کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی

کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی – ایران ترجمه – Irantarjomeh

کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی – بخش ۵ کتاب کارآفرینی خلاقانه در آسیا

مقالات ترجمه شده آماده گروه  مدیریت – بازرگانی

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات

چگونگی سفارش مقاله

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه(شماره حساب)ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.comشامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر --مقالات آماده سفارش داده شده پس از تایید به ایمیل شما ارسال خواهند شد.

کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی

کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی

کارآفرینی خلاقانه در آسیا

اندونزی  INDONESIA

اخیراً ثابت شده است که توسعه یک کشور به شدت به رشد و توسعه بخش‌های اقتصادی و صنعتی آن کشور وابسته است. علاوه بر آن مشخص شده که این رشد و توسعه در صورتی بدست می‌آید که کشور از آن دسته از کارآفرینان محکم و مستقلی برخوردار باشد که دارای حساسیت لازم بوده، به تغییرات پاسخ داده و قادر به برقراری سازگاری باشند تا بدینوسیله بتوانند به کشور کمک کنند. کارآفرینان حقیقی وطن‌پرستان مهمی بشمار می‌آیند، زیرا فرصت‌های شغلی ایجاد نموده و بیکاری را کنترل می‌کنند، در صورتی که مشکل بیکاری کنترل نشود، ضایعه فقر در راه خواهد بود.

بحران اقتصادی آسیا در سال ۱۹۹۷ که بعد از بحران‌های چند جانبه اندونزی به وقوع پیوست اقتصاد کلان کشور را تکان داد. شرکت‌های زیادی ورشکسته شدند و سرمایه‌های بسیاری بر باد رفت. این موضوع همزمان با تغییرات سیاسی در اندونزی رخ داد. این تغییرات با انحطاط قدرت رژیم Soehailo که در اوایل ۱۹۹۸ شروع شد به جریان افتاد.

رشد اقتصادی با ثبت GDP سالانه کشور که بین %۴-۳ بوده نسبتا پایین بوده است. بیکاری افزایش یافته تا آنجا که به ۴۰ میلیون بیکار منجر شده است با این وجود اندونزی به علت کمک‌های بخش غیر رسمی‌ و موسسه‌های اقتصادی کوچک و متوسط SMED که در اکثر کشورها توسط کارآفرینانی برجسته هدایت می‌شوند جان سالم بدر برد از کمک‌های آنها به توسعه منطقه‌ای در کشور نقش آنها در حمایت از صنایع بزرگتر و ظرفیت آنها برای نوآوری قدردانی شده است.

در اندونزی ۶۷% در بخش غیررسمی ‌و بقیه در بخش رسمی‌ کار می‌کنند. طبق بررسی که در سال ۲۰۰۲ در مورد رابطه بیکاری و کارآفرینی بر روی ۳۷ کشور انجام شد مشخص شد هنگامی‌که درصد بیکاری بالا است میزان فعالیت‌های کارآفرینی کلی نیز زیاد است. گرچه یک کشور نمی‌تواند فقط با حفظ بخشی غیررسمی ‌توسعه و پیشرفت یابد، زیرا چنین وضعیتی به فقر شدید منجر خواهد شد، بطور کلی بخش غیررسمی ‌با بهره‌وری پایین و در آمد کم و همچنین دسترسی محدود به بازار و هزینه کم شناخته شده است و در نتیجه کشور را در موقعیتی قرار می‌دهد که کمتر رقابتی است. اکثراً صنعت‌های کوچک خانگی با نیروی کاری بین ۱ تا ۴ نفر در بخش غیررسمی ‌غالب هستند. اگر به این موسسات اقتصادی کوچک اختیار داده شود می‌توانند به SMES توسعه یابند آنچه که یک کشور باید انجام دهد هدایت و تبدیل این بخش‌های غیررسمی ‌و اقتصادی کوچک به بخش رسمی‌SME است.

