الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.
قیمت
قیمت این مقاله: 48000 تومان
(ایران ترجمه - Irantarjomeh)
توضیح
بخش زیادی از این مقاله بصورت رایگان ذیلا قابل مطالعه می باشد.
شماره
۵۲
کد مقاله
IND52
مترجم
گروه مترجمین ایران ترجمه – irantarjomeh
نام فارسی
مهیا سازی فیلتر فیبر پلی استر با پوشش – TiO2 از طریق پوشش دهی با اسپری و تجزیه فوتوکاتالیستی فرمالدئید گازی
نام انگلیسی
Preparation of TiO2-Coated Polyester Fiber Filter by Spray-Coating and Its Photocatalytic Degradation of Gaseous Formaldehyde
تعداد صفحه به فارسی
۳۷
تعداد صفحه به انگلیسی
۹
کلمات کلیدی به فارسی
آلودگی هوای داخلی, اکسایش فوتوکاتالیستی, فرمالدئید, پوشش دهی با اسپری
کلمات کلیدی به انگلیسی
Indoor air pollution, Photocatalytic oxidation, Formaldehyde, Spray coating
مرجع به فارسی
انجمن تحقیقات هواویز تایوان
بخش محیط زیست و مهندسی منابع آب، کالج مهندسی راه و ساختمان و محیط زیست، دانشگاه فناوری نان یانگ، سنگاپور
کالج مهندسی برق و الکترونیک، دانشگاه تکنولوژی نان یانگ، سنگاپور
دپارتمان مهندسی راه و ساختمان، دانشگاه استنفورد، ایالات متحده
مرجع به انگلیسی
Engineering, School of Civil & Environmental Engineering, Nanyang Technological University, Block Nanyang Avenue, Singapore Sensors & Actuators Laboratory, School of Electrical & Electronic Engineering, Nanyang Technological University,
Block S Nanyang Avenue, Singapore Department of Civil and Environmental Engineering, Stanford University, Stanford, CA , USA
کشور
ایالات متحده
مهیا سازی فیلتر فیبر پلی استر با پوشش – TiO2از طریق پوشش دهی با اسپری و تجزیه فوتوکاتالیستی فرمالدئید گازی
چکیده
اکسایش فوتوکاتالیستی ناهمگن (PCO) از پتانسیل زیادی برای تصفیه آلاینده های گازی داخل ساختمان برخوردار می باشد. در این مبحث توجه تحقیقاتی به سمت سنتز فوتوکاتالیست های کاربردی جدید، همانند مطالعات سنیتیکی تاثیرات پارامترهای برهمکنش مختلف، همانند رطوبت نسبی، جلب شده است. با این وجود، به هنگام کاربرد برای استفاده عملی، روش پوششی و ثبات پوششی را می بایست به عنوان عوامل مهمی تلقی نمود که بطور مستقیم بر روی کارایی یا راندمان فرآیند برداشت تاثیرگذار می باشند. در مطالعه جاری، یک روش پوشش اسپری ساده و اقتصادی به منظور تثبیت موثر نانوذرات TiO2 در یک فیلتر فیبر پلی استر در دمای پایین بکار گرفته شد. سیلیکای کلوئیدی به عنوان یک ماده چسبنده در سوسپانسیون پوششی اضافه شد. ارزیابی کارایی PCO این پوشش با استفاده از فرمالدئید گازی انجام گرفت. نتایج موکد آن هستند که نرخ حذف فرمالدئید در ارتباط با مقدار ماده چسبنده اضافه شده می باشد. بالاترین نرخ برداشت برای یک پوشش دارای TiO2 با نسبت جرمی مساوی ۱:۱ (معادل TiO2) به دست آمد، و این نتایج به وسیله تحلیل های XRF، SEM، FTIR و BET پشتیبانی گردیدند. در مقایسه با روش پوشش دهی غوطه وری متعارف، نمونه پوشش داده شده با اسپری نشان دهنده کارایی PCO بسیار بالاتر و ثبات بسیار بیشتری میباشد، که میتوان آن را عمدتاً در ارتباط با پراکندگی یکنواخت کاتالیزور و پیوند محکم تر تشکیل شده در طی فرآیند پوشش دهی پر فشار با اسپری دانست. این روش پوشش دهی از پتانسیل زیادی برای کاربرد بعنوان فوتوکاتالیست تثبیت شده به منظور تصفیه کننده هوای داخل ساختمان ها برخوردار می باشد.
