انرژی چوب و چوب سوخت

انرژی چوب و چوب سوخت – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه صنایع چوب

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات رایگان

مطالعه ۲۰ الی ۱۰۰% رایگان مقالات ترجمه شده

۱- قابلیت مطالعه رایگان ۲۰ الی ۱۰۰ درصدی مقالات ۲- قابلیت سفارش فایل های این ترجمه با قیمتی مناسب مشتمل بر ۳ فایل: pdf انگیسی و فارسی مقاله همراه با msword فارسی -- تذکر: برای استفاده گسترده تر کاربران گرامی از مقالات آماده ترجمه شده، قیمت خرید این مقالات بسیار کمتر از قیمت سفارش ترجمه می باشد.  

چگونگی سفارش

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه (شماره حساب) ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.com شامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر -- مقالات آماده سفارش داده شده عرفا در زمان اندک یا حداکثر ظرف مدت چند ساعت به ایمیل شما ارسال خواهند شد. در صورت نیاز فوری از طریق اس ام اس اطلاع دهید.

انرژی چوب و چوب سوخت

 سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد

انرژی چوب و نقش چوب سوخت

چوب سوخت ها به عنوان متاع مناسبی به کار می روند که از جنگل جمع آوری شده و در این خصوص مناطق جنگلی و دیگر سیستم های تولید درخت نقش قابل توجهی را ایفا می‌کنند. هر ساله، شانزده کشور عضو RWEDP درحدود ده هزار PJ از کل مصرف انرژی خود را از طریق چوب سوخت تامین می کنند (‌ که این میزان به صورت میانگین سی درصد میباشد، به جز کشور چین). بر این اساس تخمین زده می‌شود که مصرف چوب سوخت ها دارای ارزش اقتصادی سی میلیون دلار آمریکا در سال می‌باشد. ارزش مالی جاری در زمینه تولید چوب های گرد صنعتی درکشور های مشابه در حدود بیست و پنج میلیون دلار در هرسال می باشد. در آسیا،‌ مصرف چوب سوخت ها به صورت قطعی و سالیانه به میزان ۶/۱% در حال افزایش است و این خط مشی احتمالا در آینده قابل پیش بینی نیز تداوم دارد.

منابع چوب سوخت ها

چوب سوخت ها شامل زیست توده های چوبی می‌باشند که عبارتند از ریشه ها، شاخه‌ها، ترکه ها و غیره. همچنین خاک اره و دیگر پسماندهای ناشی از فرآیند های چوب بری و فعالیت های این صنعت همراه با ذغال چوب نیز جز این منابع به شمار می‌آیند. منابع اولیه چوب سوخت ها هم می‌توانند جنگل ها باشند و هم سرزمین های غیر جنگلی. جنگل و دیگر زمینهایی که از پوشش گیاهی برخوردار می‌باشند عبارتند از: جنگلهای طبیعی (مثل جنگلهای تخریب شده )، خارستان‌ها و نواحی کاشت درختان و الوار. منظور از سرزمینهای غیر جنگلی در اینجا شامل زمینهای کشاورزی،‌ سیستم های کشاورزی جنگلی و سرزمین های لم یزرع هستند. نسبت بین چوب سوخت ها که از جنگل و مناطق غیر جنگلی به دست می‌آیند به صورت کلی شناخته شده نمی‌باشند، اما داده های به دست آمده از هفت کشور عضو RWEDP این نکته را در بر دارد که در حدود یک سوم چوب سوخت ها از مناطق جنگلی به دست می آیند و در حدود دو سوم آن ها نیز از مناطق غیر جنگلی به دست می‌آیند. معمولا، منابع  غیرتجاری چوب سوخت ها در منطقه شعاع بیست کیلو متری از کاربران نهایی به دست می آیند، همچنین منابع تجاری در شعاع صد کیلومتری از بازار حاصل می شود.

منابع ثانویه چوب سوخت ها، پس مانده های ناشی از اره کاری و فرآیند های چوب بری در صنعت چوب می باشند، ولی همچنین چوب های بازیافتی به دست آمده از فعالیتهای ساخت وساز، صندوق های چوبی‌، پالتها، چوب های شناور و غیره نیز از جمله این منابع هستند. در برخی از نواحی چوب های بازیافتی در حدود بیست در صد از کل چوب سوخت ها را تشکیل می‌دهند.