جان نایسبیت John Naisbitt نویسنده و آینده‌نگر مشهور در همایش کارآفرینی جهانی که در سال ۱۹۹۵ در سنگاپور بر گزار شد گفت SMES در صفحه شطرنج اقتصادی جهانی در آینده مهمترین بازیکنان خواهند بود. برای این SMES راحت‌تر است که پیشرفت کننده رقابتی باشند و به دنبال فرصت‌های اقتصادی جدید بگردند زیرا اینها قادرند که تصمیم‌گیری کنند و سریع‌تر از بقیه قدم بردارند.

شرکتهای دارای اندازه کوچک و متوسط (SMEs) مثل شرکت‌های بزرگ توسط سلسله مراتب و بروکراسی محدود نمی‌شوند. این انعطاف‌پذیری سازمانی آنها را قادر می‌سازد تا فرصت‌های بازار را کشف کنند نوآوری را اجرا کنند محصولات جدید تولید کنند و با تغییر سریع نیاز و علاقه مشتریان سازگار شوند برای مثال تعداد زیادی از شرکت‌های ژاپنی که سهم بزرگی در بازار دارند شرکتهای دارای اندازه کوچک و متوسط هستند. ولی البته شرکتهای دارای اندازه کوچک و متوسط که تلاش‌های کمتری برای تغییر کرده‌اند باید از طرف شرکت‌های والدین خود حمایت شوند و از طرف بخش‌های خصوصی و دولتی کمک‌های دریافت کنند.

بنابراین باید به بخش غیر رسمی‌ اینطور نگاه کرد تامین کننده فضایی برای تغییر و فرصت‌های برای یادگیری و نیز تامین کننده روشی که از طریق آن کار آفرینان قوی و خلاق انتخاب می‌شوند و بیرون می‌آیند.

این فرآیند تغییر رشد شرکتهای دارای اندازه کوچک و متوسط قدرتمند را منعکس می‌کند همانطور که در شرکت‌های بزرگ و مدرن این کار را می‌کنند. گرچه این فرآیند باید گروه‌های بسیاری به ویژه دولت را در برگیرد، زیرا سیاست‌های دولت باید کمک اقتصادی با دسترسی آسان به موسسات بانکی و وام‌های کم سود و یک گروه کمکی مشخص را فراهم کند. کار آفرینان موفق را می‌توان بعنوان الگوهای وظیفه‌ای در نظر گرفت که دانش و مهارت کارآفرینی را منعکس می‌کنند. این الگوهای وظیفه فرآیند بهبود اقتصادی یک ملت را تسریع خواهند کرد و باعث می‌شوند شرکت به حداکثر رشد دست یابد.

کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی

موسسات اقتصادی کوچک و SMES در اندونزی

MICRO-ENTERPRISES AND SMES IN INDONESIA

جالب توجه است که موسسات اقتصادی کوچک و SMES که در حین بحران و بعد از آن رشد پیدا کردند. در سال ۲۰۰۱، ۹۰ دسته از چنین شرکت‌هایی وجود داشت در سال ۲۰۰۲ ، ۳۳۳ دسته و در سال ۲۰۰۳، ۳۷۵ دسته زمینه‌های کاری این دسته‌ها بیشتر دامداری، مزرعه‌داری ماهی‌گیری و کشاورزی بود. علاوه بر اینها معدنی‌داری و فعالیت‌های الکتریکی نیز وجود داشت.

طبق بررسی که انجمن مرکزی آمار اندونزی BPS در سال ۲۰۰۳ انجام دادند بیش از ۴/۴۲ میلیون SMES وجود داشت. فعالیت‌های این SMES نشان دهنده توانایی شان برای کمک به رشد اقتصادی ملت است گرچه این افزایش لزوماً رشد اقتصادی را توسعه نمی‌دهد که نسبتا در %۴-۳ ثابت مانده است رشد اقتصادی به بخش مصرف کننده وابسته است. بطوری مشابهه منابع دیگری که به رشد اقتصادی کمک می‌کنند مثل صادرات سرمایه‌گذاری و هزینه‌های توسعه نیز افزایش نیافتند. شکل ۱ عرضه ملی کالاها و خدمات را براساس منابع و موسسات اقتصادی کوچک و متوسط که % ۸/۴۳ از عرضه کلی را فراهم می‌کنند نشان می‌دهد.