آلودگی هوای داخل ساختمان ها به عنوان یکی از شدیدترین ریسک های محیط زیستی برای سلامت انسان به شمار می آید و علت آن را می توان تماس انسان با آلاینده های خطرناک دانست (Bruce و همکاران، ۲۰۰۰؛ Bardana، ۲۰۰۱؛ Franklin، ۲۰۰۷؛ Lai و همکاران، ۲۰۱۰؛ Hwang و همکاران، ۲۰۱۱). دلایل چنین مواردی را میتوان به شرح ذیل مدنظر قرار داد: انسانها عمده وقت خود را در داخل ساختمانها سپری می نمایند. بر این مبنا یکسری از آلاینده های گسترده در سطوح مختلف در داخل ساختمانها وجود دارند و برای برخی از انواع مشخص آلاینده ها، نظیر فرمالدئید و یا دود ناشی از استعمال تنباکو در محیط زیست (ETS)، سبب می شوند تا سطوح غلظت این آلاینده ها غالباً در محیط درونی در مقایسه با محیط های بیرونی بیشتر باشد. فناوری های کنترل بسیاری نظیر فیلتراسیون (Klimov و همکاران، ۲۰۰۹)، جذب (Jee و همکاران، ۲۰۰۵)، یونیزاسیون (Nishikawa و Nojima، ۲۰۰۱)، اکسایش ازون (Huang و همکاران، ۲۰۱۲) و موارد دیگر برای تصفیه هوای داخل ساختمانها در مواجه با آلاینده های مختلف مورد استفاده قرار گرفته اند.
به عنوان یکی از شناخته شده ترین VOC های سرطان زا، فرمالدئید به طور گسترده ای در محیط های متعارف داخل ساختمانی، به واسطه استعمال گسترده آن در مواد ساختمانی و محصولات خانگی، کاربرد دارد. علی الخصوص، محصولات چوبی فشرده که از رزین اوره – فرمالدئید (UF) به عنوان ماده چسبنده استفاده می نمایند یکی از منابع اصلی انتشار آلایندگی داخل ساختمانی محسوب می شوند (Panagopoulos و همکاران، ۲۰۱۱). فرمالدئید همچنین به عنوان یک محصول جانبی از دود سیگار و سوخت مشتعل شده می باشد (Daisey و همکاران، ۱۹۹۴؛ Crump و همکاران، ۱۹۹۷؛ Hodgson و همکاران، ۲۰۰۰؛ Hippelein، ۲۰۰۴؛ Bari و همکاران، ۲۰۱۱). علیرغم سطح غلظت بالای فرمالدئید این ماده همچنین در مصارف محیط زیستی شهری بیرون از ساختمانها نیز کاربرد دارد (Wang و همکاران،۲۰۱۰). استفاده از PCO ناهمگن برای تجزیه فرمالدئید به عنوان یک تکنیک امید بخش در این زمینه به شمار می آید. مطالعات متعدد قبلی بر روی مکانیزم های تجزیه و عوامل محدود کننده تمرکز داشته اند، نظیر رطوبت نسبی، غلظت اولیه مواد آلاینده، شدت نور و غیره (Peral و Ollis 1992؛ Obee و Brown، ۱۹۹۵؛ Obee، ۱۹۹۶؛ Noguchi و همکاران، ۱۹۹۸). در خلال دهه اخیر، به واسطه پتانسیل قابل توجه در ارتباط با بکارگیری در ادوات متنوع، توجه بیشتری معطوف به کارایی تثبیت فوتوکاتالیست شده است (Paschoalino و همکاران، ۲۰۰۶؛ Žabová و Dvořák، ۲۰۰۹؛ Paz، ۲۰۱۰).
