترتیب خودكشی، دومین عامل منجر به مرگ در جوانان بین 15 تا 24 سال در بریتیش کلمبیا مشخص شد. تلاش برای خودكشی و تفكرات كشنده در میان این گروه سنی رایج بوده و یك مساله جدی و مهم به شمار می‌رود. در این مقاله، استراتژی‌های مهمی در ارتباط با پیشگیری از خودكشی جوانان در بریتیش کلمبیا را ارائه خواهیم داد. استراتژیهای جامع در سطح محلی بر نیرو و منابع موجود در جامع تاكید داشتند و مهمترین نقطه امیدبخش به شمار می‌روند. چهار «مقوله عملكرد» عمومی در راستای مجموعه‌ های پیشگیری (یعنی خانواده، مدرسه و جامعه) اجرا می‌شوند که می‌توانند به فعالیت‌های ما در پیشگیری از خودكشی در جوانان جهت دهند: بالا بردن استعدادها و توانایی‌ها، كاهش خطرات احتمالی، بهبود فرآیند تشخیص به موقع و به حداقل رسانی آن. كارورزان سلامت ذهنی جوانان و همچنین سیاستگذاران می‌توانند نقش محوری و مهمی را در تقویت روش‌های جلوگیری از خودكشی در جوانان، از طریق حمایت و بررسی حساسیت های فرهنگی، ایفا كنند.

عوامل خطر ساز كه منجر به خودكشی جوانان می‌شود عبارتند از: 1) اختلال روانی، اختلال ذاتی، اختلال رفتاری و اختلالهای همزمان؛ 2) سابقه قبلی از رفتارهای كشنده و مخرب؛ 3) سابقه خانوادگی در خودكشی و سوء استفاده فیزیكی؛ 4) محركهای تنش‌زا در زندگی عادی؛ 5) قرار گرفتن در معرض گزارش‌های رسانه‌ای حساس در مورد خودكشی دیگران و 6) دستیابی به ابزار مهلك برای خودكشی. عوامل پیشگیری كننده در برابر خودكشی بسیار اندك می باشند، اما می توان موارد ذیل را بحساب آورد: 1) مهارت در حل مسائل فردی و كنار آمدن با مشكلات؛ 2) حمایت و پشتیبانی شدید خانواده؛ 3) روحیه رقابت میان فردی؛ 4) جو مثبت مدرسه و 5) جامعه مقتدر و ارتباطات فرهنگی. عوامل حفاظتی برای جوانان شامل زندگی در جامعه‌ای كه از سطح بالایی از «استمرار فرهنگی» برخوردار  است، اشتغال در فعالیت‌های مختلف، سطحی از خود حاکمیتی، فعالیت‌های فرهنگی و كنترل آموزش و خدمات پلیس / آتش نشانی و سلامت می باشند.

یافته‌ها

از نظر سیستماتیك تحقیقات مورد ارزیابی قرار گرفت. 24 مقاله از نوعی ارتباط و دقت روش‌ شناسی در باب نمونه ها و معیارها برخوردار بودند. حمایت و پشتیبانی عملی در اقدامات مورد نظر ما در مورد جوانانی كه احتمال ریسك آنان بیشتر است باید قویتر می باشد. اخیرا مطالعات به چاپ رسیده، در صدد گردآوری نیروی پشتیبان و تازه نفس برای شناسایی افراد مدرسه‌ای و آموزش واكنش های مناسب در برابر آنان می‌باشند. ایجاد مهارت در نوجوانان و اقدامات خانواده و گروه برای آن نوجوان با وجود ریسك موجود، بیانگر تعهد قابل توجهی می‌باشد. همچنین دیگر روشهایی كه بر پایه یافته‌های تحقیقاتی محدود، اما توجیحات تئوریكی قوی، ارزش پیگیری دارند عبارتند از: 1) حمایت خانواده و گسترش مهارتها، 2) آموزش والدین درباره خودكشی،‌ 3) آموزش ممنوعیت در استفاده از ابزار برای والدینی كه احتمال ریسك در نوجوان آنان زیاد است، 4) قرار گرفتن مدرسه در بخش خدمات آموزشی، 5) پرورش روحیه نگهبانی و حفاظت در جامعه، 6) آموزش به كارورزان بخش سلامت،‌7) آموزش از طریق رسانه، و 8) ارائه و نمایش واكنش‌هایی كه پس از خودكشی صورت می‌گیرد. كنترل محلی، تجدید و بهبود محیط فرهنگی برای كاهش خطر خودكشی در میان جوانان بومی حائز اهمیت می‌باشد.