گرچه بهبود اقتصادی تاکنون حاصل نشده است ولی موسسات اقتصادی کوچک و SMES بعنوان نجات دهندگان اقتصادی ارزش‌گذاری می‌شوند این نامگذاری به علت نقش آنها بعنوان محرک در سرعت بخشیدن به رشد اقتصادی و بعنوان ایجاد کنندگان شغل است در سال ۲۰۰۳ نسبت کلی کارگران در موسسات اقتصادی کوچک و SMES تا % ۲/۱۲ افزایش یافت در مقایسه با سال ۲۰۰۲ که در آن تعداد کارگران فقط از ۴/۷۰ میلیون به ۷۹ میلیون افزایش داشت در مقایسه با شرکت‌های بزرگ موسسات اقتصادی کوچک و SMES در برابر این بحران‌ها مقاومت بیشتری نشان دادند آنها به کالاهای وارداتی وابسته نیستند و می‌توانند با محصولات و خدمات خودشان به بازار داخلی دست پیدا کنند. بنابراین توسعه موسسات اقتصادی کوچک و SMES باید تحت استراتژی دولت قرار گیرد زیرا این موسسات اقتصادی فرصت‌های شغلی ایجاد می‌کنند و میزان فقر را کاهش می‌دهند.

خود دولت نیز از طریق مدیریت SME و همکاری این ابعاد سیاست را مورد توجه قرار داده تا به توسعه SMES کمک کند.

۱- ایجاد یک محیط تجاری هدایت کنند.

۲- افزایش دسترسی به منابع سودمند

۳- توسعه کارآفرینان و SMES خلاق و عالی

این مقاله مقصد ندارد در مورد مشکل SME عمیقاً بحث کند. گرچه بخش SME اندونزی هنوز ستون اصلی حمایت کننده اقتصادی با این وجود وقتی که تاکید بر کارآفرینی است. باید این مورد SME مورد توجه قرار گیرد. در حقیقیت چندین کارآفرین موفق خلاق و مبتکر در نتیجه شرکت در بخش تجاری SME به وجود آمدند.

کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی

داستان موفقیت  SUCCESS STORIES

داستان‌های موفقیت کارآفرینان بسیاری در سرتاسر جهان نوشته و منتشر شده است. این داستان‌ها الهامی‌است برای آغاز کنندگانی که می‌خواهند کارآفرین شوند. بعضی کارآفرین‌ها در اندونزی تصمیم گرفتند کارشان را از صفر شروع کنند بعضی هزینه‌ها را با ارثی که به آنها رسیده بود تامین می‌کردند و بعضی با مقامات دولتی و از طریق پروژه‌هایی مشخص دست به دست هم داده بودند. گرچه این موارد مانند عوامل موجودی که کار را راحت‌تر می‌کنند مثل تسهیلاتی مشخص که براساس تلاش‌های فردی نیستند مورد بحث قرار نخواهند گرفت.

در زیر معیارهایی آمده است که در انتخاب کارآفرینانی که این ویژگی‌ها را دارند به کار می‌روند.

۱- متکی به نفس هستند و کارشان را از صفر شروع می‌کنند و پس از آن به سازمان‌هایی بزرگ توسعه می‌یابند بدون هیچگونه وابستگی مالی به دولت یا گروه‌های دیگر.

۲- این کارآفرینان برای کارآفرینان جدید مثل (بت) هستند و از طریق سمینارهای مختلف بحث در مورد کارآفرینی و SMES تجربیانشان را در اختیار آنها قرار می‌دهند.

۳- داستان‌های موفقیت آنها همه جا منتشر شده است و دیگران را ترغیب می‌کند تا کارآفرین شوند. این داستان‌ها بعنوان پایه اقتصادی ملت شناخته شده است.

جدول ۱ ویژگی‌های کارآفرینی سه کارآفرین را خلاصه کرده است.