…
مطالعه جاری سعی در ایجاد یک روش ساده و اقتصادی در خصوص پوشش دهی با استفاده از اسپری می نماید تا از این طریق به طور موثری قابلیت تثبیت نانوذرات P25 TiO2 (Degussa) بر روی زیر لایه فیبر پلی استر حاصل شود. سیلیکای کلوئیدی (Ludox AS-40)، به عنوان یک ماده چسبنده نوعی صنعتی به شمار می آید، اما به ندرت برای استفاده به عنوان یک ماده چسبنده در پوشش مستقیم فوتوکاتالیست گزارش شده است، به سوسپانسیون پوششی به عنوان یک ماده چسبنده اضافه شد تا قابلیت افزایش چسبندگی بین زیر لایه و TiO2 فراهم شود. بدون فراوری دمایی بالا، این پوشش برای بدست آوردن حالت تثبیت در دمای ۶۰ درجه سلسیوس تحت فراوری قرار میگیرد. PCO فرمالدئید گازی بر روی نمونه های دارای پوشش اسپری اعمال شد. میزان مختلف ماده چسبنده نیز به منظور یافتن باثبات ترین و ترکیب مناسب پوشش مقایسه شدند. یک نمونه به وسیله پوشش غوطه وری تهیه شد که برای ارزیابی مورد استفاده قرار گرفت. آزمون ثبات مکانیکی نیز جهت ارزیابی تاثیرات روش های مختلف (پوشش اسپری در برابر پوشش غوطه وری) در ارتباط با ثبات و دوام پوشش مورد بررسی قرار گرفت.
زیرلایه های پلی استری که در این مطالعه بکار گرفته شده اند به صورت منسوجات پلی استری خشک نبافته می باشند، که دارای یک ضخامت فیلتر نوعی ۱۰ میلیمتر و چگالی فشرده سازی کلی ۰۵۵/۰ g/cm3 می باشند. الیاف پلی استری دارای قطر حدودا ۲۵ الی ۴۰ میکرومتر بوده و چگالی الیاف نیز در حدود ۳۸/۰-۲۴/۰ dtex است. آنها معمولاً به عنوان رسانه فیلتر هوایی در سیستم HVAC بعنوان فیلتراسیون ذرات استفاده شده و بوسیله یک تأمین کننده محلی فراهم می گردند (BioFit، سنگاپور). تیامین دی اکسید TiO2 (Degussa P25) نیز از شرکت Evonik Degussa (آلمان) خریداری شد. سیدیکای کلوئیدی Ludox AS-40 نیز از شرکت Sigma-Aldrich ( ایالات متحده) خریداری شد. کلیه دیگر مواد شیمیایی استفاده شده برای مهیاسازی نمونه های پوشش داده شده به وسیله اسپری ـ روش غوطه وری همراه با آزمون فعالیت فتوکاتالیستی به صورت کروماتوگرافی رتبه بندی گردیده و بدون خالص سازی متعاقب دریافت و بکار گرفته شدند.( Sigma Aldrich، ایالات متحده). آب Milli-Q نیز به عنوان محلول در کلیه زمانها مورد استفاده قرار گرفت.
زیرلایه های پلی استر به اندازه های تقریباً ۳×۵۰×۱۰۰ میلیمتر بریده شده اند. کلیه زیرلایه ها با ماده شستشوی غیر یونی ۵/۰% RG-N شستشو داده شدند (Bezema، سوئیس) که فرآیند شستشو با توجه به نسبت مایع به منسوج ۴۵:۱ در یک سیستم شستشوی اولتراسونیک (Kudos، چین) برای مدت ۱۵ دقیقه انجام شده و نهایتا فرآیند آبکشی با آب Milli-Q اعمال شده و متعاقباً برای ۱۵ دقیقه و سه بار متوالی تحت فرآیند صوت افکنی یا سونیکاسیون قرار گرفتند. استون خالص نیز در مرحله شستشوی نهائی بکار گرفته شد و زیرلایه ها نیز در جریان گاز نیتروژن خالص در دمای اتاق خشک شدند.
جهت مقایسه فعالیت های فوتوکاتالیستی نمونه های پلی استر پوششی، مقادیر بارگذاری شده TiO2 و SiO2 (ماده چسبنده) بر روی مجموع حجم زیر لایه ها را می بایست در ابتدا بوسیله اندازه گیری ثقل سنجی و برآورد طیف بینی فلوئورسانس (XRF) مورد بررسی و تایید قرار داد. مجموع زیرلایه در ابتدا بوسیله یک سیستم ترازوی تجزیه اندازه گیری شده و متعاقبا با XRF اسکن گردیده تا درصدهای وزنی ترکیب مولفه های TiO2 و SiO2 بدست آید. مقدار بار هر مولفه را می توان متعاقبا بوسیله وزن زیر لایه ضربدر درصد وزن ترکیب محاسبه نمود. نتایج در جدول ۴ نشان داده شده اند. برای هر نمونه تست شده، مقادیر درصدهای وزنی (%) مرتبط با TiO2 و SiO2 بعنوان میانگین چهار برآورد XRF تکرارپذیر که بر روی کل زیرلایه حاصل شده مدنظر خواهد بود.
