مقالات ترجمه شده دانشگاهی ایران

لایحه حفاظت از بیمار و مراقبت مقرون به صرفه

لایحه حفاظت از بیمار و مراقبت مقرون به صرفه

لایحه حفاظت از بیمار و مراقبت مقرون به صرفه – ایران ترجمه – Irantarjomeh

 

مقالات ترجمه شده آماده گروه علوم اجتماعی
مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات رایگان

مطالعه 20 الی 100% رایگان مقالات ترجمه شده

1- قابلیت مطالعه رایگان 20 الی 100 درصدی مقالات 2- قابلیت سفارش فایل های این ترجمه با قیمتی مناسب مشتمل بر 3 فایل: pdf انگیسی و فارسی مقاله همراه با msword فارسی -- تذکر: برای استفاده گسترده تر کاربران گرامی از مقالات آماده ترجمه شده، قیمت خرید این مقالات بسیار کمتر از قیمت سفارش ترجمه می باشد.  

چگونگی سفارش

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه (شماره حساب) ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.com شامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر -- مقالات آماده سفارش داده شده عرفا در زمان اندک یا حداکثر ظرف مدت چند ساعت به ایمیل شما ارسال خواهند شد. در صورت نیاز فوری از طریق اس ام اس اطلاع دهید.

قیمت

قیمت این مقاله: 25000 تومان (ایران ترجمه - irantarjomeh)

توضیح

بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.

مقالات ترجمه شده علوم اجتماعی - ایران ترجمه - irantarjomeh
شماره
27
کد مقاله
SOC27
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
لایحه حفاظت از بیمار و مراقبت مقرون به صرفه
نام انگلیسی
Patient Protection and Affordable Care Act
تعداد صفحه به فارسی
46
تعداد صفحه به انگلیسی
17
کلمات کلیدی به فارسی
لایحه, حفاظت از بیمار, مراقبت, مقرون به صرفه
کلمات کلیدی به انگلیسی
Patient Protection, Affordable Care, Act
مرجع به فارسی
ویکی پدیا
مرجع به انگلیسی
Wikipedia
سال
کشور
ایالات متحده
لایحه حفاظت از بیمار و مراقبت مقرون به صرفه
ویکی پدیا
 
