پروتكل مسیریابی چندپخشی برحسب تقاضا شبکه های سیار بیسیم

پروتكل مسیریابی چندپخشی برحسب تقاضا شبکه های سیار بیسیم – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه کامپیوتر

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات رایگان

مطالعه 20 الی 100% رایگان مقالات ترجمه شده

1- قابلیت مطالعه رایگان 20 الی 100 درصدی مقالات 2- قابلیت سفارش فایل های این ترجمه با قیمتی مناسب مشتمل بر 3 فایل: pdf انگیسی و فارسی مقاله همراه با msword فارسی -- تذکر: برای استفاده گسترده تر کاربران گرامی از مقالات آماده ترجمه شده، قیمت خرید این مقالات بسیار کمتر از قیمت سفارش ترجمه می باشد.  

چگونگی سفارش

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه (شماره حساب) ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.com شامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر -- مقالات آماده سفارش داده شده عرفا در زمان اندک یا حداکثر ظرف مدت چند ساعت به ایمیل شما ارسال خواهند شد. در صورت نیاز فوری از طریق اس ام اس اطلاع دهید.

www.irantarjomeh.com

پروتكل مسیریابی چندپخشی برحسب تقاضا شبکه های سیار بیسیم

پروتكل مسیریابی چند بخشی برحسب تقاضا در شبکه های سیار بی سیم

چکیده

در این مقاله، ما یک پروتکل مسیریابی چند بخشی «برحسب تقاضا» را برای یك شبکه چند جهشی سیار بی سیم عرضه خواهیم نمود. طرح پیشنهادی دارای دو ویژگی کلیدی می‌باشد:  (الف) این سیستم بر مبنای مفهوم گروه ارسال بیان شده است (بدان معنا كه زیر مجموعه ای از گره ها در كار ارسال پاکت های چند بخشی از طریق سیلاب حوزه‌ای مشاركت خواهند داشت) که خود در تقابل با طرح درختی چند بخشی متعارف عمل می‌نماید. (ب) چنین سیستمی‌‌به صورت دینامیکی و با استفاده از رویه ای (همانگونه که از نام آن بر می‌آید)، متكی به مسیریابی برحسب تقاضا، اقدام به نوسازی یا رفرش اعضای گروه ارسال می‌نماید. سیستم چند بخشی «برحسب تقاضا» یکی از سیستم های کاملاً متناسب در زمینه کاربرد در محیط مسیریابی برحسب تقاضا می‌باشد، جائیکه مسیرها به صورت گزینشی، به هنگام نیاز بین جفت های گره ارتباطاتی، به جای حفظ و بروز رسانی کلی با استفاده از «زیر ساختار» مسیریابی (همانند، به طور مثال، بردار فاصله یا وضعیت لینک) محاسبه می‌شوند. سیستم چند بخشی برحسب تقاضا علی الخصوص در شبکه های سیار که دارای تغییرات سریعی می‌باشند جذاب بنظر می‌رسد، آن هم در موقعیتی كه سربار ترافیک، که بواسطه آپدیت های مسیریابی و پیکربندی های درخت بوجود آمده است، ممکن است بعنوان یک مضمون بازدارنده در مبحث سرعت تلقی شود و یا در شبکه های بزرگ با نیازهای پراکنده ترافیکی، جائیکه راه حل زیر ساختار مسیریابی، در ارتباط با ترافیک، پردازش و سربار انباره، ممکن است وجه‌المصالحه قرار دادن مقیاس پذیری باشد. از طریق شبیه سازی، ما نسبت به مقایسه سیستم چند بخشی برحسب تقاضا با رویه چند بخشی متعارف درختی، DVMRP، و با نگارش چند بخشی گروه ارسال، که از رویه مسیریابی بردار فاصله متعارف به جای مسیریابی برحسب تقاضا استفاده می‌نماید، اقدام می‌نمائیم. این امر به ما اجازه می‌دهد تا قابیلت ارزیابی خطاهای درخت و زیر ساختار مسیریابی عمومی، بعنوان تابع تحرک و پراکندگی، را داشته باشیم.

1- مقدمه

پروتکل های مسیریابی چند بخشی شبکه دارای سیم ( نظیر DVMRP، PIM، CBT، غیره) بر مبنای دو اصل اساسی می‌باشند: استفاده از درخت های توزیع برای تحویل مؤثر و کارای پاکتهای چند بخشی و استفاده از یک ساختار مسریابی از قبل موجود، برای حفظ و نگهداری چنین درخت‌هایی. با این وجود، در شبکه های سیار بی سیم اقتضایی یا ادهاك (ad hoc) اعتبار چنین اصولی، از طریق طبیعت انتشار کانال و تغییر پیوسته اتصال پذیری شبکه، به تحلیل برده می‌شود. در ابتدا، استفاده از درختان آن هم در یک محیطی که به سرعت تحت پیکربندی مجدد قرار دارد، نیازمند تعمیر و بازسازی مکرر شاخه ها می‌باشد كه خود دو پیامد منفی را بدنبال خواهد داشت: تعمیرات كلی و اساسی (O/H) بسیار زیاد کانال و پردازشگر و ریسک بالای اتلاف پاکت در طی پیکربندی مجدد شاخه. بعلاوه، استفاده از زیرساختار متعارف مسیریابی بواسطه محدودیت های آن مشکل آفرین خواهد بود. به هنگامی‌كه تحرك افزایش می‌یابد، تبادل بردارهای مسیریابی (در سیستم های بردار فاصله) و جداول وضعیت لینک (در سیستم های وضعیت لینک) نیز می‌بایست به صورت سریعتر و متوالی انجام شود، که خود منجر به سربار بالاتری خواهد شد. از طرف دیگر، شکست در افزایش سرعت آپدیت یا بروزرسانی، منجر به بروز نرخ های بالاتر افت پاکت‌ها در طی انتقال می‌گردد.