اقدامات لازم

1- تمركز كنید كه چه چیز در برابر نیازهای موقتی قابل توجیه و پاسخگو می‌باشد.

• آن دسته از ریسك ها و عوامل محافظتی را مخاطب قرار دهید كه به آسانی قابل اصلاح هستند، شامل پرورش روحیه رقابت در نوجوانان، اصلاح و بهبود دانش و مهارت در كارورزان بخش سلامت و نگهداری برای آنكه احتمال خطر را به موقع پیش‌بینی كرده و در زمان لازم اقدام به عمل شود، افزایش پشتیبانی از سوی جامعه از جوانانی كه احتمال ریسك آنها بالاتر است، محدود كردن دستیابی به ابزار مهلك و كشنده و كاهش ارائه گزارشات مهیج از سوی رسانه ها.

• زمانیكه در یك مورد به تعیین قاطع نرسیده‌ایم، باید والدین، كارورزان و مربیان را تحت پوشش و حمایت قرار دهیم تا از نظر اخلاقی احساس مسئولیت كرده و در هنگام بروز موقعیت‌ خاص، دقیق و موجه عمل كنند.

2- مشارکت بین بخش خدماتی سلامت ذهنی جوانان با مدارس را تقویت كنید.

كارورزان بخش سلامت ذهنی جوانان و شرکای محلی آنان می‌توانند نقش مهمی را در پیشبرد روش‌های ایمنی و موثر در مدرسه ایفا كنند تا بدین ترتیب از بروز خودكشی در جوانان پیشگیری شود. به این صورت كه با آخرین اسناد مربوط به برنامه‌های مدرسه و گسترش روابط فعال با مدرسه آشنا گردند.

3- سیاستهای حمایتی و فعالیت‌های تعاونی را افزایش دهید.

• یك تعهد سازمانی در سطح بالا برای در روش‌های پیشگیری از سوی آژانس‌های خدمات رسانی به جوانان الزامی می‌باشد.

• برخی از مهمترین عوامل تشكیل ائتلاف‌های موفق در امر پیشگیری عبارتند از تمركز بر روی وظایف خاص، افزایش مهارت در اعضا، گسترش روابط با دیگر سازمانها، افزایش اشتغال چند بخشی در سطح وسیع، و پرورش تعاملات تعاونی.

نتیجه‌گیری

در این گزارش، برخی از عوامل مهم در روش‌های كلی برای پیشگیری از خودكشی در جوانان بریتیش کلمبیا را ذكر كردیم. استراتژیهای جامع و فراگیری كه در سطح محلی بكار رفته‌اند؛ منابع و قدرتهای موجود در جامعه را تبدیل به سرمایه نموده و بسیار امیدبخش هستند. چهار «مقوله عملكرد» عمومی باید به فعالیت‌های ما در راستای پیشگیری از خودكشی در جوانان جهت دهند: 1) افزایش ظرفیت و روحیه رقابت، 2) كاهش عوامل ریسك‌پذیر، 3) بهبود فرآیند تشخیص زودرس و 4) به حداقل رساندن میزان سرایت این تفکرات. این عملكردها باید در راستای مجموعه‌ های ممانعتی از جمله خانواده، مدرسه و جامعه صورت گیرد. ما باید از نظر استراتژیك روش‌های بكار رفته برای گروههای پر مخاطره را با روش‌های كاهش ریسك و افزایش عوامل حفاظتی در بین مردم را تركیب كنیم. ما باید در امور جوانان و محیط اجتماعی پیرامون آنان مداخله كنیم. باید بر روی راهكارهای نوین تحقیقاتی كار كنیم تا یافته‌های حاصل از دیگر رشته‌های تحقیقاتی را با هم ادغام سازیم. همچنین باید به تعهدات در حین كار برای ارزیابی برنامه‌های خود پایبند باشیم. بدین ترتیب می‌توانیم دانش اكتسابی خود را اصلاح كرده و تلاش‌های خود را بهبود بخشیم. كارورزان و سیاست‌گذاران بخش سلامت ذهنی جوانان با شناخت پیچیدگی های خودكشی در جوانان و یا اطلاع از ابعاد فردی، خانوادگی، اجتماعی، فرهنگی و تاریخی آنان، می بایست موضع خود را به خوبی مشخص نموده تا برنامه‌هایی را ترتیب دهند و بهترین یافته‌های عملی را با دیگر اشكال دانش از قبیل تئوری، علم كارورزی و هوش موضعی تركیب نمایند.

