سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی

سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی – ایران ترجمه – Irantarjomeh

مقالات ترجمه شده آماده گروه  مدیریت – بازرگانی

مقالات ترجمه شده آماده کل گروه های دانشگاهی

مقالات رایگان

مطالعه 20 الی 100% رایگان مقالات ترجمه شده

1- قابلیت مطالعه رایگان 20 الی 100 درصدی مقالات 2- قابلیت سفارش فایل های این ترجمه با قیمتی مناسب مشتمل بر 3 فایل: pdf انگیسی و فارسی مقاله همراه با msword فارسی -- تذکر: برای استفاده گسترده تر کاربران گرامی از مقالات آماده ترجمه شده، قیمت خرید این مقالات بسیار کمتر از قیمت سفارش ترجمه می باشد.  

چگونگی سفارش

الف – پرداخت وجه بحساب وب سایت ایران ترجمه (شماره حساب) ب- اطلاع جزئیات به ایمیل irantarjomeh@gmail.com شامل: مبلغ پرداختی – شماره فیش / ارجاع و تاریخ پرداخت – مقاله مورد نظر -- مقالات آماده سفارش داده شده عرفا در زمان اندک یا حداکثر ظرف مدت چند ساعت به ایمیل شما ارسال خواهند شد. در صورت نیاز فوری از طریق اس ام اس اطلاع دهید.

سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی

سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی

سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی

چکیده

از سال 2001، سازمان ملل (UN) و سازمان های وابسته بدان اقدام به سنج راهکارهای حاکمیت الکترونیک بیش از 178 کشور عضو این سازمان از طریق مشخص نمودن شاخص های “آمادگی حاکمیت التکرونیک” (e-GRI) و “مشارکت الکترونیک” (e-PI) نمودند. بر این مبنا، سازمان ملل اقدام به انتشار رتبه بندی کشورهای عضو برحسب شاخص های مرتبط با استفاده از تحقیقات ارزیابی آمادگی حاکمیت الکترونیک (بررسی های مرتبط) نمود. کشورهای عضو سازمان ملل و جامعه تحقیقاتی دولت دیجیتال، همراه با متخصصین دانشگاهی  و  شرکت کنندگان  مرتبط بصورت متوالی  از  e-GRI و e-PI بعنوان نقطه ارجاع استفاده نمودند. این حقیقت همچنین مشخص کننده اهمیت ارزیابی روش های موجود سازمان ملل در زمینه سنجش حاکمیت الکترونیک می باشد. از آنجایی که حاکمیت الکترونیک، یکی از بزرگترین نوآوری ها در بخش دولتی است، این تحقیق از تحلیل محتوای مفهومی و چارچوب برآورد مدیریت نوآوری (IMMF) استفاده می نماید، که یکی از گسترده ترین چارچوب های تئوریکی بکار گرفته شده برای اندازه گیری راهکارهای مربوط به نوآوری می باشد. درصد نمرات به هنجار شده حاصله (PNS) منجر به ایجاد یکسری از پیشنهادات، در زمینه توسعه رویه های e-GRI و e-PI با ویژگی های متوازن تر، مطلع تر و قدرتمندتر، برای آینده شده است.

کلمات کلیدی: حاکمیت شرکتی، نوآوری، سازمان ملل، شاخص آمادگی حاکمیت الکترونیک، شاخص مشارکت الکترونیک، درصد نمرات به هنجار شده

سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی

1- حاکمیت الکترونیک: یک نوآوری در بخش دولتی

سازمان ملل (UN) اقدام به تعریف حاکمیت الکترونیک به شرح ذیل نموده است: “بکارگیری اینترنت و وب برای ارائه اطلاعات و خدمات دولتی به شهروندان” (سازمان ملل، 2001، صفحه 1). خدمات دولتی را می توان از طریق فرم های متنوع و مختلف اطلاعاتی و سکوهای فن آوری ارتباطات (ICT) و کاربردهای مرتبط مدیریت نمود (سازمان ملل، 2001، 2003، 2004، 2005، 2008). بواسطه طبیعت ذاتی حاکمیت، راهکارهای حاکمیت الکترونیک غالبا فی النفسه بصورت تعاملی بوده و واحدهای مختلف دولتی، بخش خصوصی، سازمان های غیر دولتی و شهروندان را بعنوان طرف های ذینفع کلیدی به حساب می آورد. ویژگی های مختلف  حاکمیت الکترونیک را می توان بر مبنای مشخصات نوآوری تعیین نمود، بنابراین می توان حاکمیت الکترونیک را بعنوان نوعی نوآوری در بخش دولتی در نظر گرفت.