برای تشریح متعاقب سربار مسیریابی، ما دوباره این مبحث را مورد تاكید قرار می‌دهیم كه پروتکل‌های مسیریابی بردار فاصله، قابلیت حفظ اطلاعات مسیریابی بروزرسانی شده، از طریق تبادل جداول مسیریابی (RT) با گره‌های مجاور، را خواهند داشت. به منظور انطباق با توپولوژی  در حال تغییر، نظیر شبکه های سیار، بروزرسانی جداول می‌بایست به صورت مکرر اعمال شوند. به طور مثال، علاوه بر رویه های بروز رسانی دوره ای (همانند بروزرسانی بصورت ثابت)، در صورتی که هرگونه تغییری در لینک های مرتبط با گره‌های مجاور رخ دهد، جداول مسیریابی را می‌بایست آپدیت نمود. این بدان معناست که هرچه میزان تحرک بالاتر باشد، میزان تکرار آپدیت نیز می‌بایست بالاتر و بیشتر باشد. با این وجود، این آپدیت های مکرر، سبب افزایش سربار کانال بی سیم خواهند شد. بعلاوه، اندازه جدول مسیریابی سبب محدودیت مقیاس پذیری شبکه‌های بزرگ خواهد شد. برای شبکه های بی سیم، استفاده مؤثر و کارا از کانال مهم خواهد بود. به منظور دسترسی به نحوه متناسب استفاده از کانال برای مسیریابی بردار فاصله در شبکه های بی سیم سیار، ما اقدام به ساخت یک شبیه ساز می‌نمائیم ( که در بخش 4 تشریح خواهد شد). در این شبیه ساز تنها ترافیک مرتبط با رویه‌های آپدیت مسیریابی (عدم شبیه سازی ترافیک داده) مورد شبیه سازی قرار می‌گیرد. مبحث بهره گیری از کانال در ارتباط با آپدیت های جدول مسیریابی (RTUها) (بعنوان درصدی از مجموع ظرفیت کانال) نیز مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. برای هر گره، این جدول مسیریابی در هر ثانیه آپدیت خواهد شد. علاوه براین، تغییرات در گره های مجاور نیز سبب اعمال آپدیت خواهد شد. RTU شامل مدخل‌های وابسته به مقاصد قابل دسترس می‌باشد. شکل 1 نشان دهنده بهره گیری کانال مرتبط با RTU می‌باشد و شکل 2 نیز معرف مجموعه کل RTU برای حالات مختلف تحرک خواهد بود. ما بدین نكته توجه می‌نمائیم که حتی در حالت تحرک متوسط (بالاتر از 30 کیلومتر در ساعت) بیش از نیمی‌از پهنای باند بوسیله RTU اشغال می‌شود ، که این امر سبب خواهد شد تا سیستم های مسیریابی بردار فاصله برای شبکه های سیار بی سیم کارایی قابل توجهی نداشته باشند.

طراحی اغلب پروتکل های چند بخشی به صورت مستقل نشات گرفته از روالهای اصلی پروتکل مسیریابی تک بخشی می‌باشد. با این وجود، آنها برای ایجاد درخت هنوز نیازمند اطلاعات مسیریابی تک بخشی (نظیر کنترل کوتاه‌ترین مسیر معکوس، ارسال پیام های اتصال/ یا قطع ، غیره) هستند. سربار كانال مرتبط با آپدیت های جدول مسیریابی به طور آشکاری بر روی عملکرد ترافیک داده (یعنی، پهنای باند موجود کمتر و نرخ اتلاف بالاتر) تأثیر گذار خواهد بود.

در این مطالعه، ما یک پروتکل چند بخشی را پیشنهاد می‌نماییم که متشکل از ویژگی طراحی مسیریابی برحسب تقاضای خود می‌باشد، بر این مبنا از سربار کانال اجتناب شده و  مقیاس پذیری نیز افزایش می‌یابد. پروتکل چند بخشی برحسب تقاضای كنونی به هیچ گونه مسیریابی تک بخشی نیاز نخواهد داشت. این سیستم ‌برای هر گونه از سیستم های کاربردی مسیریابی برحسب تقاضا کاربرد خواهد داشت. علاوه بر استفاده از سیستم مسیریابی برحسب تقاضا، پروتکل چند بخشی ما از طریق اکتشاف خصیصه انتشار ذاتی رسانه بی سیم از سربار مرتبط با حفظ و نگهداری درخت نیز اجتناب می‌نماید. به جای استفاده از زیرساخت های درخت همانند پروتکل های چند بخشی متعارف، پروتکل ما از” گروه ارسال”، تعدادی از گره ها که مسئول ارسال داده های چند بخشی هستند، جهت تحویل ترافیک چند بخشی، استفاده می‌نماید. ساختار گروه ارسال همچنین سبب کاهش سربار انباره می‌شود (مزیتی كه در پروتکل های چند بخشی متعارف جهت حفظ و نگهداری درخت های چند بخشی مورد نیاز می‌باشد)؛ بعلاوه اتصال پذیری در بین اعضای چند بخشی بصورت راحت‌تری اعمال خواهد شد (در این مقوله كفایت خواهد داشت كه توپولوژی مش، تشكیل شده بوسیله لینک های جفت های عضو، قابلیت شنیدن/ اعلان اتصال هر یک از گره ها را داشته باشند (عدم وجود جزایر)؛ در حالی که در طراحی سیستم درختی، مش می‌بایست در بردارنده یک یا چند  درخت از قبل مشخص شده باشد – كه یک ضرورت کاملاً اکید و سخت گیرانه بشمار خواهد آمد). کاهش سربار  کانال و ذخیره گاه و اتصال پذیری آزاد/ واهلش شده سبب می‌شود تا این پروتکل از مقیاس پذیری بالاتری برای شبکه های بزرگ برخوردار باشد و همچنین از ثبات بیشتری برای شبکه های بی سیم سیار نیز بهره جوید. پروتکل چند بخشی گروه ارسال در ابتدا در [6] با استفاده از ساختار مسیریابی متعارف (بلمن فورد – Bellman Ford) معرفی شد. این مقاله نسبت به اصلاح و تعمیم چنین سیستمی، ‌از طریق مشارکت سیستم مسیریابی برحسب تقاضا درآن، اقدام خواهد نمود.

بخش2 پروتکل چند بخشی گروه ارسال، با استفاده از اطلاعات مسیریابی پایه، که بوسیله آپدیت جداول مسیریابی تامین می‌شود را معرفی می‌نماید (بلمن فورد [3]). بخش 3 اقدام به تشریح تفصیلی پروتکل چند بخشی برحسب تقاضا خواهد نمود. بخش 4 زیرساختار این شبکه را بررسی می‌نماید. بخش 5 محیط شبیه سازی را مورد خطاب قرار می‌دهد. بخش6 جزئیات ارزیابی عملکرد را با زگو خواهد نمود. در نهایت، بخش 7  نتیجه گیری این مقاله را مطر ح می‌‌سازد.