سالانه بسیاری از جوانان، جان خود را در اثر خود آزاری عمدی از دست می‌دهند، بدین ترتیب خودكشی و رفتارهای كشنده در میان جوانان به یك حقیقت دردناك و اسفبار در جامعه امروز تبدیل شده است. مرگ هر جوان از طریق خودكشی موجب تالم و اندوه بی‌اندازه خانواده، دوستان، كارورزان و جامعه می‌گردد و سوالات بی‌پاسخ بسیاری را بری محققان به دنبال دارد.

هر چند این تفكر كه می‌توانیم جلوی «تمام» خودكشی‌ها را بگیریم، غیر واقعی به نظر می‌رسد، اما پیشگیری از برخی خودكشی‌ها، چندان هم دور از ذهن نیست. برای آنكه خودكشی و رفتارهای كشنده در میان جوانان را كاهش دهیم (كه شامل سنین 15 تا 19 سال می‌شود) باید یك برنامه اجتماعی را هماهنگ كرد كه شامل والدین، آژانس‌های اجتماعی، كارورزان بخش سلامت ذهنی جوانان، پرسنل مدرسه، محققان، رهبران و دولتهای محلی می‌باشد. هدف از این گزارش آن است كه سیاستگذاران منطقه و ناحیه، كارورزان بخش سلامت ذهنی جوانان و همتایان آنان با خلاصه‌ای از شیوه‌ های امیدبخش در پیشگیری از خودكشی و رفتارهای كشنده در جوانان آشنا شوند. این اسناد بر روی پیشگیری و استراتژیهای مداخله سریع تاكید دارند.

1-1. درك پدیده خودكشی

دلایل آنكه چرا یك جوان دست به خودكشی می‌زند پیچیده است. برنامه‌های توسعه یافته برای پیشگیری از خودكشی در میان جوانان باید بر پایه دانش آگاهانه از احتمال ریسك و فاكتورهای حفاظتی باشد. عوامل مخاطره‌آمیز برای خودكشی در جوانان عبارتند از: 1) اختلالات روانی، اختلالات ذاتی، اختلالات رفتاری و اختلالات همزمان، 2) سابقه قبلی از رفتارهای كشنده، 3) سابقه خودكشی در خانواده و سوء استفاده فیزیكی، 4) عوامل تنش‌زا در زندگی روزمره، 5) روبرو شدن با گزارشات رسانه‌ای كه مربوط به خودكشی دیگران است و 6) دسترسی به ابزار كشنده برای خودكشی. آمارگیری عوامل خطرساز در خودكشی نشان می‌دهد كه داشتن سن بالا در جوانان (خودكشی پیش از بلوغ نسبت به بعد از بلوغ تقریبا نادر است) و جنس مذكر درصد بیشتری از خودكشی را به خود اختصاص می‌دهند. تحقیقات اخیر، همچنین بیانگر نقش عوامل معین تحریك كننده عصبی (از جمله سیستم تنظیم سروتونین) در بروز رفتارهای كشنده است. درك خودكشی در میان جوانان بومی باید منجر به شناخت پیامدهای مخرب این اقدام از طریق شیوه‌های سیاسی و تاریخی گردد از جمله سیاست‌های حمایت شونده از سوی دولت برای جذب و استقرار تعلیم و تربیت. تاثیرات منفی مهاجرت بر جوامع بومی به خوبی مشخص شده اند و عبارت است از تلفات چند نسلی، از هم پاشیدگی خانواده، گمراهی جامعه، فقر و انقطاع فرهنگی یعنی تمام آنچه كه می‌تواند احتمال اقدام به خودكشی را افزایش دهد. انبوه عوامل خطرزا، آسیب‌پذیری فرد را نسبت به این عوامل افزایش می‌دهد.

عوامل محافظتی كه مانع بروز خودكشی می‌شوند کمتر مشخص شده اند اما احتمالا عبارتند از: 1) تعامل فردی و مهارت در حل مشكلات، 2) حمایت و شمولیت قوی خانواده، 3) رقابت بین فردی، 4) جو مثبت مدرسه و 5) جامعه مستحكم و ارتباطات فرهنگی. دیگر فاكتورهای حفاظتی برای جوانان بومی شامل زندگی در جوامعی است كه دارای سطح بالای «تداوم فرهنگی» هستند یعنی در زمینه قوانین ارضی، سطح شناخته شده خود مختاری، كنترل بر آموزش، پلیس/ آتش نشانی و خدمات بخش سلامت و شركت در فعالیت‌های فرهنگی مشارکت دارند.