یک نوآوری به عنوان “یک ایده، عمل یا موضوع خاصی به شمار می آید که  به عنوان یک مقوله یا مبحث جدید به وسیله افراد یا دیگر واحد های مرتبط تلقی می شود ” (Rogers، 1995، صفحه 14). تا پایان قرن 20، ارائه خدمات دولتی به شهروندان از طریق رسانه الکترونیک الزاماً به عنوان یک ایده جدید تلقی شده و بر این مبنا یک راهکار نوین در بخش دولتی  به حساب می آمد. به عبارت دیگر، دولت الکترونیک به عنوان یک خط مشی جدید و نه یک رویه متعارف به حساب آمده است (سازمان ملل، 2001). پرتال های وبی، کیوسک ها و فناوری های سیار برخی از راهکارهای نوظهور ارائه خدمات دولتی می باشند که اقدام به انتشار اطلاعات مرتبط در یک حالت الکترونیکی می نمایند (Kushchu و Kuscu، 2004). تدریجاً، واحدهای دولتی در کلیه نقاط جهان کار خود مبنی بر اتخاذ رویه های پذیرش راهکارهای دولت الکترونیک را آغاز نمودند (Advisory Committee، 2008). بنابراین، در اولین دهه قرن 21، ارائه و مدیریت خدمات دولتی از طریق فناوری های اطلاعات و ارتباطات (ICTs)، یعنی دولت الکترونیک، بدون شک به عنوان یکی از بزرگ ترین نوآوری ها در بخش دولتی محسوب شده است (Committee، 2008، Fose، 2002).

در محتوای تعریف سازمان ملل در زمینه دولت الکترونیک که به عنوان یک ویژگی نوآوری در بخش دولتی محسوب می شود، حاکمیت الکترونیک را می توان به عنوان یک فرآیند مدیریتی نوآوری در بخش دولتی به حساب آورد. از سال 2001، به منظور ارزیابی دولت الکترونیک، شبکه مدیریت دولتی سازمان ملل (UNPAN)، دپارتمان امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (UNDESA) و بخش اقتصاد دولتی سازمان ملل (UNDPE) به صورت مشارکتی اقدام به ایجاد شاخص آمادگی دولت الکترونیک (e-GRI) و شاخص مشارکت الکترونیک (e-PI) خود نمودند (سازمان ملل، 2004، 2005). چنین موردی از نقطه نظر جمعی به شاخص هایی اشاره دارد که از این به بعد در این مقاله مورد بحث قرار خواهند گرفت. این شاخص ها اندازه گیری ترکیبی ظرفیت و تمایل کشورهای عضو سازمان ملل برای پیاده سازی حاکمیت الکترونیک می باشد. سازمان ملل اقدام به گسترش درک ویژگی حاکمیت الکترونیک نموده و به صورت دوره ای ویژگی های طراحی شاخص های مرتبط را به آگاهی اعضاء می رساند (Potnis، 2009، Pardo، 2009). سازمان ملل اقدام به محاسبه ارزش هایی برای این شاخص ها با استفاده از برآوردهای آمادگی دولت الکترونیک سازمان ملل نموده است. این موارد در حقیقت تحقیقات موضوع مبنا می باشند، برای سادگی از این به بعد آنها را تحت عنوان تحقیقات دنبال می نمائیم. این تحقیقات قابلیت ارزیابی چنین موضوعی را خواهند داشت که “میزان تمایل و آمادگی دولت ها در گوشه و کنار جهان جهت پیاده سازی موارد ارائه شده به وسیله ICT به منظور ارتقای دسترسی، کیفیت و خدمات اجتماعی اساسی به مردم در زمینه حصول توسعه پایدار انسانی تا چه اندازه است” (سازمان ملل، 2004، صفحه ix). سازمان ملل از شاخص هایی به عنوان رویه های سنجشی برای ارزیابی بیش از 000/50 ویژگی آنلاین و خدمات دولتی بیش از 178 کشور عضو در شش بخش اقتصادی و اجتماعی استفاده نموده است.