2- پروتکل  چند بخشی گروه ارسال (FGMP)

در یک کانال انتشار بی سیم، هیچگونه ایده‌ای در خصوص رابط صریح لینک، همانند مبحث موجود در کانال نقطه به نقطه سیم‌دار در این زمینه، وجود ندارد. روش ارسال چند بخشی بر مبنای گره ها ( مسیریاب ها) می‌باشد که به جای پذیرش لینک های خروجی اقدام به پذیرش پاکت های چند بخشی می‌نمایند که بر مبنای آن این پاكتها ارسال می‌شوند. پروتکل های چند بخشی متعارف درختی بر مبنای لینک های بالا دست و پایین دست عمل می‌نمایند (نظیر CBT، [2, 4]، PIM، [10]، DVMRP، [11]). این لینک ها تشکیل دهنده یک یا چند درخت چند بخشی می‌باشند. همانگونه که قبلاً ذکر شد، سیستم چند بخشی مبتنی بر لینک و مبتنی بر درخت در اینجا چندان کارایی نخواهد داشت كه علت آن نیز بواسطه آن است كه رویه حفظ و نگهداری لینک بالادست و پایین دست در یک شبکه سیار بی سیم پر هزینه و غیر دقیق می‌باشد.

 1-2. حفظ و نگهداری FG از طریق اعلان گیرنده (FGMP-RA)

یک روش جهت اعلان عضویت بدین صورت خواهد بود که اجازه داده شود تا هر گیرنده به صورت دوره ای و کلی اقدام به انتشار سیلابی اطلاعات اعضای خود (درخواست اتصال) نماید که فرمت آن در جدول 1 ذکر شده است. TTL سبب محدود شدن حوزه این سیلاب  خواهد شد. هر فرستنده اقدام به حفظ یک جدول عضو به شرح جدول 2 خواهد نمود. به هنگامی‌که یک فرستنده درخواست اتصال را از اعضای گیرنده دریافت داشت، اقدام به آپدیت جدول عضو خود خواهد نمود. ورودیهای منقضی شده گیرنده از جدول عضو حذف خواهند شد. گره های غیر- فرستنده به سادگی اقدام به ارسال پاکت درخواست می‌نمایند. پس از بروز رسانی جدول عضو، فرستنده از آن جدول ارسال FW، منطبق با جدول 3، را ایجاد خواهد نمود. جهش بعدی در کوتاهترین مسیر به گیرنده از جداول مسیریابی موجود قبلی حاصل خواهد شد. جدول ارسال FW بوسیله فرستنده به کلیه گره های مجاور ارسال می‌شود، اما تنها گره های مجاوری که در لیست جهش بعدی (گره‌های مجاور جهش بعد) مشخص شده اند این جدول ارسال را می‌پذیرند (با این وجود، کلیه گره های مجاور می‌توانند از این موضوع اطلاع یابند). هر گره مجاور در لیست جهش بعدی، از طریق استخراج ورودی ها، اقدام به ایجاد جدول ارسال خود نموده و با استفاده از جدول از قبل موجود مسیریابی سعی بر یافتن جهش‌های بعدی می‌نماید. پس از ایجاد جدولFW، ارسال مجدد آن به گره های مجاور عملی می‌گردد تا در نهایت به كلیه گیرنده ها دسترسی حاصل شود. توجه داشته باشید که FW پس از استفاده حذف خواهد شد. از طرف دیگر، جدول عضو به صورت دائمی‌‌باقی خواهد ماند. مکانیزم انتشار جدول ارسال FW به صورت الزامی‌‌سبب فعال سازی کلیه گره هایی بر روی درخت منبع می‌شود که ریشه در فرستنده دارند. این گره ها بعنوان بخشی از FG به شمار می‌آیند. در هر مرحله، گره ها در لیست گره مجاور جهش بعدی، پس از دریافت جدول ارسال، پرچم ارسال را فعال ساخته و اقدام به رفرش تایمر ارسال می‌نمایند. پیکربندی دینامیکی مجدد حالت نرم قابلیت انطباق با یک توپولوژی در حال تغییر را فراهم می‌سازد.

2-2. حفظ FG از طریق اعلان فرستنده (FGMP-SA)

روش دیگر جهت اعلان عضویت بدین صورت می‌باشد تا اجازه داده شود تا فرستنده ها اقدام به ارسال سیلابی اطلاعات فرستنده نمایند. در صورتی كه تعداد فرستنده ها كمتر از تعداد گیرنده ها باشند، اعلان فرستنده كاراتر از اعلان گیرنده خواهد بود. اغلب برنامه های كاربردی چند بخشی متعلق به این دسته بندی می‌باشند. همانند مبحث مرتبط با اعلان گیرنده، فرستنده ها نیز می‌بایست بصورت دوره ای اقدام به ارسال سیلابی اطلاعات فرستنده ‌نمایند. براین مبنا، گیرنده ها وضعیت فرستنده ها را جمع‌آوری نموده و سپس به صورت دوره ای اقدام به انتشار «جداول پیوندی» نموده تا آنكه قابلیت ایجاد و حفظ گروه ارسال FG بوجود آید. این «جداول پیوندی» دارای فرمت یكسانی همانند «جدول ارسال» خواهند بود، به جزء آنكه جدول پیوندی حاوی مشخصه های فرستنده می‌باشد در حالی كه جدول ارسال حاوی شناسه گیرنده خواهد بود. پرچم ارسال و تایمر به هنگامی‌‌فعال می‌گردند كه یك گره جدول پیوندی را دریافت نماید. گروه ارسال به وسیله فرستنده ها در سیستم اعلان گیرنده (رفرش بصورت وضعیت نرم) و همچنین بوسیله  گیرندگان در سیستم اعلان فرستنده حفظ می‌شود.