2-1. تاثیر برنامه‌های پیشگیری از خودكشی

واضح است كه عوامل حفاظتی و خطرساز برای خودكشی جوانان شامل حوزه‌های چندگانه است كه عبارتند از خانواده، دوستان، مدرسه و جامعه. برنامه‌های پیشگیری كه به خوبی طراحی شده باشند باید این پیچیدگی را انعكاس دهند. به علاوه اكثر برنامه‌های پیشگیری به گونه‌ای طرح‌ریزی می‌شوند كه شرایط اجتماعی و احتمالات خطر را اصلاح كرده و سبب كاهش خطر در بروز نشانه‌ها شوند. برنامه های تداخل پیشگیریهای جهانی به آحاد مردم توجه دارد، در حالیكه مداخلات مورد نظر  بر افرادی تاكید دارند كه احتمال خطر در آنان بیشتر است. اساسا با كاهش عوامل اولیه خطرساز و با افزایش فاكتورهای حفاظتی، برنامه‌های پیشگیری می‌تواند مسیرهای پیچیده  ای که ممکن است منجر به رفتارهای كشنده بیشتر در میان جوانان شوند را شناسایی و راه حل مناسب را حاصل آورد.

3-1. بررسی‌های پیشین

چهار بررسی و بازنگری اصولی در مورد اسناد بین‌المللی مشخص شد. Ploeg و همكارانش، برنامه‌های پیشگیری از خودكشی در جوانان بر پایه مدرسه را بررسی كردند كه عبارت بود از برنامه آموزشی، برنامه‌های هشدار دهنده درباره خودكشی و برنامه‌های واكنش پس از اقدام به خودكشی تا بدین ترتیب، درمان روانی افزایش یابد و احتمال خطر در برابر رفتارهای كشنده به دنبال مرگ فردی در اثر خودكشی كاهش یابد. آنها یازده برنامه را به ترتیب مشخص نموده كه معیارهای زیر را به دنبال می کنند: 1) نفوذ و امكان مداخله ارزیابی شد. 2) بر اساس مطالعات، اطلاعاتی در زمینه بازدهی و/ یا هزینه موكلان گردآوری شد. 3) مطالعات بر اساس طراحی مربوط به آینده بود و 4) مطالعات یك گروه كنترل را به دنبال داشت (كه شامل پیش و پس از طراحی بود). این تحقیقات بین سالهای 1980 تا 1996 منتشر شد. 8 نمونه از این 11 تحقیق در us ، دو مورد در Israel و 1 نمونه در Australia انجام ‌شد. تمام مطالعات بر اساس یافته‌های حاصل از این بررسی از نظر قوت، تعادل و ضعف مورد قضاوت قرار گرفتند. Ploeg و همكارانش نتیجه گرفتند كه ملاك كافی برای حمایت از برنامه‌های پیشگیری از خودكشی بر اساس برنامه‌های آموزشی، برای افراد بزرگسال وجود ندارد.

4-1. چه چیزی بعنوان ملاك و معیار محاسبه می‌شود؟

احتمالات بسیاری پیرامون تاثیر بسیاری از اقدامات سلامت عمومی وجود دارد، كه از جمله آن می‌توان برنامه‌های طرح‌ریزی شده برای پیشگیری از خودكشی جوانان را نام برد. این مساله هم می‌تواند به این معنا باشد كه این اقدامات مناسب نیست و یا اینكه معیارها برای كشف تغییرات معنی دار نامتناسب هستند. ارزیابی برخی از روش‌های پیشگیری مورد نظر، نظیر اقداماتی برای جوانان پرخطر، با استفاده از طرحهای آزمایشی كنترل شده آسانتر است، زیرا تمركز و توجه به جوانان پرخطر بصورت فردی انجام می‌گیرد. از سوی دیگر، ارزیابی برنامه‌های جامع پیشگیری كه توانایی و استعداد افراد را افزایش می‌دهد یا محیط اجتماعی پیرامون آنها را تقویت می‌كند دشوارتر می باشد و علت آن را می توان در ویژگیهای «پیچیده برنامه ریزی محتوا- مبنا» جستجو کرد. این تلاشهای پیشگیرانه غالبا نقاط مشترك بیشتری با توسعه جامعه نسبت به علوم بهداشتی دارند. با تعیین این موضوع این سوال مطرح می‌ شود كه آیا معیار ارزیابی استاندارد ها به گونه‌ای هستند كه قابلیت ارزیابی ملاك های عملكرد بالینی (مثلا درمان افراد) را داشته باشند  و می‌توان با استفاده از آنها به پیچیدگی های بهداشتی جامعه با توجه به مسایل و روابط فرهنگی آن فایق آمد.