کلیه ۵ نمونه دارای مقدار بار TiO2 سازگار با میانگین ۲۴/۰ ± ۰۱/۰ g می باشند. برای نمونه های پوشش داده شده بوسیله اسپری مقدار بار SiO2 از S-1 تا S-4 افزایش می یابد که مترادف با میزان ماده چسبنده مختلف بکار گرفته شده در فرآیندهای سوسپانسیون پوششی میباشد. نسبتهای جرمی اندازه گیری شده TiO2:SiO2 برای کلیه ۵ نمونه در S-1 الی S-4 نسبتا دارای سازگاری با مقادیر تئوریکی میباشند، بصورت ۲:۱، ۱:۱، ۱:۲ و ۱:۴٫ در نتیجه، مقایسه فعالیتهای فوتوکاتالیستی کلیه ۵ نمونه تازه مهیا شده (قبل از تست ثبات) برمبنای مقدار بار فوتوکاتالیستی معادل میباشد.
میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)
شکل ۳ (الف) الی (ه) نشان دهنده میکروسکوپ الکترونی روبشی ۴ نمونه پوشش داده شده با استفاده از اسپری (الف-د) و یک نمونه پوشش داده شده با استفاده از فناوری غوطه وری (ه) می باشد. نمونه S-2 پوشش داده شده با استفاده از اسپری در شکل ۳(ب) نشان دهنده یکنواخت ترین پراکندگی TiO2 و کلوخه شدگی کمتر میباشد. اندازه کلوخه TiO2 متصل شده به فیبر پلی استر با افزایش بار ماده چسبنده افزایش خواهد یافت. نمونه S-4 پوشش داده شده توسط اسپری دارای بالاترین میزان بار ماده چسبنده میباشد و همچنین معرف کلوخه شدگی سنگینی در شکل ۳ (د) است که ممکن است سبب محدود شدن تماس بین TiO2 و گونه های واکنش دهنده شده و متعاقباً بر روی کارایی TiO2 تاثیرگذارد. برای نمونه D-2 با پوشش غوطه وری در شکل ۳ (ه)، یک اندازه کلوخه بزرگ را میتوان به واسطه ویژگی شکل یافته مرتبط در فرآیند پوشش دهی با غوطه وری مشاهده نمود، که بر روی مساحت سطح موثر ناحیه پوششی تاثیرگذار بوده و متعاقباً سبب کاهش فعالیت PCO میگردد. آزمایشات BET و PCO ذیل قابلیت تصدیق مشاهدات فوق را خواهند داشت.
آنالیز طیف بینی تفکیک انرژی (EDS)
آزمایش EDS به صورت همزمان با تحلیل SEM انجام شد. هر دوی سیگنال های Ti و Si بر روی این سیستم مشاهده شدند. وجود TiO2 و SiO2 بر روی سطح الیاف مجدداً تایید شد. میانگین درصد عنصری Ti، Si به میزان ۹۷/۳%، ۵۰/۶% بر روی نمونه S-2 و ۱۹/۴%، ۶۶/۴% بر روی نمونه D-2 به ترتیب مشخص شد، که دارای همبستگی با مقدار بار TiO2 و SiO2 در کل حجم زیر لایه های اندازه گیری شده به وسیله XRF میباشد. این تحلیل عنصری را میتوان به عنوان یک مورد جایگزین به هنگامی که XRF در دسترس نیست بکار گرفت.