لایحه حفاظت از بیمار و مراقبت مقرون به صرفه  ((PPACA  که عموما قانون مراقبت مقرون به صرفه (ACA)  یا به صورت محاوره ای اوباماکر (Obamacare ) نیز نامیده می شود از قوانین فدرال ایالات متحده است که توسط باراک اوباما در 23 مارس 2010 تصویب شد. این لایحه در کنار اصلاحیه قانون مراقبت های بهداشتی و اصلاحات آموزشی مهمترین مقررات پیاده شده در خصوص نظام بهداشتی آمریکا از زمان تصویب Medicare (مدیکر) و  Medicaid (مدیکد یا قانون بیمه مستنمندان) در ۱۹۶۵ است. طبق این قانون، بیمارستان ها و پزشکان خانواده ملزم هستند شیوه های خود را از لحاظ مالی، فن آوری و بالینی برای بهبود نتایج سلامتی، کاهش هزینه ها و بهبود روش های توزیع و دسترسی تغییر دهند.
ACA برای افزایش کیفیت و استطاعت بیمه درمانی، کاهش نرخ بیمه از طریق گسترش پوشش بیمه دولتی و خصوصی و کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی برای افراد و دولت به تصویب رسید. این قانون مکانیزم هایی نظیر صدور حکم، کمک هزینه ها و مبادلات بیمه را ارائه کرد. لایحه فوق شرکت های بیمه را ملزم می سازد تا تمامی متقاضیان را با حداقل استانداردهای جدید تحت پوشش قرار دهند و صرف نظر از شرایط قبلی یا جنسیت نرخ های یکسان ارائه کنند. در سال 2011، دفتر بودجه کنگره مقرر داشت که ACA کسری های آینده و هزینه های مراقبت های بهداشتی را کاهش دهد.
در 28 ژوئن سال 2012، دیوان عالی ایالات متحده دستورالعمل فردی ACA را به عنوان یک شیوه اعمال قانون مالیاتی کنگره در فدارسیون مالی کسب و کار مستقل و سبلیوس تأیید کرد. با این حال، دادگاه مقرر داشت طبق زیان های ناشی از کاهش منابع مالی خدمات درمانی ایالت ها ملزم نیستند در برنامه توسعه  ACA شرکت کنند. از زمان وضع و اجرا این قانون با چالش هایی در کنگره و  دادگاه های فدرال و برخی از دولت های ایالتی، گروه های محافظه کار، اتحادیه های کارگری و سازمان های کوچک مواجه شد. در 25 ژوئن 2015، طبق ماده King v. Burwell، دادگاه عالی مقرر داشت که فانون کمک هزینه فدرال برای کمک به افراد جهت پرداخت بیمه درمانی در تمامی ایالت ها وضع شود و صرفا محدود به کسانی که در مراکز مبادله یا نمایندگی های دولتی فعالیت دارند نباشد.
در ماه مارس سال 2015، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری گزارش کردند که میانگین تعداد افراد بیمه نشده از ژانویه تا سپتامبر 2014 برابر 11.4 میلون نفر بوده که کمتر از میانگین آن در سال 2010 بوده است. در آوریل 2015، موسسه گالوپ گزارش داد که درصد بزرگسالانی که فاقد بیمه هستند از 18 درصد در سه ماهه سوم سال 2013 به 11.4٪ در سه ماهه دوم سال 2015. کاهش یافته است.
بررسی اجمالی مقررات
قانون مراقبت مقرون به صرفه (ACA) یا مراقبت اوباماکر، شامل مقررات متعددی است که بین سال های 2010 و 2020 اجرا می شوند. سیاست های وضع شده قبل از سال 2010بواسطه یک ماده مکتسبه قانونی بسیاری از تغییرات در استانداردهای بیمه را منع کرده است، اما این سیاست ها تحت تأثیر مقررات دیگر قرار می باشند. اصلاحات مهم که بیشتر آنها در 1 ژانویه 2014 انجام شده اند، شامل موارد زیر است :
* مفاد تضمینی این قانون بیمه گذاران را از هر نوع عدم پوشش بیمه فردی بخاطر شرایط موجود برحذر می دارد و درجه بندی عمومی آن شرکت های بیمه را ملزم می سازد قیمت حق بیمه یکسان را برای تمامی افراد با سن مشابه و مکان جغرافیایی یکسان بدون توجه به جنسیت یا شرایط موجود ( بجز مصرف دخانیات ) ارائه کنند.
* حداقل استانداردها برای سیاست های بیمه درمانی وضع شوند.
* فردی که تحت پوشش بیمه درمانی نیست، لازم است تحت پوشش طرح درمانی یک کارفرما، مدیکد، مدیکر یا دیگر برنامه های بیمه درمانی عمومی قرار داشته باشد تا سیاست های بیمه خصوصی تأیید شده تحقق یابند، مگر این که افراد عضو یک فرقه مذهبی یا قومی باشند که توسط سرویس درآمد داخلی از این قانون مستثنی شده باشند. این قانون طبق ضرورت شامل کمک هزینه برای کمک به افراد کم درآمد نیز می باشد.
* نمایندگی های (exchanges)بیمه درمانی کانال هایی هستند که از طریق آنها افراد و شرکت های کوچک در هر ایالتی می توانند طرح های بیمه را با هم مقایسه کرده و ییمه مورد نظر را خریداری کنند ( در صورت واجد شرایط بودن با کمک هزینه دولتی) . در سال اول اجرای بیمه، ثبت نام آزاد در مراکز بیمه از 1 اکتبر 2013 تا 31 مارس 2014 صورت گرفت. مهلت خرید اصلی 1 ژانویه 2014 بود اما این مهلت کمی جلو انداخته شده و به 23 دسامبر 2013 تغییر کرده و بعدها به 24 دسامبر 2013 تغییر کرد. برای طرح هایی که در سال 2016 شروع می شوند، دوره ثبت نام پیشنهادی 1 نوامبر 2015 تا 31 ژانویه 2016 بود.
* افراد کم درآمد و خانواده هایی که درآمد آنها 100٪ تا 400٪ سطح فقر فدرال باشد درصورتی که بیمه را از طریق یک نمایندگی خریداری کنند واجد شرایط دریافت کمک هزینه از دولت فدرال می باشند. ماده 1401 قانون PPACA اعلان می کند که هر نوع کمک هزینه ای به عنوان یک اعتبار مالیاتی قابل استرداد و قابل توسعه ارائه خواهد شد و یک فرمول را برای محاسبه آن ارائه می کند. این فرمول در اصلاحات انجام شده در 23 مارس 2010 در ماده 1001 تغییر کرد. در سال 2015، کمک هزینه برای خانوارهای تک نفره با درآمد 46680 در سال و درآمد 95400 دلار برای یک خانوار چهار نفره مقرر شد ؛ مصرف کنندگان می توانند اعتبارهای مالیاتی خود را دریافت کنند و نماینده پول را مستقیما هر ماه به شرکت بیمه گر ارسال می کند. شرکت های کوچک نیز مشمول دریافت کمک هزینه خواهند بود.
* مدیکد بطور منطقی برای افراد و خانوارهای درآمد تا 133 درصد سطح فقر فدرال اختصاص یافته است که شامل بزرگسالان فاقد معلولیت و بدون فرزند صغیر می باشد. این قانون همچنین با توجه به 5 درصد درآمد مازاد بر آستانه خط فقر، حد واجدشرایط درآمدی برای بیمه مدیکد را 138 درصد سطح فقردر نظر گرفت. علاوه بر این، فرایند ثبت نام در برنامه بیمه درمان کودکان (CHIP) تسهیل شد. با این حال، در فدراسیون ملی کسب و کار مستقل و سبیلیوس، دادگاه عالی مقرر داشت که ایالت ها ممکن است فراتر از برنامه مدیکد عمل کنند و چندین بیمه را لحاظ کنند.
 