5-1. تجدید نظر در باب مستندات و رویه ها

مراقبان موقت رویه های مستند- مبنا همانند «ایده عمومی» می بایست فرضیات مرتبط با آنچه تحت عنوان ملت بدون مشکل و سرراست می باشد را تشریح نموده و راهکارهای خود را بر مبنای یافته های علمی و رسمی «مستند- محور» متخصصین بهداشت ذهنی و روانی جوانان که خود در تناسب بهتری با آنها است را ارائه دهند. نگاه نزدیکتر به این مفهوم مشخص می سازد که «راهکار دارای پشتوانه و مستندات قابل ارائه» غالبا در ارتباط با نوعی از متخصصین پیشتار است که در واکنش به دانشی که دریافت می دارند واکنش نشان می دهند. با توجه بدانکه این عملیات مستند- محور «با تحقیق آغاز شده و با اجرا پایان می‌پذیرد، می توان شاهد یکسری از جنبش های بود که از حركت پژوهشی عمدتا غیر مستقیم  حاصل آمده از سوی مجموعه‌ای از اشخاص مطلع شروع شده و بسمت رویه های اجرایی اعمال شده از سوی یکسری  از اشخاص عملیاتی تداوم دارد».

با این حال تكنیك ‌های بهداشت ذهنی شامل چیزی بیش از دریافت دانش از دیگران (از جمله و محققان) است. دانش فردی‌، تجربه شخصی، نظرات و اقدامات اخلاقی و سیاسی همگی با مفهوم اجتماعی بزرگتری وجود دارند كه با دستورات آموزشی و ایدئولوژیكی متعدد مشخص می‌شوند. در جستجو برای افزایش عملكردهای موثر در زمینه بهداشت ذهنی در مفهوم عام و پیشگیری از خودكشی جوانان در مفهوم خاص، باید بسمت چیزی ورای صرف درک ساده مثال های تشریح شده در عباراتی چون «انتقال دانش» یا «حصول مستندات» حرکت نمود تا دیدگاههای عملی تر و فعال‌تری را حاصل آورد.

6-1. بسمت حصول دیدگاه های جامع‌تر

لازم است تا توجه مختصری را به یافته‌های كلیدی حاصل از دیگر زمینه ‌های پیشگیری معطوف كنیم كه به پیشبرد توسعه مثبت جوانان اختصاص دارد. این یافته‌ها با پیشگیری از خودكشی جوانان، ارتباط وسیعی دارد و بر پایه یافته‌های حاصل از بازنگری منظم می‌باشد. در طی چند دهه اخیر، بخش چشمگیری از ملاك‌ ها و مستندات این حقیقت را پر رنگ كرده اند كه بسیاری از رفتارهای دردسرساز جوانان، نقاط مشتركی با عوامل خطرساز دارند. به علاوه بسیاری از همان عوامل پشتیبان در فرد، خانواده، مدرسه و جامعه می‌توانند منجر به نتایج مثبت در میان جوانان گردند. این یافته‌ها، محققان و طرفداران پیشگیری را به این سمت سوق داده تا برنامه‌های جامع «توسعه مثبت جوانان» را پیشنهاد دهند كه بر «عدم جزمیت» همه جوانان تمركز دارد و به دستیابی به تعهدات توسعه طلبانه توجه دارد. همچنین بر خانواده، مدرسه، جامعه و فرهنگ تاكید دارد. برنامه‌های مثبت توسعه جوانان غالبا بر یك یا موارد بیشتری از نمونه‌های زیر تاكید دارد:

• گسترش ارتباطات

• پرورش قابلیت ارتجاعی

• افزایش رقابت اجتماعی، احساسی، شناختی، رفتاری و اخلاقی

• پرورش خود مختاری

• پرورش معنویت

• پرورش خود تاثیری

• پرورش هویت روشن و مثبت

• پرورش عقیده به آینده

• شناخت رفتار مثبت و فرصت‌هایی برای شمولیت در مسایل مرتبط با سلامت

• پرورش استانداردهای بهداشتی برای رفتار (هنجارهای اجتماعی)

براساس بازبینی 77 برنامه توسعه مثبت جوانان، كاتلانو و همكارانش خاطرنشان كردند كه 25 مورد از این برنامه‌ها موثر هستند. بسیاری از برنامه‌های موثر چندین ویژگی مشترك دارند كه مربوط به طراحی برنامه پیشگیری از خودكشی در جوانان می‌باشد.