طیف بینی زیر قرمز نمونه های پوشش داده شده به وسیله اسپری و غوطه وری
طیف IR نمونه S-2 پوشش داده شده به وسیله اسپری و نمونه D-2 پوشش داده شده به وسیله غوطه وری در شکل ۴ نشان داده شده است. برای نمونه S-2، باندهای TiO2 در محدوده ۵۰۰-۸۰۰ cm-1، با توجه به آنکه باند جذب قدرتمند در ۶۰۰ cm-1 معرف ماتریس های TiO2 در مختصات شش تایی می باشد، نشان داده شد (Mohamed و همکاران، ۲۰۰۲). باندها در ۱۰۶۰ cm-1 و ۱۰۸۰ cm-1 را می توان برای کشش غیر متقارن و مود خمشی باند گذاری Si-O-Si بکار گرفت (Shafei و همکاران، ۱۹۹۵؛ Mohamed و همکاران، ۲۰۰۲). یک باند در ۹۵۰ cm-1 را می توان در خصوص کشیدگی گونه های Si-O مرتبط با پیوند Si-O-Si بکار گرفت که به وسیله شامل نمودن Ti4+ در ماتریس های SiO2 شکل میگیرد (Yamashita و همکاران، ۱۹۹۸).
ثبات نمونه های پوشش داده شده بوسیله اسپری/غوطه وری
مقادیر پوششی کلیه ۵ نمونه پلی استر قبل و بعد از تست ثبات مورد مقایسه قرار گرفتند. نتیجه در جدول ۴ نشان داده شده است. TiO2 ثابت دارای پوشش اسپری از چسبندگی بسیار خوبی بر روی سطح پلی استر برخوردار بوده است. پس از تکانش های متوالی برای ۷۲ ساعت، اتلاف محتویات TiO2 بر روی نمونه های پوشش داده شده اسپری S-2 و S-3کمتر از ۶/۳% بوده است. نمونه S-1 دارای اتلاف نسبتاً بالاتری به میزان ۷/۱۶% می باشد که عمدتاً به واسطه عدم پیوند مناسب می باشد چرا که این مورد از کم ترین میزان ماده چسبنده برخوردار بوده است. نمونه D-2 پوشش داده شده بوسیله غوطه وری، TiO2 خود را به طور معنی داری در حد ۴/۳۳% پس از آزمایش ثبات از دست داد، که معرف چسبندگی ضعیف پوشش بر روی سطح الیاف پلی استری با استفاده از پوشش غوطه وری می باشد. این نتیجه مجدداً تصدیق کننده ملاحظات در خصوص طیف IR می باشد که سبب تشکیل نوعی پیوند قوی بین فوتوکاتالیست و ماده چسبنده به وسیله پوشش اسپری می شود، اما این مورد برای پوشش غوطه وری صحت ندارد.
اندازه گیری مساحت سطح به وسیله BET
اندازه گیری های BET نمونه های پوشش داده شده به وسیله اسپری یا غوطه وری در جدول ۵ نشان داده شده اند. نمونه S-2 پوشش داده شده به وسیله اسپری دارای بالاترین میزان مساحت BET به اندازه ۱۰/۹۵ m2/g می باشد. مساحت BET نمونه S-3 و S-4 پوشش داده شده به وسیله اسپری به طور معنی داری تا ۵۶/۶۴ m2/g و ۳۰/۴۷ m2/g به ترتیب افت می نمایند. این نتیجه همچنین مؤکد مشاهدات تصاویر SEM می باشد که مقادیر زیادی ماده چسبنده سبب ایجاد کلوخه شدگی های بزرگی می شوند که در مقابل منجر به ایجاد مساحت سطح مؤثر کمتری خواهند شد. نمونه S-1 پوشش داده شده به وسیله اسپری، که دارای کوچک ترین بارگذاری بر حسب ماده پیوندی یا چسبنده می باشد، از کوچکترین مساحت BET در مقایسه با نمونه S-2 برخوردار است،که معرف آن می باشد که مقدار مشخص ماده چسبنده جهت ایجاد نوعی پوشش یکنواخت ترجیح داده می شود.