 رد تئوری فاصله چوب سوخت

در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ به طور کل این گونه فرض می‌گردید که کلیه چوب سوخت ها از طریق سرزمین های عمومی جنگلی سرچشمه می گیرند. این امر منجر به بوجود آمدن تئوری فاصله چوب سوخت گردید که از آن اینگونه نتیجه گیری می‌شد که محصولات غیر پایدار از طریق جنگل به دست آمده تا از این طریق نیاز های مربوط به انرژی چوب پاسخ داده شود. بر این اساس این فرضیه بروز نمود که استفاده از چوب سوخت به عنوان دلیل اصلی جنگل زدایی یا تخریب جنگل مطرح می‌باشد. اما امروزه،‌ شواهد بسیاری وجود دارند که این تئوری اشتباه بوده و به جز مناطق خاص، استفاده از چوب سوخت ها به عنوان دلیل عمده جنگل زدایی بشمار نمی‌آید. در این خصوص تفسیر ها و نماد های مرتبط دلیل اصلی جنگل زدایی درحال حاضر را تبدیل فزاینده زمین های جنگلی به دیگر زمین ها مخصوصاّ زمین های کشاورزی می‌شناسند. این موضوع معمولاّ از طریق برنامه‌های طرح ریزی شده تسطیح جنگل ها ناشی می‌شود و یا آن که به واسطه فرآیندهای تدریجی تخطی به جنگل بوجود می‌آید.

 مصرف چوب سوخت ها

چوب سوخت ها به صورت عمده به وسیله جمعیت های روستایی مصرف می شوند. البته لازم به ذکر است که مقدار قابل توجهی از آن ها نیز در اغلب شهر ها و دیگر مناطق مصرف می‌گردند. قسمت عمده مصرف به عنوان مصارف خانگی تلقی گردیده ولی صنایع بیشماری نیز مصرف کننده چوب سوخت‌ها می‌باشند، که بخش خدمات را نیز می توان به این گروه اضافه نمود. مصرف بخش خانگی مواردی چون گروه های درآمدی سطح پایین، متوسط و بالا را در بر دارد. حتی در شرایط  افزایش مصرف سوخت های فسیلی، اکثریت مصرف کنندگان خانگی در آسیا از چوب و دیگر سوخت های  زیست ‌توده استفاده می‌کردند. در کلیه کشورهای RWEDP  هم اکنون مصرف کل در حال افزایش می‌باشد و حتی در چندین کشور دیگر مصرف چوب سوخت از نظر سطح در آمد سالیانه نیز ارتقا یافته است. درحقیقت، مصرف بر حسب سالیانه بر اساس معیارهای خاصی انجام پذیرفته و تحت شرایط و فاکتورهایی نظیر موارد زیر می‌باشند: شرایط آب وهوایی، اندازه مصرف خانگی،‌ موجود بودن و قابل اطمینان بودن در زمینه عرضه سوخت های مختلف و همچنین پتانسیل جایگزینی و هزینه آنها، فرآیند ها یا پروسه هایی که می‌بایست در زمینه بهره برداری انجام داد و نهایتاّ فرهنگ و سنت های مربوطه.