3- سیستم برحسب تقاضای FGMP

در بخش قبلی، FGMP از جدول ارسال/ پیوند جهت حفظ گروه ارسال استفاده نموده است. در هر مرحله گره میانجی نیازمند آن است تا اطلاعات مسیریابی بدین جدول ارسال شود. اطلاعات جهش بعدی در جدول مسیریابی را می‌توان به روش مسیریابی برحسب تقاضا به جای استفاده از آپدیت های دوره ای جدول مسیریابی ایجاد و حفظ و نگهداری نمود. برای تقلیل سربار كانال و افزایش رویه تحویل اطلاعات بصورتی كار و موثر، می‌توان به جای استفاده از آپدیت‌های دوره‌ای جدول مسیریابی، با استفاده از روش مسیریابی برحسب تقاضا اقدام به ایجاد و حفظ جدول مسیریابی نمود. فرمت ورودی جدول مسیریابی پروتكل مسیریابی برحسب تقاضا در جدول 4 نشان داده شده است. متفاوت از سیستم ارائه شده بوسیله بلمن فورد، یك فیلد اضافه بنام «تایمر» در این مورد به چشم می‌خورد. ورودی‌هایی كه دارای تایمر منقضی شده می‌باشند از جدول مسیریابی حذف می‌گردند و از این طریق سبب صرفه جویی در نیاز به حافظه یا فضای ذخیره سازی برای گره‌های سیار می‌شود. در اینجا دو فاز جهت استقرار اطلاعات جهش بعدی برای FGMP برحسب تقاضا وجود دارد. یكی از آنها تحت عنوان «فاز درخواست» می‌باشد كه به وسیله اعضای چند بخشی، جهت ایجاد اطلاعات مسیریابی (جهش بعدی) برای جدول ارسال/ پیوند، صادر می‌شود. فاز دوم كه تحت عنوان «فاز ریكاوری» خوانده می‌شود به منظور درخواست اطلاعات جهش بعدی به كار گرفته خواهد شد، البته در صورتی كه چنین اطلاعاتی، به هنگامی‌كه گره ارسال اقدام به ارسال جدول ارسال/ پیوند می‌نماید، موجود نباشد. از آنجائیكه این دو فاز همچنین در برخی از الگوریتم های مسیریابی برحسب تقاضا نیز یافت می‌شوند، ما به طور خلاصه اقدام به  بررسی سیستم مسیریابی برحسب تقاضا در بخش بعد خواهیم نمود.

1-3. بررسی پروتكل مسیریابی برحسب تقاضا

پروتكل های مسیریابی برادار فاصله [19] نیازمند آپدیت اطلاعات مسیریابی از طریق تبادل دوره‌ای جدول مسیریابی با گره‌های مجاور خود می‌باشند. به هنگامی‌كه اندازه جدول مسیریابی بسیار بزرگ باشد و توپولوژی شبكه به صورت ایستایی نباشد، سربار تبادل جداول مسیریابی سبب كاهش كارایی مسیریابی خواهد شد. این موقعیت در شبكه های بی سیم سیار(شبكه‌های اقتضایی) در حالت چند جهشی رخ خواهد داد. بواسطه وجود تحرك و عدم وجود زیرشبكه‌های استاتیك، هر گره در شبكه اقتضایی بعنوان یك مسیریاب عمل خواهد نمود. این بدان معنا می‌باشد كه در صورتی كه تعداد N گره بزرگ سیار در شبكه  موجود باشد، اندازه جدول مسیریابی نیز N ورودی خواهد بود. به هنگامی‌كه اندازه شبكه بزرگ باشد و تحرك نیز بالا باشد، مسیریابی بردار فاصله غیر مكفی خواهد شد. چندین پروتكل مسیریابی اخیراً برای شبكه های اقتضایی پیشنهاد شده اند     [8, 19, 15]. هر یك از این سیستم ها جهت پشتیبانی از رویه چند بخشی برحسب تقاضا از  كفایت لازم برخوردار خواهند بود. در این مطالعه، ما از پروتكل مسیریابی برحسب تقاضا كه به وسیله [20] پیشنهاد شده است استفاده نموده و آن را در FGMP بكار گرفتیم. اصل اولیه مسیریابی برحسب تقاضا حفظ اطلاعات مسیریابی برای جفت های منبع/ مقصد فعال می‌باشد. به هنگامی‌كه یك منبع S خواسته باشد تا داده ای را به یك مقصد D ارسال نماید و نتواند D را در جدول مسیریابی خود بیابد، این گره یك پیام REQUEST را برای یافتن مسیری به D ارسال می‌نماید. پیامهای REQUEST به صورت سیلابی در شبكه جریان یافته تا آنكه به گره های مد نظر كه دارای اطلاعات مسیریابی به D می‌باشند برسد. گره ای كه در جدول مسیریابی خود دارای اطلاعات مسیریابی به D است اقدام ارسال یك پیام REPLY به گره S خواهد نمود. مسیرها با استفاده از اصل كاملاً شناخته شده «فراگیری پسرو» محاسبه شده، و با دیگر پارامترها، در اتصالات داخلی LAN از طریق پلهای درخت پوشا بكار گرفته می‌شوند. بطور مثال پیام های REQUEST سبب ایجاد ورودی های مسیریابی مسیر معكوس به S خواهند شد. پیام های REPLY  اقدام به ایجاد ورودی های مسیریابی  ارسال از S به D می‌نمایند. پس از آنكه یك یا چند مسیر به مقصد تعیین شد، منبع مربوطه می‌تواند داده ها را از طریق انتخاب یك مسیر مناسب ارسال نماید. در اینجا هیچگونه ترافیك RTU وجود نخواهد داشت. برای هر گره، ورودی های مسیریابی در جدول مسیریابی تنها با استفاده از پیام های REQUEST و REPLY، كه هم كوچك می‌باشند و هم از نظر اندازه نیز ثابت هستند، ساخته می‌شوند. تفاوت اصلی بین بردار فاصله و مسیر برحسب تقاضا آن است كه جداول مسیریابی برحسب تقاضا به صورت دینامیكی ایجاد شده و بر مبنای نیاز ترافیكی به جای تغییرات توپولوژیكی آپدیت می‌شوند و از این طریق سبب كاهش سربار حافظه برای جدول مسیریابی در موقعیت های ترافیكی پراكنده خواهند شد. این صرفه جویی فضای ذخیره برای شبكه های سیار بسیار مهم بوده و سبب خواهد شد تا چنین شبكه ای از مقیاس پذیری بالاتری برخوردار گردد. هر ورودی در ارتباط با یك تایمر می‌باشد كه به وسیله ترافیك داده رفرش یا نوسازی خواهد شد. ورودی قدیمی‌‌پس از تایم اوت شدن حذف خواهد شد. این طرح حفظ و نگهداری وضعیت نرم در یك محیط تبادلی دینامیكی الزامی‌خواهد بود [5]. مسیرهای معكوس تكراری و مسیرهای ارسال  كه به وسیله پیام های REQUEST و REPLY ایجاد شده اند تایم اوت شده و از جداول مسیریابی حذف می‌شوند. تنها مسیرهای فعال كه به وسیله ترافیك داده رفرش شده اند حفظ خواهند شد. شكل 5 نشان دهنده مثالی از سیستم مسیریابی برحسب تقاضا می‌باشد: شكل 5 (ب) معرف مسیرهای معكوس از كلیه گره ها به منبع S پس از ارسال سیلابی REQUESTها می‌باشد. شكل 5 (ج) نیز معرف مسیر ارسال از S  به مقصد D است (در این مثال، تنها D مسیر مرتبط با خود را می‌داند و بنابر قادر به بازگرداندن پیام REPLY می‌باشد؛ و در نهایت شكل 5 (د) معرف موقعیت نهایی است كه در آن مسیرهای قدیمی‌حذف می‌شوند.