باب سادنیو Bob sadino ، ۷۱ ساله یکی از چهره‌های افسانه‌ای کارآفرینی در اندونزی است. نام او معرف سادگی است و لباس روزانه او با بقیه کارآفرینان متفاوت است.

کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی

تلاش برای پیشرفت کارآفرینی

 EFFORTS TO IMPROVE ENTREPRENEURSHIP

برنامه‌ای که خوب طراحی شده موفق خواهد شد به شرطی که بازیگران دانش مهارت و دیدگاه مورد نیاز برای رسیدن به هدف برنامه را داشته باشند. این دفعه دولت از طریق عرضه‌کنندگان خدمات توسعه تجاری که تقریبا شامل ۴۰۰ شرکت حرفه‌ای و بازرگانی در اندونزی می‌شوند گسترش کارآفرینی را انجام داده است. علاوه بر این گسترش کار آفرینی از طریق بخش‌های دولتی موجود نیز انجام می‌شود برای مثال بخش کشاورزی با تامین خدمات مشاوره‌ای مثل گروه راهنمایی و مشاوره کشاورزی کمک می‌کند.

 بخش نیروی انسانی و فرهنگی نیز از طریق توسعه یک پروژه بهره‌وری در زمینه کاری نقشی ایفا می‌کند. این بخش همچنین یک مدلی کارآفرینی را نیز فراهم کرده که آنرا در اختیار کارگران جوان تحصیل کرده‌ای قرار می‌دهد که تصمیم گرفته‌اند زندگی خود را از طریق کارآفرینی تامین کنند. این تلاش کارآفرینان متخصصین جوانی را به بار آورده است. همانطور که ما می‌دانیم جوانانی که بیکار هستند معمولا تحصیلات یا مهارتی نیز ندارند. بنابراین تلاش آنها برای جستجوی کار بی‌نتیجه است.

یکی از روش‌های جستجوی کار برای این افراد این است که خودشان کاری راه بیندازند در غیر اینصورت بیکار باقی می‌مانند. از طرف دیگر آنها مهارت‌های لازم کارآفرینی که بیش زمینه ایجاد کار است را ندارند. به همین علت است که آموزش غیررسمی‌ در کارآفرینی بسیار ضروری می‌باشد.

چندین واحد کارآفرینی در زیر ارائه شده است.

• اطلاعات فرصت‌های شغلی

• شروع کار

• ارتقای کار جدید

• طرح ریزی ترازنامه

• انتخاب مواد با کیفیت

• تحریک دستاوردهای شغلی

• قیمت‌های ثابت

• محاسبه نقطه سر به سر

• کنترل احساس هنگام روبه‌رو شدن با مشتری

• تلاش برای رسیدن به نتیجه

• یافتن و کاوش فرصت‌ها

• یافتن و کاوش بازارها

• خلاقیت در بررسی شرایط

با این وجود تلاش‌های دولت برای توسعه و رشد SMES با تشکیل خدمات توسعه تجاری در ۲۰۰۳ آغاز شد که هسته این خدمات مشاوره و ایجاد تسهیلات تجاری بود. انتظار می‌رفت که دولت برای ارائه خدماتی مثل آموزش، در اجرای بررسی‌ها، طرح یک پیشنهاد معتبر، یک برنامه تجاری و گزارش مالی در مناطق در دسترس را داده باشد. قبل از اینکه این خدمات بتوانند ارائه شوند، مشاورین یا تسهیل کنندگان، اگر همه معیارهای لازم را داشته باشند، باید گزینش شده و آموزش ‌بینند. بطور کلی مشاورین یا تسهیل کنندگانی که به کار آفرینی SMES کمک می‌کنند باید درباره موارد زیر درک و دانش لازم را داشته باشند.