جایگزینی

به جز چوب،‌ سرزمین های کشاورزی به وجود آورنده یا تولید کننده پسمانده زیست توده می باشند که بخشی از آنها به عنوان سوخت بر مبنای یک محیط پایدار به مصرف می‌رسند. در حال حاضر، سوخت های زیست توده اصلی شامل موارد زیر هستند: پسماندهای محصولات کشاورزی نظیر تفاله نیشکر، سبوس برنج و کاه، سبوس نارگیل و پوسته های آن، خرما و روغن هسته، پوسته ها و الیاف گیاهان. چوب و دیگر زیست توده‌ها که به عنوان سوخت مصرف می‌شوند (همراه با‌ مدفوع حیوانات که مصرف سوختی دارند ) می‌توانند به عنوان جایگزین یکدیگر مصرف شوند. البته لازم به ذکر است که اغلب مصرف کنندگان ترجیح می دهند تا از چوب یا دیگر زیست توده ها به عنوان سوخت استفاده کنند. برحسب مضمون انرژی سالیانه، تولید پایدار پسماندهای زیست توده موجود برای سوخت از طریق کاشت و تحصیل از مزارع کشاورزی در حدود سی درصد از محصول پایدار چوب سوخت ها از زمین های جنگلی طبیعی را تشکیل می‌دهند. تولید غیر پایدار چوب سوخت ها ی بالقوه به واسطه جنگل زدایی در بین شانزده کشور عضو RWEDP تقریباّ معادل میزان مصرف چوب سوخت کنونی می‌باشد    (البته بر حسب کشور ها از ده درصد تا هزار و چهارصد درصد متفاوت است ). در کشور های عضو RWEDP چوب سوخت ها معرف در حدود نیمی از مصرف سوخت زیست توده ای بر حسب انرژی می باشند.

ویژگیهای زیست محیطی

تاثیرات زیست محیطی معکوس، ناشی از مصرف چوب‌های مخصوص سوخت، به دلیل استخراج ناپایدار از نواحی زیست محیطی حساس رخ می‌دهد و همین امر می‌تواند منجر به تخریب نواحی طبیعی و آبریزها، کاهش در تنوع گونه‌های طبیعی و محیط‌های زیست طبیعی شود. هر چند اگر مدیریت درستی بر روی منابع تامین وجود داشته باشد، چوب‌های مخصوص سوخت نقش مثبتی را در حوزه زیست‌محیطی عمومی و منطقه‌ای ایفا خواهد نمود. چوب مخصوص سوخت از نظر دی اکسید کربن حالتی خنثی را ایجاد می‌کند، به شرطی که نرخ برداشت و بهره برداری این سوخت برابر با نرخ تولید مجدد آن باشد. زمانی که ارزش منابع چوب و دیگر منابع زیست توده توسط ساکنین محلی بخوبی شناخته شود، استفاده پایدار از آنها منجر به کمک در زمینه مدیریت اقتصادی زیست محیط‌های منطقه‌ای می‌شود.

ویژگیهای اجتماعی

فرآیند تهیه چوب مخصوص سوخت شامل مواردی چون نیروی انسانی برای رشد محصول، برداشت، فرآوری، عمده فروشی، حمل و نقل و خرده فروشی محصولات است. بر حسب واحد انرژی، نیروی کاری که در تجارت و کسب و کار چوب سوخت مشغول بکار می‌باشد، در حدود ۲۰ مرتبه بیشتر از نیروی کار بکار رفته در بخش نفت سفید می‌باشد. تجارت چوب سوخت منبع اصلی درآمد حدودا ۱۰ درصد از روستاییان بوده و در حدود ۴۰ درصد از درآمد نقدی آنها را شامل می‌شود. در زمان مشقت و تنگدستی و یا موقعی که برداشت محصول برای امرار معاش ناکافی است، فرصت موجود در تجارت و کسب و کار چوب سوخت برای کسب درآمد، شبکه امنی را برای فقرا که اغلب آنان زنان هستند، ایجاد می‌کند.

مهیا بودن اطلاعات

به دلیل جایگاه ویژه و پراکندگی تولید و مصرف چوب سوخت (که بخشی از آنها قابل تبدیل به پول نمی‌باشند) ، جمع‌آوری مطمئن و منظم اطلاعات در زمینه تهیه و تولید و تقاضای چوب سوخت، کار بی‌نهایت هزینه‌بر و وقت‌گیری است. سازمان‌های بین‌المللی و اغلب سازمانهای ملی از بیشتر اطلاعات و داده‌های موجود در این زمینه استفاده نمی‌کنند. اطلاعات منتشر شده توسط منابع متفاوت و مختلف یک کشور ، بعنوان مثال با ضریب سه و حتی بیشتر، بسیار با هم مغایرت دارند. همچنین این موضوع در مورد کشورهای صنعتی نیز صادق است. گاهی اوقات اطلاعات منتشر شده توسط منابع یکسان ملی نیز با هم مغایرت دارند. همچنین باید خاطر نشان کرد که در داده‌های منتشر مربوط به تراز انرژی توسط منابع ملی، اطلاعات مربوط به تهیه و تولید چوب‌های مخصوص سوخت معمولا منوط به اطلاعات منسوب به مصرف سوخت چوب است. بنابراین اغلب ارقام و داده‌های مربوط به تهیه و تولید، منابع مستقلی از اطلاعات را در دسترس قرار نمی‌دهند.