2-3. فاز درخواست برحسب تقاضا

در FGMP برحسب تقاضا، بدون آپدیت های دوره ای جداول مسیریابی، ما نیاز خواهیم داشت تا نسبت به یافتن راهی جهت استقرار اطلاعات مسیریابی مورد نیاز برای FGMP اقدام نمائیم. در FGMP-RA، پیام های اعلان (درخواست های اتصال) كه به وسیله اعضای گیرنده صادر شده است را می‌توان جهت به وجود آوردن اطلاعات مسیر از فرستنده ها به گیرنده ها مورد استفاده قرار داد. در این ارتباط، برخی از ویژگی های مرتبط را باید با درخواست اتصال همراه داشت تا آنكه قابلیت استقرار اطلاعات مسیر وجود داشته باشد. جدول 5 نشان دهنده فرمت درخواست اتصال برحسب تقاضا می‌باشد. «شناسه ارسال» بعنوان شناسه گرهی تلقی می‌شود كه در حال حاضر اقدام به ارسال درخواست نموده است. «Hops» نیز تعداد / شمارنده جهشی است كه به وسیله پیام درخواست پیموده شده است. به هنگامی‌كه یك گره n پیام درخواست اتصال را دریافت می‌دارد، كه شامل شناسه عضو گیرنده R_i  از گره مجاور m می‌باشد، گره n جدول مسیریابی خود را مورد بررسی قرار می‌دهد.

3-3. وصله – مجدد جهش بعدی

 سیستم چند بخشی برحسب تقاضا از پیام های اعلان عضو جهت ایجاد یا آپدیت اطلاعات مسیریابی استفاده می‌نماید. با این وجود، هدف اصلی اعلان پیام ها بروز رسانی وضعیت عضویت به جای حفظ وضعیت مسیریابی خواهد بود. در سیستمBellman-Ford+FGMP، هر گره عیناً اقدام به ارسال پیام های اعلان (به صورت سیلابی) بدون بر جای گذاشتن هر ردی در گره های میانجی می‌نمایند چرا كه اطلاعات مسیریابی بوسیله RTU حفظ و نگهداری خواهد شد. در مورد سیستم برحسب تقاضا، علاوه بر ارسال پیام های اعلان، هر گره اقدام به بروزرسانی جدول مسیریابی خود بر مبنای محتوای پیام دریافتی خواهد نمود. سیستم مسیریابی برحسب تقاضا سبب افزایش تكرار با تعدد اعلان نخواهد شد. این سیستم تنها به صورت حاشیه ای سبب افزایش سربار كانال می‌شود (اندازه پیام تنها به میزان دو فیلد افزایش می‌یابد، با این حال این اندازه بسیار كوچكتر از اندازه جدول مسیریابی خواهد بود). سیستم مسیریابی برحسب تقاضا كلیه اطلاعات مسیریابی مورد نیاز برای FGMP، همانند اطلاعات جهش بعدی به منظور ایجاد جدول ارسال/ اتصال، را خود ایجاد می‌نماید، رویه ای كه در مقابل قابلیت حفظ گروه ارسال( FG) را نیز خواهد داشت. با این وجود، اطلاعات مسیر ایجاد شده یا  بروز رسانی شده بوسیله پیام های اعلان ممكن است قابلیت رهگیری تحرك بالا را نداشته باشند. این بدان معناست كه به هنگامی‌كه یك گره ارسال یك جدول ارسال/ اتصال را دریافت می‌دارد و می‌خواهد اقدام به ایجاد یك جدول ارسال/ اتصال جدید جهت ارسال برحسب جدول مسیریابی خود نماید، ممكن است كشف نماید كه چنین موردی از اطلاعات جهش بعدی برای برخی از مقاصد برخوردار نمی‌باشد. جهت فایق آمدن بر این مشكل به هنگامی‌كه جهش بعدی به عضو m_k موجود نباشد، یك درخواست مسیر، كه بعنوان یك درخواست تك بخشی برحسب تقاضا می‌باشد، صادر شده تا آنكه یك مسیر جدید به عضو m_k تخصیص داده شود. نیازی جهت ارسال سیلابی این درخواست مسیر به كل شبكه، همانند درخواست تك بخشی برحسب تقاضای ژنریك یا عمومی، وجود ندارد. از آنجائیكه اطلاعات مسیر به m_k قبلاً در این شبكه از طریق پیام های اعلان m_k ایجاد شده است، دو یا سه كاوش جهش (TTL=2 – 3)، برای دسترسی به گره هایی كه دارای اطلاعات مسیریابی برای m_k می‌باشند، كفایت خواهد داشت و براین مبنا زمان وقفه یا بیكاری كم خواهد شد. پس از دریافت پاسخ ها، اطلاعات جهش بعدی بازیافت شده و جدول ارسال/ اتصال به مسیر جدید تحویل می‌گردد.

4-3. استراتژی نوسازی یا رفرش

عملکرد طرح‌های حفظ و نگهداری وضعیت نرم تحت تأثیر فاصله نوسازی یا رفرش (چگونگی تعداد و تناوب وضعیت رفرش) و دوره تایم اوت (مدت زمان تداوم این وضعیت) [5] می‌باشد. سیستم چند بخشی برحسب تقاضا از حالت نرم برای هر دو مورد مسیریابی برحسب تقاضا و حفظ و نگهداری سیستم چند بخشی استفاده می‌نماید. فاصله‌های رفرش و تایم اوت به شرح ذیل تعریف می‌گردند:

RTE timeout: فاصله تایم اوت ورودی های جدول  مسیریابی (RTE).

MEM refresh: فاصله رفرش پیام های اعلان عضو

MEM timeout: فاصله تایم اوت وضعیت عضویت

FT refresh: فاصله رفرش جداول ارسال/ اتصال.

FG timeout: فاصله تایم اوت گره های ارسال.