دانش بانکداری و اعتبار معیار احتمال و توانایی بانکداری SMES که بانک آنرا لازم می‌داند به منظور طرح برنامه تجاری و پیشنهاد اعتبار ویژگی‌های SMES و موانعی که در رابطه با بانک با آنها روبه‌رو می‌شوند. بقیه مواردی که برای بررسی تجاری مورد نیازند عبارتند از قانونگداری، بازاریابی تولید، سرمایه‌گذاری، امورمالی و غیره. مدیریت و تجزیه و تحلیل مالی، توانایی یافتن فرصت‌ها و خطرات تجاری، موارد محیطی در رابطه با کر دانش و روحیه کار آفرینی از سطح متوسط تا بالا، راهنمایی اجرای بررسی‌های موردی تنظیم پیشنهاد اعتبار و ارزیابی کار آفرینان آموزش دیده، مربی کامپیوتر بودن حداقل در زمینه آموزش برنامه‌های excel , word  . علاوه بر موارد ذکر شده چندین موسسه خصوصی دیگر نیز وجود دارند که دوره‌های کارآفرینی ارائه می‌کنند ولی تمرکز بیشتر آنها بر مهارت‌های فروش و بازاریابی است. علاوه بر اینها نویسندگانی هستند که دانش و مهارت‌های کارآفرینی خود را از طریق مقالاتشان در انواع نشریات یا کتاب‌های کارآفرینی منتشر می‌کنند.

یکی از این افراد Andrias harefa است که در کتابش شروع کارآفرینی از صفر ۲۰۰۰ عوامل موقعیت یک کار آفرین را به شرح زیر ذکر کرده است.

• تحریک شدن با یک ایده یا رویا

• وابستگی بسیار به خلاقیت

• نشان دادن شجاعت

• عدم اعتقاد به شانس و اعتقاد به تلاش واقعی

• فرض کردن مشکل بعنوان یک فرصت

• انتخاب کار طبق سلیقه و علاقه

• شروع با سرمایه موجود

• عشق امتحان کردن چیزهای جدید

• توانایی غلبه کردن بر شکست

• وابسته نبودن بعنوان‌های آکادمیک

کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی

محدودیت‌های شرکتهای دارای اندازه کوچک و متوسط (SMEs) از نظر عملکرد

CONSTRAINTS OF SMEs IN PRACTICES

بطور کلی SMES هنوز در محیط داخلی در حاشیه قرار دارند. بسیاری از آنها خارج از سیستم قانونی رسمی ‌عمل می‌کنند و در مقوله‌های غیررسمی و بهره‌وری اندک مشارکت دارند. آنها فاقد رقابت و دسترسی به منابع مالی مناسب هستند. بنابراین برای بحث کردن در مورد محدودیت‌هایی که SMES با آنها مواجه می‌شوند باید محدودیت‌هایی که کارآفرینان در کارشان با آنها روبه رو می‌شوند را نیز مورد بحث قرار دهیم. محدودیت ها را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد عوامل کارآفرینی داخلی و خارجی. عواملی کارآفرینی داخلی عبارتند از:

مشکلات مالی مثلا گیر افتادن در دام قرض دهنده

• دارایی و سرمایه محدود برای سرمایه‌گذاری

• دانش اندک که ممکن است به تحصیلات پایین و نامناسب مربوط باشد. تحصیل کرده بودن لزوما به معنای تحصیلات رسمی ‌داشتن نیست.

• عدم دسترسی به آموزش و مشاوره

• مهارت تکنیکی یا رقابت اندک در زمینه مربوطه

• عدم وجود اطلاعات یا شبکه برای حمایت شدن

• روحیه و دیدگاه کارآفرینی محدود

عوامل خارجی کارآفرینی

• دشواری در گرفتن مواد خام

• مدیریت کاری سنتی

• دسترسی محدود به منابع مالی یا موسسات مالی دیگر عدم توانایی اجرای موارد اعتباری و اجرایی که از طرف موسسات مالی یا دولتی مورد نیاز است.

• هزینه مسئولیت کاری مثلا نرخ سود بالا، جمع آوری دو برابر مالیات

• عدم هماهنگی بین موسسات دولتی که به کار آفرین و SMES مربوط است. بنابراین در مسئولیت‌ها تداخل پیش می‌آید. تقریبا تمام بخش‌های اندونزی واحد کاری خودشان را دارند که بر SMES مربوط است.