قیمت‌ها 

قیمت‌های انواع چوب سوخت وابسته به بازار آن می‌باشد. بخشی از بازار، در ۷۰ درصد از مناطق، هنوز قابلیت تبادلات و معاملات پولی را در این زمینه بدست نیاورده اند. بازارهای تجاری در شهرهای کوچک و بزرگ وجود دارند، اما در روستاها نیز چوب سوخت مورد معامله قرار می‌گیرد. قیمتهای محلی معمولا بر اساس هزینه‌های مختلف نیروی انسانی و موجودیت منابع برآورد می‌شود. قیمت نمونه در کشورهای عضو RWEDP  ، ۴۰ دلار آمریکا برای هر تن است. قیمت‌های الوار قبل از قطع درختان می‌تواند بین صفر و ۲۰ درصد قیمت‌ خرده فروشی باشد.

سیاست‌ها

هر دو دسته تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان معمولا به چوب سوخت به عنوان محصول فرعی از محصولات و تولیدات چوبی نگاه می‌کنند. این باور حتی در نواحی که درختکاری به منظور تهیه چوب سوخت و یا نواحی درختکاری روستایی اجرا شده است، وجود دارد. مشاهدات انجام شده در این زمینه تفاوت آشکار بین ارزش واقعی اقتصادی چوب سوخت‌ که دیگر تولیدات چوبی را نشان می‌دهد. دلیل نادیده‌گرفتن ارزش چوب‌های سوخت ممکن است به دلیل پراکندگی گسترده و تقسیم مزیتهای آن در خلال زمانی طولانی و بین تعداد بیشماری از مصرف کنندگان کوچک باشد و همچنین عدم تحصیل نقدینگی نیز بعنوان یکی از دلایل مطرح می‌باشد.

آینده انرژی چوب

به دلیل اینکه اطلاعات موجود به صورت یکپارچه و جامع و کامل موجود نیست، گسترش و توسعه قابل اعتمادی از چشم‌انداز کیفی انرژی چوب در آسیا امکان‌پذیر نمی‌باشد. هر چند گرایش‌های مهم و ویژگیهای کیفی در زمینه پیشرفت‌های پیش بینی شده انرژی چوب تا سال ۲۰۱۰ میلادی قابل ارائه است. تفسیرکردن اطلاعات جمع‌آوری شده ESMAP  باعث فراهم‌شدن آگاهی‌هایی در زمینه مکانیزم‌های حاکم بر تولید و تقاضای انرژی چوب می‌شود. مطابق با تحقیقات راهبری شده توسط RWEDP ، این مکانیزم‌ها هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرند و احتمالا تا سال ۲۰۱۰ معتبر باقی خواهند ماند.

خط‌مشی‌هایی  تقاضا

تمایل و گرایش اصلی در مورد مسئله تقاضا، افزایش کلی مصرف چوب سوخت در تمام کشورهای عضو RWEDP  با نرخ ۶/۱ درصد درسال است. این گرایش‌ها برپایه مقایس سریال‌های زمانی بهترین داده‌های موجود، به صورت خاص با توجه به اثرات ترکیبی این خط‌مشی‌ها در فاکتورهای مرتبط با آنها بنا شده‌اند. این قیاسها به محاسبه اثرات جدید ممکنه فاکتورها نظیر شهرسازی رشد یافته، تغییرات در ابعاد خانواده‌ها و درآمدهایشان و یا فرهنگ و سنت به دلیل اینکه اغلب اطلاعات به سادگی در دسترس نیستند، نمی‌پردازند. هرچند که این اعتقاد یا  باور وجود دارد که تاثیر خالص ترکیب‌سازی فاکتورها ممکن است محدود شده باشد.