تاریخچه قانون گذاری
سابقه
قانون حفاظت از بیمار و مراقبت مقرون به صرفه ترکیبی از اقدامات برای کنترل هزینه بهداشت و درمان، و گسترش پوشش از طریق بیمه های دولتی و خصوصی می باشد. یک حکم فردی همراه با کمک هزینه ها برای بیمه خصوصی به عنوان ابزارهای مراقبت های بهداشتی جهانی بهترین راه برای جلب حمایت مجلس سنا در نظر گرفته شد زیرا در پیشنهادات اصلاحی هر دو حزب حاکم گنجانده شده است. این مفهوم دست کم به سال 1980 برمی گردد، زمانی که بنیاد میراث محافظه کار پیشنهاد یک حکم فردی را به عنوان یک گزینه برای مراقبت های بهداشتی تک پرداختی ارائه کرد. این پیشنهاد در کوتاه مدت به عنوان یک رویکرد مبتنی بر بازار به عنوان اصلاحات بهداشت و درمان بر اساس مسئولیت فردی و اجتناب از مشکلات بهره وری مورد حمایت اقتصاددانان و جمهوریخواهان قرار گرفت. بطور خاص، چون قانون نیروی کار فعال و درمان پزشکی اضطراری (EMTALA) سال 1989  هر نوع ارائه خدمات بیمارستانی در مدیکر را الزامی کرده بود تا مراقبت اضطراری برای هر فرد نیازمند ارائه شود ، دولت غالبا بطور غیرمستقیم هزینه افرادی که قادر به پرداخت هزینه های درمانی نیستند را پرداخت می کرد.
تأثیر
سیاست عمومی
قانون مراقبت مقرون به صرفه مهم ترین اصلاحات قانونی نظام بهداشت و درمان امریکا از زمان تصویب لایحه مدیکر و مدیکاید در سال 1965 محسوب می شود. نیویورک تایمز تأثیر کلی قانون مراقبت مقرون به صرفه را در ابعاد مختلف در اکتبر 2014 ذکر کرد. تعداد افراد بیمه نشده بطور قابل توجه ای کاهش یافت. حدود 7.3 میلیون نفر از طریق نه بازار بیمه تحت پوش بیمه خصوصی قرار گرفتند ؛ 85 درصد از کسانی که واجد شرایط دریافت کمک هزینه فدرال بودند تحت پوشش بیمه قرار گرفتند. برای کسانی که از طریق مبادله فدرال واجد شرایط بودند، کمک هزینه ها هزینه را تا 76 درصد میانگین افراد میان درآمد کاهش داد که چالش هایی را با هزینه ای حق بیمه به همراه داشت. هنوز خیلی زود است که بگوییم آیا قانون سلامت و بهداشت تحت تآثیر پیامدهای سلامت قرار گرفته است یا خیر . با وجود این که هزینه های درمانی در سال های اخیر رشد کندتری را داشته اند، تأثیر ACA روی این روند نامشخص است. صنعت بهداشت و درمان بطور کلی بخاطر مشریان بیشتر آن توسط قانون حمایت شده است.
 