پیام های اعلان عضو بوسیله اعضای گیرنده / فرستنده برحسب MEM- refresh صادر می‌شوند، همچنین اعضای قدیمی كه ‌در جداول عضو در گیرنده / فرستنده نگهداری شده‌اند، بر مبنای MEM timeout حذف می‌شوند. ورودی های مسیریابی در جداول مسیریابی برحسب تقاضا در صورتی که دوره حیات آنها فراتر از RTE timeout گردد حذف خواهند شد. جداول ارسال / اتصال به صورت دوره ای بوسیله اعضای فرستنده/ گیرنده برحسب FT refresh صادر می‌شوند. هر گونه آپدیت جداول عضو سبب فعالیت جداول ارسال/ اتصال نیز خواهد شد. گره های ارسال بوسیله جداول ارسال/ اتصال رفرش شده و سپس پس از تایم اوت به گره های غیر ارسالی تنزل خواهند یافت (البته در صورتی که دوره حیات آنها فراتر از FG timeout گردد). به منظور انطباق با توپولوژی در حال تغییر، این پارامترها را می‌بایست با مقادیر مکفی آنها تنظیم كرد. بخش 5 نشان دهنده مقادیر پارامتری می‌باشد که در مدل های شبیه سازی ما انتخاب شده اند.

4- زیر ساختار شبکه چند جهشی

در این بخش، ما به تفصیل آن دسته از پروتکل های چند جهشی را مورد بحث قرار دادیم که در آزمایشات ما مورد استفاده قرار خواهند گرفت. این زیر ساختار در حقیقت یک مبنای  چند جهشی  خوشه‌ای می‌باشد [7, 14]. تجمع گره ها در خوشه ها تحت کنترل سرایند خوشه فراهم آورنده یک چارچوب مناسب برای توسعه پروتکل های کارا در لایه MAC می‌باشد (نظیر مجزا سازی کد در بین خوشه ها، دسترسی کانال، تخصیص پهنای باند) [14]. در الگوریتم خوشه بندی توزیعی ما، گره ها برمبنای معیارهای ترجیحی، بعنوان سرایندهای خوشه انتخاب می‌شوند (نظیر حداقل شماره شناسه، غیره). کلیه گره ها، در محدوده ارسال یک سرایند خوشه، متعلق به خوشه یکسانی می‌باشند. این بدان معنا است كه کلیه گره ها در یک خوشه قابلیت برقراری ارتباط به صورت مستقیم با یک سرایند خوشه را داشته و (احتمالاً) می‌توانند با یکدیگر نیز ارتباط برقرار نمایند. گره‌هایی که متعلق به بیش از یک خوشه باشند تحت عنوان گیت وی ها خوانده می‌شوند. گیت‌وی‌ها از ارتباطات بین خوشه های مجاور پشتیبانی می‌نمایند. در یک شبکه سیار، ثبات بعنوان یك معیار مهم در طراحی الگوریتم تلقی می‌شود. تغییرات سرایند خوشه به صورت مکرر تأثیر معکوسی را بر عملکرد پروتکل های دیگر نظیر برنامه ریزی و تخصیص منابع برجای خواهد گذاشت. بر این مبنا از الگوریتم خوشه بندی حداقل تغییرات سرایند خوشه (LCC) استفاده می‌نماییم [7] ، که سبب به حداقل رسانی تغییرات سرایند خوشه خواهد شد. علاوه براین، می‌توان از شرط «ترجیحی» نیز بهره گرفت که بر مبنای آن سرآیندهای خوشه در بین گره های «دارای حرکت آهسته» انتخاب می‌شوند. علاوه بر انتخاب سرایند خوشه، رویه‌های بیشتری جهت مدیریت خوشه ها مورد نیاز می‌باشند. به طور مثال در صورتی که از کدهای انتشار استفاده شود، گره ها می‌بایست در توافق با یک کد کنترلی مشترک برای آغاز رویه های عملیاتی و پیکر بندی مجدد باشند [14] همچنین آنها باید در راستای انتخاب کدهای  متعامد در کلاسترهای مجاور و یا غیره باشند. راه حل های خاص در [13] گزارش شده اند.

5- محیط شبیه سازی

یک شبیه ساز شبکه بی سیم سیار چند جهشی با استفاده از زبان شبیه سازی موازی Maisie توسعه یافت. این شبیه ساز دارای جزئیات بسیاری از این نظر می‌باشد که قابلیت مدلسازی کلیه تبادلات  پیام کنترلی در لایهMAC (نظیر نمونه برداری) و لایه شبکه (نظیر جداول مسیریابی بلمن فورد و پیام های m-بخشی اتصال/انفصال) را خواهد داشت. بنابراین، یک شبیه ساز به ما این امکان را می‌دهد تا بتوانیم نسبت به مانیتورینگ یا کنترل ترافیک O/H پروتکل ها اقدام نماییم. این شبکه شامل 100 میزبان سیار می‌باشد که به صورت تصادفی در کلیه مسیرها با یک سرعت میانگین از قبل طراحی شده در یک فضای 1000 در1000 متر مربع قرار گرفته اند. یک مدل بازتاب کرانه نیز مد نظر قرار می‌گیرد. محدوده ارسال رادیویی120 متر می‌باشد. کانال انتشار فضای آزاد نیز مدنظر خواهد بود، به جزء آنکه موارد دیگری مشخص شده باشند. سرعت داده  نیز 2 مگابیت در ثانیه در نظر گرفته شده است. طول پاکت برای داده 10 کیلو بیت مشخص شد، 2 کیلوبیت برای جداول مسیریابی و500 بیت برای پاکت های کنترلMAC و جداول کنترل چند بخشی. بنابراین، زمان ارسال برای پاکت داده 5 میلی ثانیه، برای جدول مسیریابی1 میلی ثانیه و برای پاکت کنترل 25/0 میلی ثانیه مشخص شد. اندازه بافردر هر گره 10 پاکت تعیین گردد.

6- ارزیابی عملکرد

در این بخش ما نتایج شبیه سازی را عرضه می‌داریم که در آن عملکرد یک سیستم چند بخشی FGMP برحسب تقاضا به صورت گسترده مورد ارزیابی قرار گرفته و با FGMP (بلمن-فورد) مقایسه می‌شود. یک مقایسه محدود با DVMRP و درخت به اشتراک گذاشته شده نیز ارائه خواهد شد. بهره گیری متناسب از کانال، پیام های کنترلی و سربار انباره در ابتدا مورد ارزیابی قرار گرفته تا کارایی سیستم  مسیریابی برحسب تقاضا مشخص شود. عملکرد چند بخشی سپس جهت اثبات کارایی سیستم چند بخشی برحسب تقاضا مورد سنجش قرار خواهد گرفت. سیستم چند بخشی یک به چند با استفاده از FGMP-SA نیز از بخش1-6 الی بخش5-6 ارزیابی می‌گردد. بخش6-6 بارها و پیکر بندی های دیگر را مورد کنکاش قرار می‌دهد.