• محیط کاری غیر حمایت کننده

• عدم وجود انجمن کارآفرینی قوی در بخش SME که بتوانند هنگام مواجه با موارد یا تهدیدات داخلی رقابت جهانی برای سرمایه یا آرمانش بجنگد.

کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی

نتیجه و پیشنهادات  CONCLUSION AND RECOMMENDATIONS

غیر قابل انکار است که در وضعیت دشوار اقتصادی، کارآفرینان و SME کمک مهمی ‌به بهبود اقتصاد یک ملت می‌کنند. کارآفرینانی که SMES بسیاری را رهبری می‌کنند وطن‌پرستان توسعه می‌شوند زیرا آنها ایجاد کنندگان و متبکران شغل هستند. آنها فرصت‌های جدید را شناسایی و کشف می‌کنند و به دولت هم در کنترل مشکلات اجتماعی و اقتصادی ایجاد شده از بحران‌های اقتصادی کمک می‌کنند. متاسفانه راه حل توسه کارآفرینی در اندونزی مربوط به عوامل خارجی نیست. تصدیق شده است که دسترس به سرمایه اطلاعات بازار تکنولوژی و مهارت‌های مدیریتی مهم هستند ولی مهم‌ترین جنبه افکار مدیریتی است. در آخر این افکار است که پایه دیدگاه یا رفتار می‌شود. چندین عمل برای سرعت بخشیدن به پرورش کارفرآینان پیشنهاد شده است.

کار آفرینانی که در انجمن‌های SMES جمع میشوند باید پیمانی استراتژیک با شرکت‌های اقتصادی بزرگ و موفق ببندند این شرکت ها نقش سرپرست شرکت‌های کوچک تر را دارند. چنین الگویی می‌تواند به سطح بالای همکاری دست یابد، مثل آموزش و یادگیری تجارتی در فرآیندهای قبل از تولید.

توسعه کار آفرینی باید با مدیریتی متمرکز و هماهنگ و بطوری منجسم در یک بخش اجرا شود نه در چندین بخش و این امر نیازمند کار آفرینان موفق است.

چون جستجوگران شغل بزرگترین گروه بیکاران هستند. توسعه کارآفرینی باید از طریق برنامه‌های کارآفرینی مختلف بر این گروه تمرکز یابد. این برنامه‌ها در موسسات آموزشی بطور غیررسمی، ‌در مدارس یا دنیای تجارت، انجام می‌شود. موسسات آموزشی مثل دانشگاه کارآفرینی که پوردی اف چاندرا تاسیس کرد می‌تواند بعنوان الگویی راه‌اندازی شود این الگو نیازمند این است که خود دانش آموزان کاری را راه بیندازند و فقط در صورتی فارغ التحصیل خواهند شد که کارشان موفق شود. علاوه بر این دانش آموزان هیچ عنوان آکادمیکی نائل نمی‌شوند. برای توسعه شرکت‌های اقتصادی و تبدیل شدن آنها به احیا کنندگان اقتصاد ملی پیشنهادات زیرا ارائه می‌شود.

دولت یک هیات ملی تشکیل دهد تا فعالیت کارآفرینی را هماهنگ کند، تنظیم کند، توسعه دهد، تشویق کند، ارزیابی کند و زیر نظر بگیرد. این موارد شامل تنظیم تحقیقی در مورد عوامل موفقیت و شکست کارآفرین و بهترین عملکردهای کارآفرینی است. تشویق دنیای تجارت از قبیل انجمن کارکنان و موسسات آموزشی برای شرکت کردن در رشد و توسعه احیای کارآفرینان جدید از طریق فعالیت‌های تجاری مختلف مثل رقابت‌های سالانه هفته ارتقا بازاریابی محصول و …

برانگیختن سازمان‌های اجتماعی مثل اتحادیه کشاورزان ماهیگیران و کارگران برای انجام فعالیتی دسته جمعی به منظور شناسایی کارآفرینان از جامعه علاوه بر این NGDS می‌تواند بعنوان کاندیدای کارآفرینی تعیین کننده در جهان تجارت شرکت کند.