تغییر در تعداد افراد بیمه نشده
ACA دو مکانیزم اصلی برای افزایش پوشش بیمه را دارد: افزایش پوشش بیمه : گسترش شایستگی مدیکد برای پوشش دادن افراد با سطح درآمد 138 درصد سطح فقر فدرال و ایجاد مبادلات بیمه دولتی که در آن افراد و شرکت های کوچک بتوانند طرح های بیمه سلامتی را خریداری کنند  و افرادی که درآمد بین 100 درصد تا 400 درصد سطح فقر فدرال را دارند نیز واجد شرایط کمک هزینه های دولت باشند. دفتر بودجه کنگره (CBO) در ابتدا تخمین زده است که این قانون تعداد ساکنان بیمه نشده را تا 32 میلون نفر کاهش خواهد داد که در سال 2019 پس از عملی شدن این لایحه تنها 23 میلیون بیمه نشده باقی خواهد ماند. با پوشش افراد سالمند توسط مدیکر، برآورد CBO نشان داد که قانون نسبت شهروندان غیرمسن بیمه شده را از 83 درصد به 94 درصد رساند. CBO در ژولای 2012 افزایش تعداد مورد انتظار بیمه نشده ها را تا 3 میلیون نفر برآورد کرد که چالش های قانونی موفق به گسترش ACA مدیکر را نشان می دهد.
نمایندگی های بیمه و الزام فردی
قانون نمایندگی های بیمه درمان دولتی را به رسمیت شناخته است. این نمایندگی ها بازارهای آنلاین دایر شده توسط دولت فدرال یا ایالتی می باشند که از طریق آنها افراد و شرکت های کوچک می توانند طرح های بیمه خصوصی را از تاریخ 1 اکتبر 2013  تا 1 ژانویه 2014 خریداری کنند. افراد با درآمد بین 100٪ تا 400٪ سطح فقر فدرال که طرح های بیمه را از طریق یک نمایندگی خریداری می کنند واجد شرایط دریافت کمک هزینه های فدرال برای پرداخت حق بیمه می باشند.
اجرا
اقدامات اجرایی اولیه برای نمایندگی های درمانی، بخصوص نمایندگی های دولت فدرال، تقریبا واکنش های منفی جهانی را در رسانه ها و از سوی سیاست مداران در پی داشت. وب سایت SCND که به افراد اجازه می دهد تا از طریق نمایندگی ها تحت نظر دولت فدرال بیمه ها را انتخاب کنند، با مشکلاتی در ماه پنجم مواجه شد. بسیاری از مصرف کنندگان نیز طرح های موجود را غیرجذاب یافتند. مسائل مداوم با وب سایت توسعه HealthSherpa را الزامی بخشیده که یک گزینه مستقل برای HealthCare.gov و شامل اطلاعات مصرف کننده می باشد.
تغییر در استانداردهای بیمه
ACA  شامل مقرراتی می باشد که استانداردهایی را برای بیمه وضع کرده اند و برخی در قانون مشخص وبرخی دیگر پس از آن توسط وزیر بهداشت، درمان و خدمات انسانی تصویب شده اند. در میان این استانداردهای جدید، منع توانایی واگذاری بیمه ها در صورت بیمار شدن بیمه شونده ها وجود دارد و کودکان و وابستگان مجاز هستند تا سن 26 سالگی تحت پوشش بیمه درمانی والدین قرار داشته باشند.
پوشش بیمه برای قرص های ضدبارداری
یک قانون وضع شده این است که بیمه سلامت مراقبت های پیشگیرانه و غربال گری در زنان را پوشش دهد که توسط اداره بهداشت و درمان و خدمات (HRSA) صادر شده است. HRSA دستورالعمل های خود را در ا آگوست 2011 منتشر کرد که شامل تجویز دارو و روشهای پیشگیری از بارداری، روش های عقیم سازی، و آموزش بیمار و مشاوره برای همه زنان با ظرفیت تولید مثل بود. این دستور شامل همه کارفرمایان و موسسات آموزشی به جز سازمان های مذهبی بود. این مقررات در توصیه های موسسه پزشکی منظور شد که نتیجه گرفته شد دسترسی به وسایل پیشگیری پزشکی برای تضمین سلامت زنان و سعادت آنها لازم است.