اکسیداسیون یا اکسایش فوتو کاتالیستی (PCO) فرمالدئید
شکل ۵ نشان دهنده گوناگونی نرخ برداشت PCO فرمالدئید در یک زمان ۱۰۵ دقیقه ای واکنشی (تابش دهی) به وسیله نمونه S-2 می باشد. هدف این آزمایش مشخص نمودن این موضوع می باشد که به چه هنگامی سیستم می تواند نوعی تنزل / تجزیه ثابتی را پس روشن شدن لامپ تجربه نماید. بر این مبنا ۴ دوره تجربه قابل تکرار تحت شرایط یکسان انجام شد. در اولین ۱۵ دقیقه آزمایش پس از روشن شدن لامپ، با توجه به این که نمونه زیر لایه قبلاً دارای HCHO جذب شده بوده است و در طی شرایط تاریکی به اشباع رسیده است، تفاوت بین غلظت های ورودی و خروجی، به هنگامی HCHO به صورت پیوسته ای در امتداد نمونه زیر لایه جریان یافت، مشهود نبود. از ۱۵ الی ۶۰ دقیقه، نرخ حذف / برداشت به صورت فزاینده ای افزایش یافت، آن هم به هنگامی که مناطق فعال بیشتری فراهم شده و این نرخ به هنگامی که فرآیند واکنش به حالت ثابت رسید کاهش یافت. پس از ۹۰ دقیقه این میزان متعاقباً تغییری نیافت. بنابراین، در این سیستم جریان پیوسته، کارایی های حذف / برداشت نمونه های مختلف پس از روشن نمودن لامپ برای ۹۰ دقیقه مورد مقایسه قرار گرفت. هیچ گونه شواهدی دال بر تجزیه / تنزل موارد آزمایشی به هنگام عدم وجود پوشش TiO2 (زیرلایه بدون بار) یا تابشUV مشاهده نشد.
تثبیت مؤثر فوتوکاتالیستTiO2 در سوبسترا / زیر لایه فیلتر فیبر پلی استر به طور موفقیت آمیزی از طریق رویکرد پوشش دهی با اسپری انجام شد. یک وابستگی قوی بین دوز ماده چسبنده (SiO2) و ساختار پوششی مشاهده گردید. پوشش بهینه برای TiO2:SiO2 با نسبت جرمی ۱:۱ به دست آمد که نشان دهنده یکنواخت ترین حالت توزیع / پراکندگی TiO2، کوچک ترین اندازه کلوخه شدگی فرآیند پوشش دهی و بالاترین نرخ برداشت / حذف PCO فرمالدئید گازی می باشد. مقدار مشخص ماده چسبنده سبب ایجاد نوعی چسبندگی قدرتمند TiO2 به سطح فیبر پلی استر شده و همچنین موجب ارتقای شکل گیری و پراکنش کلوخه های کوچک فرآیند پوشش دهی می شود. دوزهای بیشتر ماده چسبنده سبب افزایش اندازه کلوخه شدگی گردیده و متعاقباً موجب محدود شدن تماس بین مولکول های TiO2 و فرمالدئید خواهد شد. نمونه دیگری که به وسیله روش پوشش دهی غوطه وری متعارف با TiO2:SiO2 و نسبت جرمی ۱:۱ تهیه گردید نشان دهنده اندازه کلوخه شدگی بیشتر، مساحت سطح کوچکتر و فعالیت فوتوکاتالیستی کمتر در مقایسه با نمونه دارای پوشش اسپری می باشد.
تثبیت TiO2 بر روی زیر لایه های پلی استر از طریق پوشش دهی با استفاده از اسپری به صورت با ثبات و با دوام می باشد و تنها اتلاف اندک بار TiO2 دیده شده و هیچ گونه افت آشکاری در خصوص کارایی PCO پس از ۷۲ ساعت از تست ثبات مکانیکی مشاهده نشده است. ثبات نمونه پوشش داده شده با استفاده از روش غوطه وری چندان موفق آمیز نبوده است و در آن شاهد اتلاف معنی دار بارگذاری TiO2 و کاهش فوتوکاتالیستی متناظر با آن می باشیم. روش پوشش دهی اسپری که در این مطالعه ارائه شده است از نقطه نظر هزینه به صرفه بوده و می توان آن را به آسانی برای کاربردهای عملی اکسایش فوتوکاتالیستی ناهمگن در زمینه تصفیه هوای داخل ساختمانی بکار گرفت.
لطفا به جای کپی مقالات با خرید آنها به قیمتی بسیار متناسب مشخص شده ما را در ارانه هر چه بیشتر مقالات و مضامین ترجمه شده علمی و بهبود محتویات سایت ایران ترجمه یاری دهید.