1-6. بهره گیری از كانال

مجموع ظرفیت شبكه بصورت C=S*B (بیت‌ها) تعریف می‌شود، جائیكه S تعداد میانگین خوشه‌ها می‌باشد و B پهنای باند بی سیم (بیت در ثانیه) محسوب خواهد شد. سربار كانال  RTU نیز به شرح ذیل مشخص می‌گردد:

2-6. سربار پیام كنترل

سیستم چند بخشی برحسب تقاضا سبب ایجاد و حفظ و نگهداری اطلاعات مسیریابی از طریق استفاده از درخواست ها / پاسخ های برحسب تقاضا و پیام های سلام (hello) خواهد شد. درخواست برحسب تقاضا شامل پیامهای اعلان عضو، درخواست‌های وصله- مجدد جهش بعدی و درخواست‌های تك بخشی می‌باشد. شكل 10 نشان دهنده سربار (مجموعا بیت‌های) كلیه پیامهای كنترلی برای FGMP-SA برحسب تقاضا می‌باشد. در مقایسه با شكل 9 كه از سیستم بلمن – فورد استفاده می‌كند، سربار كنترل برحسب تقاضا بسیار كمتر از نیمی از آپدیت‌های جدول مسیریابی (RTU) می‌باشد. توجه داشته باشید كه سربار پیام RTU در شكل9 بر 40 تقسیم شده است تا آنكه در نمودار بخوبی جای گیرد. مشاركت اصلی در پیام كنترلی O/H در سیستم برحسب تقاضا پیام سلام می‌باشد، كه تعدد آن با توجه به تحرك افزایش می‌یابد. سربار اعلان عضو برای سیستم بلمن – فورد به میزان اندكی كمتر از سربار سیستم برحسب تقاضا می‌باشد، چرا كه در بلمن – فورد هر پیام اعلان تنها  یكبار در هر گره (به صورت سیلابی) ارسال خواهد شد. پیام اعلان در سیستم برحسب تقاضا ممكن است بیش از یكبار ارسال شود، كه دلیل آن نیز بدین صورت مطرح می‌شود كه تعداد جهش حمل شده در سرایند پیام، مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات مسیریابی در صورتی كه تعداد جهش بهتر از تعداد قبلی باشد آپدیت خواهد شد.

3-6. سربار انباره

یكی دیگر از مزیت های سیستم مسیریابی برحسب تقاضا كاهش اندازه جدول مسیریابی می‌باشد. این امر در مبحث مقیاس پذیری اندازه شبكه بزرگ بسیار مهم تلقی می‌گردد. در یك شبكه سیار چند جهشی، هر گره بعنوان یك مسیریاب عمل خواهد نمود. در اینجا هیچگونه شبكه فرعی صریحی همراه با ساختار سلسله مراتبی وجود نخواهد داشت. بنابراین، لازم می‌باشد تا اقدام به حفظ یك ورودی برای هر گره و به هنگامی نمائیم كه از سیستم بردار فاصله استفاده می‌نماییم. چنین موضوعی سبب محدود شدن مقیاس پذیری خواهد شد، چرا كه این مورد نهایتاً باعث افزایش سربار كانال و انباره می‌گردد. به منظور ارزیابی سربار جدول مسیریابی برای سیستم مسیریابی برحسب تقاضا، ما تعداد میانگین ورودی های جدول مسیریابی(RTEها) را مورد سنجش قرار می‌دهیم. تعداد RTEها برای هر 20 میلی ثانیه مورد ارزیابی قرار گرفته و  میانگین مربوطه در كل محیط آزمایشی حاصل می‌شود. تعداد میانگین RTEها برحسب گره در شكل 11 نشان داده شده است. ما بدین موضوع توجه می‌نماییم كه سیستم برحسب تقاضا تنها نیازمند تقریباً 12 مورد از RTEها خواهد بود، در حالی كه سیستم بلمن- فورد در بردارنده 95 الی100  مورد (وابسته به سرعت) برای یك زیرساختار100 گرهی می‌باشد. در شكل11 ما همچنین تعداد حداكثری RTE استفاده شده بوسیله سیستم مسیریابی بر حسب تقاضا در طی این آزمایش را نشان می‌دهیم كه همچنین بسیار كمتر از 100 مورد استفاده شده در سیستم بلمن- فورد می‌باشد.

4-6. عملكرد كلی یا توان عملیاتی و حاصل كار

 جهت ارزیابی عملكرد چند بخشی، ما اقدام به برآورد «عملكرد حاصله» در گیرنده ها نمودیم. این عملكرد بعنوان مجموع پاكت های چند بخشی تحویل شده به  تعداد كل گیرندگان، به استثنای پاكت های المثنی، مد نظر خواهد بود. همانگونه كه قبلاً تشریح شد، امكان تحویل كلیه پاكت‌ها بواسطه مشكلات اورفلو یا سرریز بافر و افت پاكت ها وجود نخواهد داشت. بعلاوه، عملكرد حاصله تحت تأثیر دو فاكتور قرار دارد (الف) اتلاف موقت یك مسیر چند بخشی، بواسطه تحرك و (ب) تعمیرات كلی و اساسی (O/H) خط كه بواسطه پیام های كنترلی كه به صورت غیر مستقیم سبب بروز تراكم و سرریز بافر خواهد شد. بنابراین، عملكرد كلی و مطلوب خالص را می‌توان بعنوان یك برآورد انباشته مناسب مرتبط با عملكرد چند بخشی محسوب كرد (یعنی قابلیت مقاومت در برابر تحرك یا جابجایی و كاهش عملیات نگهداری و تعمیرات مقتضی).