تورم هزینه بهداشت و درمان
در می 2010 CBO قانون هزینه بهداشت و بودجه فدرال را مقرر داشت که در آن افزایش هزینه های بهداشت و درمان فشار زیادی را روی بودجه فدرال طی چند دهه بعدی می گذارد و فرار از آن خواهد بود. بنابه نظر CBO، قانون بهداشت مقرر داشت که این فشار کاهش نمی یابد.
تغییرات در طرح های بیمه انفرادی کنونی
در هر زمانی و در زمان و پس از بحث در مورد ACA،  اوباما اظهار داشت که اگر طرح بهداشت و سلامت خود را دوست دارید، قادر خواهید آنرا حفظ کنید. با این حال قانون grandfathers تنها شامل طرح های بیمه می باشد که در عمل قبل از وضع قانون وجود داشتند و بطور قابل توجه ای از این بعد تغییر کرده اند. طرح هایی که این معیارها را محقق کردند در صورتی که با نیازهای جدید قانونی برای استانداردهای بیمه منطبق نباشند. باید کنترل شوند. علاوه بر این، قانون شرکت های بیمه را از ارائه طرح های قدیمی به دلایل دیگر نظیر تعیین گران قیمت بودن یک طرح و تداوم آن منع کرد.از این رو، در پائیز 2013 میلیون ها امریکایی با خط مشی های فردی اعلامیه هایی را دریافت می کردند مبنی بر این که طرح های بیمه درمانی انها لغو می شود و چند میلیون نفر دیگر در معرض خطر حذف طرح های کنونی قرار داشتند.
مناقشه بازپرداخت هزینه دادرسی
فرآیند بازیابی دارایی مدیکد، با نام بازپرداخت هزینه دادرسی، در سال 1993 توسط کنگره در واکنش به هزینه های اداری مدیکد وضع شد. ایالت ها مجبور بودند تلاش کنند تاهزینه های خدمات درمانی را کاهش دهند که از برنامه بیمه درمانی برای مراقبت بلندمدت استفاده می کرد. همچنین یک گزینه برای ایالت ها جهت بازیابی هزینه های مراقبت پزشکی عادی وجود دارد. گسترش خدمات درمانی تحت قانون مراقبت مقرون به صرفه ساکنان بیشتر برای مدیکد واجد شرایط انجام شد. قانون دولت فدرال و ایالتی در فوریه 2014 دستورالعمل های بازپرداخت هزینه دادرسی را مشخص نکردند که سبب افزایش شکایات مصرف کنندگان و گروه های حامی از عدم قطعیت شد.
بیمارستان ها
از ابتدای سال 2010 تا نوامبر 2013، 43 بیمارستان در نواحی طبق برنامه تحقیق بهداشت روستایی کارولینای شمالی بسته شدند. منتقدان این قانون مراقبت مقرون به صرفه اعلام کرده اند که قانون جدید باعث شده است که این بیمارستان ها بسته شوند. بسیاری از این بیمارستان های روستایی با استفاده از منابع مالی قانون هیل برتون سال 1946 برای افزایش دسترسی به خدمات پزشکی در نواحی روستایی تاسیس شده بودند. برخی از این بیمارستان به عنوان اشکال دیگر امکانات پزشکی مجددا دایر شدند، اما تنها تعداد کمی از آنها امکانات اورژانسی یا مراکز مراقبت های فوری را داشتند.
عقیده عمومی
نظر سنجی افکار عمومی نشان می دهد که ایالات متحده عمومی به طور کلی از اصلاحات بهداشت و درمان، حمایت می کند، اما دیدگاه مردم در واکنش به طرح های خاص بحث شده در قانون گذاری سال های 2009 و 2010 بطور فرایند منفی بوده است. آمارهای نظرسنجی جمعیت عمومی عقیده منفی را نسبت به قانون در سال اول نشان می دهد که تقریبا 40 درصد موافق در برابر 51 درصد مخالف در ماه اکتبر بودند. حدود 29٪ از سفید پوستان قانون را تأیید کردند. بر اساس یک نظرسنجی مرکز تحقیقی، در 4 تا 8 سپتامبر2013، از 61 درصد از اسپانیایی و 91 درصد آمریکایی های آفریقایی تبار USA Todayعقاید را برحسن سن افراد نسبت به قانون طبقه بندی کرد که اکثریت سالمندان بالایحه قانون این سال و افراد کمتر از 40 سال با آن موافق بودند.