بخش دوم در بر دارنده تحقیقات علمی در رشته نوآوری می باشد که به وسیله Adams و همکاران (2006) به عنوان مبنایی جهت رشد IMMF به کار گرفته شده است. بخش سوم نشان دهنده طراحی کلی تحقیقاتی این مطالعه و ویژگی های احتیاطی مختلف در خصوص اجرای تحلیل محتوایی و مفهومی این مولفه می باشد. بخش چهارم ارائه دهنده نتایج حاصله به وسیله پردازش کلیه پنج تحقیق انجام شده با کمک نرم افزار Concordance Software می باشد. بخش ششم ارائه دهنده راه های محتمل جهت ارتقای رویه های موجود ارزیابی آمادگی الکترونیک کشورهای عضو سازمان ملل می باشد. در نهایت، بخش نتیجه گیری مزیت های ارتقای این شاخص ها با استفاده از پیشنهادات مبتنی بر این مطالعه را ارئه می نماید.

سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی

2- چار چوب اندازه گیری مدیریت نوآوری (IMMF)

این بخش مشخص کننده ترکیب IMMF بر حسب هفت ساختار و مولفه می باشد که هر کدام از آنها در ارتباط با برآورد عملکرد هر مورد نوآوری مد نظر خواهند بود. عبارت نوآوری ذاتاً مبهم بوده و به صورت متفاوت به وسیله تعدادی از مطالعات تحقیقاتی دانشگاهی تعریف شده است. برای هدف مرتبط با تعریف نوآوری، Adams و همکاران (2006) تعریف گسترده نوآوری ارائه شده بوسیله دپارتمان تجارت و صنایع انگلستان (Department of Trade and Industry، 1998) را مدنظر قرار داده و ویژگیهای توام با موفقیت ایده های جدید، به عنوان خصیصه های متمرکز برای نوآوری، را مشخص ساختند. به منظور مدیریت نوآوری، بسیاری از سازمان ها غالباً سعی در تعریف حوزه نوآوری، مشخص نمودن چند و چون اندازه گیری آن، ایجاد نوعی معیارهای سنجشی برای فرآیندهای مدیریتی و در نهایت ارزیابی فرآیندهای مدیریت نوآوری می نمایند (Frenkel و همکاران، 2000). مبحث مدیریت نوآوری متشکل از نظرات منطبق و تعارض برانگیز، رویکردها و رویه های مرتبط با نوآوری می باشد. اندازه گیری مدیریت نوآوری به عنوان یک چارچوب منحصر به فرد مطرح می باشد که ریشه در مباحث مرتبط و ویژگی های مدیریتی در بخش های دولتی و خصوصی دارد. IMMF به عنوان محصولی برآمده از حالت اشباع شدگی تئوریکی بررسی های تحلیلی در ارتباط با کلیه تئوری های محتمل اندازه گیری نوآوری، از بین هزاران مبحث و مقاله دانشگاهی،  بشمار می آید (Adams و همکاران، 2006). IMMF ارائه دهنده یک فرصت منحصر به فرد برای دستگاه های دولتی و همچنین مدیران بخش خصوصی به منظور ارزیابی فعالیت های نوآورانه در سازمان های خود، با توجه به چارچوب پیشنهادی رویه های اندازه گیری مدیریت نوآوری، می باشد.

سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی

3- روش شناسی

این بخش تشریح کننده رویکرد تحقیقاتی بکار گرفته شده جهت ارزیابی این تحقیقات می باشد. به منظور برآورد میزانی که تحقیقات مرتبط اقدام به ارزیابی حاکمیت الکترونیک به عنوان یک نوآوری در بخش دولتی می نمایند، 7 مولفه و مولفه های فرعی به وسیله IMMF مشخص شده است. بر این مبنا از تحلیل مفهوم محتوایی جهت آنالیز گروه داده هایی استفاده شده است که متشکل از پنج مورد تحقیقاتی به شرح ذیل می باشند :

الف) معیار سنجی دولت الکترونیک: یک رویکرد جهانی (سازمان ملل، 2001)

ب) تحقیق دولت الکترونیک جهانی سازمان ملل (سازمان ملل، 2003)

ج) گزارش آمادگی دولت الکترونیک جهانی 2004: به سمت ارزیابی فرصت ها (سازمان ملل، 2004)

د) گزارش آمادگی دولت الکترونیک جهانی 2005: از دولت الکترونیک به شمولیت – الکترونیک (سازمان ملل، 2005)

ه) بررسی دولت الکترونیک سازمان ملل به سال 2008: از دولت الکترونیک به حاکمیت مرتبط (سازمان ملل، 2008).

بطور کلی، نوعی فرهنگ لغات مرتبط با اقلام مختلف جهت برآورد رخداد این مولفه ها تعریف شده است (McNabb، 2002). کلمات مختلف، بخش های آنها، و ترکیبات مرتبط با کلیه این 7 مولفه و مولفه های فرعی IMMF تحت عنوان مفاهیم شناخته می شوند. فرآیند تعریف این مفاهیم تحت عنوان مفهوم سازی مد نظر است. کد گذاری انسانی جهت حصول کدهایی که معرف چنین مفاهیمی هستند بکار گرفته شد. تحلیل محتوایی به عنوان یک تکنیک کمی کاملاً جا افتاده به شمار می آید که جهت تبدیل و تحلیل محتوای ارتباطاتی یا پیام ها از طریق کاربرد سیستماتیک این مولفه ها یا قواعد مربوطه بکار گرفته می شوند (Kassarjian، 1997). تحلیل محتوایی این موارد، از قواعد دسته بندی مشخص شده، در حول موضوع اصلی، جهت انجام فرآیندهای اطلاعاتی مرتبط با این نوع از ارتباطات، بهره می جویند. خروجی های تحلیل محتوایی نوعاً خلاصه سازی شده و با یکدیگر مقایسه می شوند تا آنکه قابلیت توصیف بهتر داده های ارتباطاتی حاصل شود (Paisley، 1969).

3-1. احتیاط هایی حاصل آمده از فرآیند مفهوم سازی

به عنوان بخشی از فرآیند مفهوم سازی، احتیاط های خاصی وجود دارند که می بایست به هنگام جمع آوری لیست های گزینشی با توجه به مفاهیم مرتبط آنها را مد نظر قرار داد. استفاده بیش از حد متعارف عباراتی همانند دولت الکترونیک، نمایندگی، کشور، دولت، وزارت، ملت، سازمان، بخش و ایالت همراه با هرگونه از ترکیبات محتمل آنها در این مورد مد نظر نخواهد بود (Neuendorf، 2002). ویژگی کاراکتر های کلی (همانند *) جهت تحت پوشش قرار دادن کلیه انشعاب های رشته ای دارای مقدمه مشترک بکار گرفته می شوند. به طور مثال، کلمه “ innovate*” برای تحت پوشش قرار دادن کلیه کلماتی نظیر نوآوری، نوآور، نوآوری شده و نوآورانه بکار گرفته می شود که در آن از کلمه “ innovate” به عنوان مقدمه استفاده شده است. مدیریت دانش تحت IMMF قابلیت مخاطب قرار دادن ظرفیت های سازمانی و قابلیت جذب دانش جدید و بکارگیری آنها را خواهد داشت و از این طریق می تواند نسبت به ایجاد اصلاحات در داخل سازمان ها اقدام کند.

سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی

4- نتايج

در اين مضمون مرتبط با ارزيابي هاي آمادگي الكترونيك سازمان ملل، ارتباطات بينابيني بين كليه 7 مولفه حاصل از IMMF فراهم آورنده يك راهكار نوآورانه جهت ارزيابي روش هاي موجود برآورد آمادگي مي باشد. شماره هاي فراواني كليه اين 7 مولفه و مولفه هاي فرعي آن از IMMF معرف ميزان ارزيابي برآورد شده به وسيله اين تحقيقات، در ارتباط با راهكارهاي دولت الكترونيك، بيش از 178 كشور عضو سازمان ملل مي باشد. از كل پنج بررسي انتشار يافته در سال 2001، 2003، 2004، 2005 و 2008 چنين مفاهيمي معرف وي‍ژگي هاي نوآوري بر حسب 7  مولفه  IMMF  مي باشند كه در شكل 2 مشخص گرديده اند.

4-1. درصد نمرات به هنجار شده (PNS)

گوناگونی زیادی بر حسب اندازه محتوایی کلیه تحقیقات وجود دارد. از بین کل پنج تحقیق، مورد انتشار یافته در سال 2003، از نظر اندازه کوچک ترین تحقیق به شمار آمده و صرفاً دارای 81 صفحه بوده است در حالی که بزرگترین اندازه تحقیقاتی در سال 2004 با 270  صفحه منتشر شده است. به واسطه گوناگونی معنی دار در اندازه تحقیقات، مقایسه مستقیم شماره های فراوانی سبب ایجاد خطا شده و ممکن است اعتبار داخلی این تحقیق را به چالش بکشد. بنابراین PNS محاسبه شده است. به طور مثال، در تحقیق 2008، شماره فراوانی ورودی ها تا 482 مورد مشخص شد.

سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی

5- توصیه هایی برای شاخص های قدرتمند تر

هدف اصلی ارزیابی های آمادگی دولت الکترونیک سازمان ملل سنجش ظرفیت و تمایل کشورهای عضو این سازمان جهت ارائه خدمات دولتی از طریق اینترنت می باشد (سازمان ملل، 2003). عبارت “ظرفیت” به قابلیت های مالی، زیر ساختاری، سرمایه انسانی، قانونمند، مدیریتی و سیستماتیک کشورهای عضو جهت ارتقای دانش و اطلاعات در خصوص خدمات دولتی، با استفاده از ICT به عنوان یک رسانه (سازمان ملل، 2004)، اشاره دارد و در این راستا عبارت “تمایل” به تمایل کشورهای عضو در زمینه توانمند سازی شهروندان به دانش و اطلاعات ضروری برای حضور در فضای حاکمیت الکترونیک اشاره می نماید، که در عمل تحت عنوان مشارکت – الکترونیک خوانده می شود (سازمان ملل، 2004). مقایسه کلیه PNS برای 7 مولفه IMMF منجر به ارائه توصیه های ذیل شده اند:

سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی

6- نتیجه گیری

این مطالعه تحقیقاتی ارائه دهنده این موضوع می باشد که حاکمیت الکترونیک به عنوان یک نوآوری در بخش دولتی به شمار می آید. منابع بررسی شده در هر یک از  زمینه های  نوآوری را می توان در صورتی به طور بهینه مدیریت نمود که فرآیند مدیریت نوآوری به طور کارآمدی مورد ارزیابی قرار گیرد (Adams و همکاران، 2006). در محتوای تعریف عباراتی چون دولت الکترونیک به وسیله سازمان ملل، حاکمیت الکترونیک را می بایست به عنوان نوعی فرآیند مدیریت نوآوری در بخش دولتی قلمداد نمود. از سال 2001 به منظور ارزیابی حاکمیت الکترونیک، آژانس های مختلف سازمان ملل به صورت تعاملی اقدام به ایجاد شاخص هایی جهت ارزیابی ظرفیت و تمایل کشورهای عضو این سازمان در خصوص اعمال حاکمیت الکترونیک نمودند. از آنجایی که این شاخص ها به صورت مکرر به وسیله کشورهای عضو سازمان ملل به کار گرفته می شوند، جامعه تحقیقاتی دولت دیجیتال، متخصصین دانشگاهی و شرکت کنندگان به عنوان یک نقطه مرجع، به حساب آمده و بنابراین ارزیابی ویژگی های راهکارهای دولت الکترونیک کشورهای عضو سازمان ملل به عنوان یک ضرورت مطرح شده است (Potnis و Pardo، 2008). با کمک چارچوب ارزیابی مدیریت نوآوری (IMMF)، یکی از گسترده ترین چارچوب های استفاده شده و جامع جهت ارزیابی نوآوری، این تحقیق اقدام به اجرای یک تحلیل محتوایی مفهومی در ارتباط با این بررسی ها نموده است تا قابلیت برآورد میزانی که بر اساس آن تحقیقات کنونی میتوانند نسبت به ارزیابی نوآوری در راهکارهای دولت الکترونیک کشورهای عضو سازمان ملل اقدام نمایند، حاصل شود. بنابراین، این مطالعه روش جدید تحلیل رویه های ارزیابی آمادگی – الکترونیک کنونی سازمان ملل را نشان داده و مجموعه ای از پیشنهادات را جهت ارتقای رویه های موجود ارائه نموده است.