5-6. تأخیر و جهش ها

میانگین تأخیر و تعداد جهش نیز در این مبحث مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. میانگین تأخیر و تعداد جهش در هر عضو گیرنده مورد سنجش قرار خواهد گرفت. هر پاكت چند بخشی حامل زمانی با مهر تایید فرستنده و شمارنده جهش می‌باشد. مجموع تأخیر و شمارنده/ تعداد جهش بصورت انباشته درآمده و میانگین آنها با توجه به كل رویه‌های اجرایی شبیه سازی حاصل می‌شود. این تأخیر شامل تاخیر انتقال و تأخیر صف بندی می‌باشد. شكل13 معرف میانگین تأخیر و شكل14 در بردارنده میانگین تعداد جهش است. سیستم چند بخشی برحسب تقاضا دارای تأخیر بسیار كمتری در حالت تحرك بالا می‌باشد كه علت آن كارایی كانال (بدون RTU) و كارایی شناسه (بدون رقابت گره های مجاور) می‌باشد. نتیجه حاصله تا اندازه ای تعجب برانگیز می‌باشد، چرا كه معمولاً سیستم مسیریابی برحسب تقاضا در یك سیستم تك بخشی از تأخیر طولانی‌تری، بواسطه زمان وقفه درخواست/ پاسخ، برخوردار می‌باشد. با این وجود در FGMP، اغلب درخواست های برحسب تقاضا به وسیله پیام اعلان عضو اعمال شده وهیچگونه پاسخی مورد نیاز نمی‌باشد و از این طریق از بروز كمون یا وقفه زمانی جلوگیری خواهد شد. درخواست/ پاسخ برحسب تقاضا تنها برای یافتن جهش بعدی جدید و به هنگامی‌كه جهش قبلی موجود نمی‌باشد مورد نیاز خواهد بود. چنین موردی تنها زمانی بوجود می‌آید كه توپولوژی تغییرنموده باشد. با این وجود، كمون مرتبط با یافتن جهش بعدی اندك خواهد بود، چراكه اطلاعات جهش بعدی را می‌توان از گره هایی كه 2 یا3 جهش آن طرف‌تر هستند یافت. دلیل این ویژگی آن است كه اطلاعات مسیر به گره های عضو، به صورت دوره ای بوسیله پیام های اعلان عضو حاصل خواهند شد، پیام‌هایی كه به صورت مؤثر سبب حفظ مسیرها از كلیه گره ها بسمت گره های عضو می‌شوند.

6-6 اعلان فرستنده در برابر اعلان گیرنده

در این بخش ما ارزیابی عملكرد برای پیكربندی های مختلف و بار شبكه را مورد بررسی قرار می‌دهیم. شكل 15 معرف مقایسه طرح‌های اعلام فرستنده (SA) و اعلان گیرنده(RA) برای FGMP در سیستم چند بخشی یك – به – چند می‌باشد. همانگونه كه انتظار می‌رود، SA از مزیت پیكربندی یك به چند استفاده نموده  و از عملكرد نسبتاً بهتری در مقایسه با RA،  در هر دو مورد سیستم های بلمن – فورد و برحسب تقاضا، برخوردار خواهد بود.

7-6. الگوی ترافیكی چند به چند

شكل‌های 16، 17 و 18 معرف نتایج حاصله برای پیكربندی چند به چند جهت اثبات این موضوع می‌باشد كه سیستم چند بخشی برحسب تقاضا از عملكرد بهتری در مقایسه با سیستم چند بخشی با استفاده ازالگوریتم بلمن – فورد برخوردار می‌باشد.

8-6. آزمایش بار سبك

مجموعه ای از آزمایشات بار سبك نیز اعمال شده و نتایج آن در شكل19 نشان داده شده اند. هیچگونه اتلاف پاكتی بواسطه سرریز بافر در محیط بار سبك و به هنگامی ‌كه400 پاكت فرستنده ارسال می‌شود وجود نخواهد داشت. بدون اتلاف پاكت، به طور مثال در سرعت پایین، عملكرد حاصله 3600 (9 گیرنده و یك فرستنده) می‌باشد. البته هیچگونه دستاوردی در ارتباط با عملكرد كلی برای سیستم چند بخشی برحسب تقاضا وجود ندارد كه علت آن نیز افت پاكت بواسطه تغییرات توپولوژیكی مشابه با هر دو رویه دیگر می‌باشد. با این وجود، تاخیر میانگین، هنوز برای سیستم برحسب تقاضا، در مقایسه با سیستم بلمن – فورد، بسیار بهتر خواهد بود.

9-6. مقیاس پذیری

مجموعه دیگری از آزمایشات جهت بررسی مقیاس پذیری در ارتباط با تعداد زیاد گره‌ها و اندازه شبكه در نظر گرفته شد. در ابتدا، ما مبحث عضو چندبخشی«انبوه» را در نظر داشته و بر این مبنا اندازه عضو را به50 (ا فرستنده و 49 گیرنده) افزایش دادیم. این بدان معناست كه نیمی ‌از گره ها اعضای سیستم چند بخشی به شمار می‌آیند. نتایج حاصله در شكل20 نشان داده شده اند. علیرغم این حقیقت كه سیستم برحسب تقاضا با توجه به تراكم عضویت وضعیتی مطلوبی نخواهد داشت، این سیستم هنوز نیز در مقایسه با سیستم بلمن – فورد عملكرد بسیار بهتری را از خود نشان می‌دهد. سربارRTU در سیستم بلمن – فورد به میزان زیادی بر روی عملكرد كلی و میانگین تاخیر، حتی برای عضویت متراكم، تأثیر می‌گذارد و ازاین طریق سبب كاهش مقیاس پذیری خواهد شد.

7- نتیجه گیری

در این تحقیق، یك دیدگاه جدید بدون سیم، بر مبنای سیستم چند بخشی اقتضایی یا ادهاک، پیشنهاد شده است که بر اساس گروهای ارسال و سیستم مسیریابی برحسب تقاضا می‌باشد. نتایج اولیه شبیه سازی معرف آن است که طرح پیشنهادی، در زمان تحرک بالا، از قدرت بیشتری در مقایسه با نگارشی از گروه ارسال برخوردار است كه مبتنی بار ساختار مسیریابی کلی (بلمن – فورد) می‌باشد. این سیستم همچنین در مقایسه با طرح های چند بخشی متعارف مبتنی بر درخت نظیر DVMRPو درخت به اشتراک گذاشته شده نیز از عملکرد بهتری برخوردار می‌باشد. دلایل این عملکرد عالی را می‌بایست در سربار کنترلی کمتر و ریکاوری سریعتر، ناشی از پارگی مسیر، دانست. مقیاس پذیری انباره نیز یکی از مواردی است که به وسیله سیستم مسیریابی برحسب تقاضا، مخصوصاً در شبکه های بزرگ با عضویت پراکنده، ارتقا یافته است. افزونه های بسیاری به طرح اولیه ارائه شده كه هم اکنون تحت بررسی می‌باشند. این مورد شامل راه‌ حلهایی در ارتباط با اندازه عضویت بزرگ و روش های برای جامعیت جستجوی چند بخشی مسیر برحسب تقاضا همراه با الگوریتم های مسیریابی تک بخشی برحسب تقاضای موجود می‌باشند.

پروتكل مسیریابی چندپخشی برحسب تقاضا شبکه های سیار بیسیم