قیمت‌ها

با توجه به آنکه، هیچگونه نوسانات مربوط به مصرف چوب سوخت در بازارهای سنتی مشخص نمی‌باشد، امکان هیچگونه برآوردی از آینده تقاضای چوب مخصوص سوخت بر اساس قیمت‌ها وجود ندارد. در حقیقت احتمال می‌رود که قیمت کلی چوب سوخت در دوره‌های موجود برای مدت ۵-۱۰ ساله به صورت کم و بیش ثابت بماند. دیگر سوخت‌های زیست توده، ممکن است در رقابت با بازارهای سنتی و همزمان با افزایش نسبت کیفیت/ قیمت، افزایش یابند. در کاربردهای پیشرفته نفوذ پرشتاب سوخت‌های زیست توده می‌تواند قابل پیش بینی باشد، البته در صورتی که قیمت‌های سوخت فسیلی به صورت اساسی افزایش یابد.

خط‌مشی‌هایی پتانسیل عرضه

گرایش‌های مهم در زمینه تولید و تهیه چوب سوخت وابسته به تغییرات انجام شده در کاربری زمین می‌باشد، که البته در هر کشور متفاوت است. گرایش کلی در تغییر کاربری زمین عبارت است از: کاهش نواحی طبیعی جنگلی در حدود ۶/۳ میلیون هکتار در هرسال (۲/۱%) و افزایش زمین کشاورزی تا ۷/۴ میلیون هکتار در هر سال (۶/۰%)، برای ۱۶ کشور عضو RWEDP. نتایج خالص و ویژه حاصل شده، شامل افزایش کلی زمین‌های جنگلی و کشاورزی تا ۱/۱ میلیون هکتار در هر سال است که می‌توان آن را به تغییرات ایجاد شده در کاربری دیگر زمین‌ها (زمین‌های بایر و لم‌یزرع) نسبت داد. مجموعا با توجه به  متوسط سودمندی دو برابر تمام سوخت‌های زیست توده حاصله از زمین‌های کشاورزی و نواحی درختکاری شده، در مقایسه با زمینهای بی‌استفاده ، این امر می‌بایست منجر به افزایش دسترسی پایدار چوب سوخت کلی تا سال ۲۰۱۰ شود. بعلاوه، عرضه غیرپایدار چوبهای سوخت بواسطه روال در حال انجام تبدیل زمینهای جنگلی به زمینهای کشاورزی و دیگر موارد استفاده از زمینها و همچنین قطع درختان بواسطه دلایل اقتصادی نیز از جمله عوامل مد نظر می‌باشد.

چشم اندازی در مبحث تراز بین عرضه – تقاضا 

خط‌مشی‌های کلی در زمینه تقاضا و پتانسیل عرضه چوب سوخت و دیگر سوخت‌های زیست توده در هر کشور در این بخش ارائه شده است. نتایج جمع‌آوری شده مربوط به ۱۶ کشور آسیایی عضو RWEDP  در جداول ذیل آورده شده است.

سیاست‌های عرضه

به هنگامی که تراز کلی عرضه وتقاضای چوب ودیگر سوخت‌های زیست توده در منطقه به عنوان یک عامل اصلی مطرح نباشد، لازم است که بدین نکته توجه شود که توزیع این سوخت‌ها در مقابل به عنوان یک نگرانی کلی بر سطح جامعه مطرح است. همانگونه که در دهه ۱۹۹۰، کمبود سوخت در مناطق محلی و همچنین عدم موجود بودن آنها برای مصرف کنندگان اقشار فقیرتر و ضعیف‌تر جامعه به عنوان یک مشکل جدی در جامعه نمود یافت. با توجه به روال رو به رشد تحکیم مکانیزم‌های بازار، علاوه بر تعمیق فواصل بوجود آمده در زمینه توزیع درآمد، مصرف کنندگان چوب سوخت سنتی هم در سطح خانگی و هم در سطح مقیاس کوچک صنعتی ممکن است به حاشیه رانده شوند. اتخاذ سیاست‌های جنگلی مناسب و دارای توازن منحصر به فرد می‌تواند منجر به تسکین چنین مشکلاتی گردد.