ویژگی سیاسی
عبارت اوباماکر
اصطلاح اوباماکر در ابتدا توسط مخالفان قانون مراقبت مقرون به صرفه به عنوان یک اصطلاح تحقیرآمیز به قانون عنوان شد. این عبارت اولین بار در مارس 2007 مطرح شد یعنی زمانی که جان اسکات در مجله صنعت بهداشت و درمان می نویسد : به زودی شاهد یک برنامه مراقبت اوباما و جولیانی در راستای برنامه مراقبت مک کین و ادوارد و برنامه مراقبت هیلاری در دهه 1990 خواهیم بود. بر اساس پژوهش های ریوو در مجله آتلانتیک، عبارت اوباماکر اولین بار در اوایل سال 2007 استفاده شد که بطور کلی برای توصیف پوشش افراد بیمه نشده توسط بکار می رفت. این عبارت اولین بار در کمپین سیاسی توسط ویت رامنی در می 2007 در آیووا به صورت علنی مطرح شد. رامنی گفت: “در دولت، من در بخش بهداشت و درمان در برخی زمان ها کار می کردم. ما نیم میلیون فرد بدون بیمه داشتیم و گفتم که چگونه می توانیم این افراد را بدون افزایش مالیات و بدون نیاز به کنترل دولت روی بهداشت و درمان بیمه کنیم ؟  و بگذارید به شما بگویم، اگر این کار را انجام ندهیم، دموکرات ها خواهند آمد. اگر دموکرات ها این کار را انجام دهند، پزشکی اجتماعی خواهد بود یعنی مراقبت تحت مدیریت دولت . این اقدام آنچه به عنوان Hillarycare یا اوباماکر باراک می شناسید را مشخص می کند.
چالش های قانونی
عنوان اصلی : چالش قانون اساسی برای قانون مراقبت مقرون به صرفه و حمایت از بیمار
مخالفان قانون مراقبت مقرون به صرفه و حمایت از بیمار به دادگاه عالی برای به چالش کشاندن مطابقت آن با قانون اساسی شکایت کرددن. در فدرال ملی کسب و کار، که در 28 ژوئن 2012 مشخص شد، دادگاه عالی یک رای 5 تا 4 نفره را مقرر داشت که دستور فردی ان تحت توان مالیاتی کنگره قرار داشت، اگرچه قانون نمی توانست تحت قدرت قانون کنگره و طبق بندهای تجارت تأیید شود. دادگاه همچنین مقرر داشت که ایالت ها مجبور نیستند در گسترس مدیکد مشارکت کنند که بطور موثر به ایالت ها اجازه می داد تا این ماده را انتخاب کنند. به صورت کتبی، ACA تأمین کل بودجه مدیکد از ایالت هایی که در این طرح کمتر مشارکت دارند را منع کرد. دادگاه عالی مقرر داشت که این رای تامین بودجه الزامی نبوده و ایالت ها حق انتخاب مدیکد را بدون زیان های ناشی از بودجه خدمات درمانی از دولت فدرال دارند. تمامی مواد ACA در عمل ادامه خواهد یافت و اثر آن به صورت برنامه ریزی شده مشهود خواهد بود.
عدم پذیرش ایالتی برای گسترش مدیکد
پس از حکم دادگاه عالی در مورد NFIB V. سبلیوس، چندین ایالت دارای حاکمیت فرمانداری یا قانون گذاری که تحت کنترل جمهوری خواهان بودند پوشش خدمات درمانی توسط قانون را رد کرند. بیش از نیمی از جمیت بیمه نشده در این ایالت ها ساکن بودند. ر ژانویه 2016، 31 ایالت و ناحیه کلمبیا گسترش خدمات درمانی را پذیرفتند. ایالت هایی که در گسترش مدیکد کوتاهی کردند تا قبل از 2014 ممکن است هنوز هم این سیاست را اتخاذ کنند.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
تماس با ما

اکنون آفلاین هستیم، اما امکان ارسال ایمیل وجود دارد.

به سیستم پشتیبانی سایت ایران ترجمه خوش آمدید.