اولین توصیه مشخص کننده نیاز به ایجاد نوعی توازن در ارزیابی معیارها به صورت مولفه های سخت و نرم حاکمیت الکترونیک و پیشنهاد یک راه حل جهت حصول آن از طریق کم کردن فاصله بین PNS از مدیریت پروژه و مدیریت دانش IMMF بوده است. دومین توصیه ارائه دهنده راه حلی جهت تجهیز بهتر سازمان ملل به منظور ارزیابی قابلیت های کشورهای عضو می باشد که بر مبنای تمایلات یا توانمند سازی شهروندان آنها در زمینه بکارگیری دانش و اطلاعات ضروری برای مشارکت الکترونیک مد نظر می باشد. سومین توصیه به عنوان پیامی جهت ارتقای وضعیت تساوی یا برابری رتبه بندی های آمادگی الکترونیک سازمان ملل است. چهارمین توصیه شامل کاربرد NPV، BEV و ROI بعنوان معیارهایی جهت ارزیابی موفقیت بر حسب کارآمدی دولت الکترونیک است. از آنجایی که مدیریت موثر و کارآمد دانش بعنوان سنگ بنای هر نوع جامعه دانش بنیان به شمار می آید، پنجمین توصیه در ارتباط با ایجاد نوعی روش سنجشی جهت ارزیابی میزان اثر بخشی و کارآیی مدیریت دانش حاصل آمده از طریق حاکمیت الکترونیک در بیش از 178 کشور عضو سازمان ملل است. ششمین توصیه بر روی حفظ نوعی سازگاری در بین یکسری از تحقیقات تمرکز دارد تا قابلیت حفظ موقعیت کنونی شاخص ها به عنوان یک نقطه ارجاع در جامعه دولتی به وجود آید.

از آنجایی که راهکارهای اندازه گیری سازمان ملل در ارتباط با حاکمیت الکترونیک در بر دارنده نوعی معیار سنجی برای بسیاری از تلاش های سطح ملی جهت ارائه حاکمیت الکترونیک می باشد، کلیه کشورهای عضو سازمان ملل در صورتی که این سازمان قابلیت پالایش رویه های ارزیابی آمادگی الکترونیک را داشته باشند از این موضوع سود خواهند برد. این مورد را می توان نسبتاً به وسیله بررسی مجموعه توصیه های فوق حاصل آورد، که با کمک IMMF (7 مولفه و 19 زیر مجموعه مرتبط) حاصل آمده است. در آینده، تعامل PNS بر مبنای IMMF، با رویه های آمادگی دولت الکترونیک می تواند نقش ابزاری قابل توجهی در توسعه شاخص های مطلع تر، ترازتر و توانمندتر بازی نماید و بر این مبنا می توان سود بالقوه ای را برای کلیه طرف های ذی نفع در ارتباط با حرکت به سمت حاکمیت دیجیتالی حاصل آورد.

سنجش حاکمیت الکترونیک معیار نوآوری در بخش دولتی