طرح همکاری دو جانبه یا چند جانبه با سازمان‌های بین‌المللی از قبیل ADB, UNDP بانک جهانی ILO و کشورهای کمک کننده از طریق پروژه‌ها یا تکنیک‌های همکاری در کارآفرینی و توسعه SME . برای مثال ابزارهای آموزشی SEED توسعه شرکت اقتصادی کوچک از قبیل کارآفرینی ILO که برنامه‌های متعددی را ارائه می‌کند مثل کار خود را آغاز کنید، کار خود را پیشرفت دهید، کار خود را توسعه دهید، کار خود را بشناسید و …

به اختیار دادن کارآفرینی توجه کنید که نه تنها دانش و مهارت بلکه تغییر دیدگاه و بلوغ احساسی را نیز در بر می‌گیرد. داستان‌های موفقیت کارآفرینان در سطوح مختلف نیز می‌تواند بعنوان الگوهای وظیفه و مثال‌های تأثیر فرهنگ کارآفرینی به نمایش گذاشته شود.

کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی

ضمیمه ۱  Annex1

انجمن کارکنان اندونزی که در ۳۱ ژانویه ۱۹۵۲ تاسیس شد. همه هیات‌های مشاوره‌های اندونزیایی جهت امور اجتماعی و اقتصادی بازرگانان PUSPI نام گرفت. از زمان دومین کنفرانس مشاوره ای ملی در سال ۱۹۸۵ این انجمن به انجمن کارکنان اندونزیایی Apindo تغییر نام داد. Apindo تنها نماینده کارکنان اندونزیایی است که از طریق حکم رئیس نیروی انسانی تشخیص داده می‌شود و نیز از طریق اتاق بازرگانی و صنعت Kadin Indonesia به آنها اختیار داده می‌شود تا روابط صنعتی و موارد نیروی انسانی را کنترل کنند.

در سطح ملی Apindo بخشی از انجمن همکاری ملی سه گروه است. این هیات از نمایندگان دولت کارکنان و اتحادیه کارگران تشکیل یافته است.

هدف Apindo ایجاد محیطی تجاری از طریق تشویق روابط صنعتی هماهنگ در سطح شرکت برای تجارت‌هایش است تا تجارت اندونزی را در موسسات نیروی انسانی متفاوت ارائه کند و تمام بازیکنان تجاری به ویژه اعضایش را حمایت کند و به آنها اختیار دهد.

فعالیت‌هایی که Apindo انجام می‌دهد هشت منطقه مرکزی را در بر می‌گیرد.

۱- سازمان توسعه محلی و روابط عمومی‌

۲- روابط خارجی و همکاری بین‌المللی

۳- روابط صنعتی

۴- امنیت حقوقی و اجتماعی

۵- آموزش و یادگیری

۶- بهره‌وری OSHE و حمایت محیطی

۷- موسسات اقتصادی کوچک و متوسط

۸- کارآفرینی زنان، کارگران زن و امور جنسیتی و اجتماعی

اکنون در حدود ۶۰۰۰ شرکت در کشور وجود دارند که بعنوان اعضای منظم ثبت شده‌اند. در سطح بین‌المللی نیز Apindo شبکه‌اش را توسعه داده است و عضوی از اتحادیه کارکنان آسیایی ACE ، اتحادیه کارکنان صلح آسیایی CAFÉ و سازمان بین‌المللی کارکنان IQE می‌باشد. هر سال Apindo کارکنان اندونزیایی را در کنفرانس کار بین‌المللی در ژنو معرفی می‌کند. علاوه بر این Apindo با اتحادیه بین‌المللی تجارت آزاد، مرکز همکاری بین‌المللی Nippon keidaoren ، فدراسیون کارکنان کره‌ای و غیره نیز همکاری می‌کنند.

انجمن رهبری Apindo از سه سطح تشکیل یافته است، هیات ملی، هیات استانی در ۳۰ استان و هیات بخشی شهری در ۱۷۵ بخش.

کارآفرینی خلاقانه در آسیا – اندونزی