توصیه‌ها و نتیجه‌گیری‌ها

نتیجه‌گیری‌ها

۱- انرژی چوب به عنوان یک زیر مجموعه مهم در بین کشورهای RWEDP مطرح بوده است و هم اکنون نیز مطرح می‌باشد. مصرف چوب ودیگر سوخت‌های زیست توده در آینده‌ای قابل پیش بینی ادامه می‌یابد.

۲- زمین‌های غیر جنگلی به عنوان منبع اصلی چوب سوخت‌ها در نظر گرفته خواهند شد.  مصرف انرژی چوب به عنوان دلیل اصلی جنگل زدایی نبوده و تلقی نخواهد شد.

۳- موارد اصلی نگرانی محیا بودن چوب سوخت‌ها نبوده بلکه نگرانی اصلی در این رابطه توزیع چوب سوخت‌ها در بین مردم نیازمند می‌باشد.

۴- گروه‌های ضعیف‌تر درجامعه، مخصوصاً زنان و کودکان، جزء اشخاصی به شمار می‌‌آیند که از محدود کردن دسترسی به منابع چوب سوخت رنج می‌برند.

۵- در بنگلادش و پاکستان و همچنین نپال تا اندازه‌ای مصرف چوب سوخت ملی در حال حاضر ممکن است از میزان بالقوه عرضه ملی بیشتر باشد. بر این اساس ذخیره چوب سوخت‌های ملی را می‌بایست تا سال ۲۰۱۰ بیشتر نمود.

…

توصیه‌ها

۱- قوانین اجتماعی، اقتصادی و محیطی مربوط به چوب سوخت‌ها که در جنگل و مناطق غیر جنگلی تولید می‌شوند را می‌بایست مورد تجدید نظر قرار دارد و چوب سوخت‌ها را می‌بایست به عنوان یک زیر مجموعه مهم در این زمینه مورد ارزیابی قرار داد که نیازمند توسعه هستند.

۲- توسعه انرژی چوب را می‌بایست در بخش استراتژی‌های تامین انرژی روستایی مد نظر قرار داد و آن را به عنوان هدف و یک وظیفه مشترک برای کلیه بخشهای مرتبط نظیر بخشهای کشاورزی، جنگلداری، توسعه روستایی، انرژی و بخشهای صنعتی در نظر گرفت. همچنین لازم است هماهنگی‌های مد نظر در بین بخشهای درگیر در این مسئله مورد توجه و پشتیبانی قرار گیرد.

۳- چوب سوخت‌ها را  می‌بایست یک محصول مهم با توجه به خصیصه منحصر به فرد آن در نظر گرفت و بر این اساس نباید آنها را تنها به عنوان محصولات جانبی به دست آمده از سرزمینهای کشاورزی تلقی نمود. تولید چوب سوخت یکپارچه بر روی زمین‌های کشاورزی را نیز می‌بایست مورد توجه و ارتقاء قرار داد.

۴- موارد مرتبط با جنگل زدایی و تلاش‌های مربوط به جنگل کاری را می‌بایست به صورت متوالی دنبال نمود. جنگل‌های طبیعی و مدیریت آنها را همراه با مشارکت عامه را می‌بایست از اولویت سطح بالایی در مناطق برخوردار نمود که در آنها هنوز چوب سوخت به عنوان یک کالای دارای ارزش تجاری مطرح نمی‌باشند.

۵- قوانین شایع و مقررات که باعث توقف توسعه انرژی چوب می‌شوند را می‌بایست مورد تجدید نظر قرار داد. این امر مرتبط با مالکیت زمین وتصاحب آن وهمچنین مالکیت درختان، کاشت آنها و برداشت در سرزمین‌های و مجامع خصوصی و عمومی می‌باشد و همچنین راهکارهای مربوط به حمل ونقل و معاملات چوب و همچنین محصولات مرتبط با آن که بوسیله بخش خصوصی یا جوامع محلی تولید می‌شوند را نیز باید در نظر داشت.

…